Iyi okumalar!❤️
Adar'dan
Doktorun ne dediğini duyduk'tan sonra hayat durmuştu kardeşimin ölme şansı vardı! O daha karısına doyamamışken babalık duygunusunu tatmamışken...
Ben Adar... hiç kimsenin anlamadığı duygusuz dediği Adar Ak hiç kimse sormamıştı iyi misin diye bana Kardeşlerimden
Başka...
Ve şimdi onlardan birinin gitme ihtimali bile duygusuz Adar'ın ağlamasına sebep olmuştu... evet! gözümden akan bir damla göz yaşı ile kanıtlamıştım bunu!
Ama canımın canını yakan kişinin canını yakarım! Ve yeminim olsun ki o kişiyi veya kişileri Ölmekten beter edicektim! Bu da Adar Ak sözüdür!
Tuana'dan..
Gözlerimi bir hastane odasında açmıştım bana serum takan hemşireye "bebeğim..." korkuyordum kaybetmekten...
Hemşire gülümsedi ve "ikinizde çok iyisiniz" dedi bir anda aklıma gelen şeyle "Çağan... Çağan iyi mi?" Dedim kadın öylece yüzüme baktı ve durgun sesiyle "Amelyat'tan çıktı fakat..." dedi devamını getirmedi...
Kolumdaki serumu çıkarıp atım Hemşire bana engel olmaya çalışıyordu fakat ben elimdeki serumu çıkarır çıkarmaz kendimi hole attım
Herkes holdeydi Adar Abi beni görür görmez ayağa kalktı "Çağan?" Dedim Adar abi berbat durumdaydı...
"Tuana-" dedmişti ki onun sözünü kesip "ÇAĞAN IYI MI!" Dedim gözlerimden yaşlar akarken fakat yine sesizlikti
Neden? Çağan iyimiydi? Neden hiç kimse hiç bir şey demiyordu Gitmişmiydi? Ama o bana söz vermişti gitmiycekti...
Gözlerimden akan gözyaşlariyla boğuluyordum boğazım düğümlenmişti "yaşıyor..." dedi Adar abi fakat üzgündü bir şey olmuştu bir şey demişti Doktor...
"Fakat komada... ne zaman uyanır bilinmiyor belki yarın belki hiç bir zaman..." dedi karşımda duran Adamın gözünden yaşlar akmaya başladı...
A
ynı benim gibi
yanıma geldi bana sarıldı onun omzunda hıçkırarak ağlamaya başladım dakikalarca öylece ağladım...
"Tuana!" Dedi oraya döndüğümde Annem ve babamdı "Anne..." dedim ve kendimi yere bıraktım dizlerimin üstüne düştüm...
"Kizim ne oldu sana böyle?" Dedi Annem ve gelip yanıma eğildi bana sarıldı "şşt! Tuana yavrum yapma!" Dedi neyi yapmamalıydım? "Neyi?" Dedim titreyen sesimle
"Ağlama!" Dedi halsizce güldüm "Ağlama! Öyle mi? Anne Benim kocam makinelere bağlı! Ya ne dediler biliyor musun?" Dedim tüm vucudum zangır zangır titrerken...
"Ne?" Dedi şefkatle "Ne zaman uyanır bilmiyorlarmış... belki yarın belki Hiç bir zaman..." dedim hışkırarak...
"Tuana... babacım kendini düşünmüyorsan bebeğini düşün Çağan uyandık'ta seni güçlü bebeğini hâlâ karnında görmek ister... bak hepsi perişan herkes bekliyor beklemekten başka çaremiz yok!" Dedi Babam...
"Ister dimi?" Dedim halsiz bir şekilde babam gülümsedi ve "ister tabbi!" Dedi ve beni yerden kaldırdı "hadi Annenle tuvalete git yüzünü yıka biz sana kıyafet aldık banyoda üstünüde değiştir çorap giy üsütüceksin!" Dedi Babam
Kafamı salladım ve Annemle tuvalete girdik aynada kendime baktım höz altlarım şişmişti aynada kendime bakmayı bırakıp yüzümü yıkadım
Sonra Annemin getirdiği kiyafetleri alıp üstümü değiştirdim Annem poşetin içinden tarak çıkardı va saçlarımı tarayıp topladı
Tuvaleten çıktık babam elindeki tost ve meyve suyuyla yanıma geldi "hadi Babacım bunlarıda ye" dedi istemiyordum fakat karnımdaki ufaklık için yemem lazımdı
Tostu alıp 2 yudum aldım ve bıraktım meyve suyunu alıp bir kaç yudum aldıktan sonra onuda bıraktım
Adar Abinin yanına gittim ve "Abi? Ben Çağanı görmek istiyorum..." dedim gülümsedi ve "Ben doktorla konuşurum" dedi ve ben gülümseyip "Teşekür ederim Abi" dedim
Ayağa kalktı ve gitti 10 dakika sonra yanıma geldi ve "Konuştum gire bilirmişsin" der demez Rojda Anne atladı "Annesi dururken bu kadınmı giricek oğlumu görmeye kim olarak?" Dedi
Annem "Hop! Bu kadin dediğin oğlunun karisi! Haddini bil!" Dedi Annem "Bana bak!" Dedi Rojda Anne "Ne! Baktim suradına bürüşmüș!" Dedi Annem ve Tam Rojda Anne bir şey diyicek'ken Adar Abi ve Yağız Abi "Yeter! Hastanedeyiz" dedi Rojda Anne homurdanarak yerine geçmişti
"Buyrun!" Dedi hemşire ve ben odadan içeri girdim "Çağan..." dedim ve "Nasılsın? Uyanıcaksın değil mi? Bak karnımdakide uyansın artık bu kadar uyku yeter! Diyor ve haklıda"...
"Seni çok özledik uyan lütfen..." dedim ve onun gözünden bir damla göz yaşı aktı "hayır! Ben bunları üzül diye demiyorum! Uyan diye biz seni çok özledik sen özlemedin mi?" Dedim
"Kesin sende özlemişsindir peki özlediysen neden uyanmıyorsun?" Dedim ve makineler bir anda ötmeye başladı..
Ve bölüm sonu...
Bölümü beğendiniz mi?
Umarım beğenmişsinizdir sizi çok seviyorum by❤️ oy sınırı 10
