"Yarın doktora gidelim kürtaj için..." dedim göz yaşlarım bir çeşme gibi akarken. Bebeğimden vazgeçmek istemiyordum fakat onu bu dünyaya getirirsem annesis büyücek...
Bir çocuğa ne verirseniz verin Annesi veya babası yoksa o çoçuk hep yalnızdır hep kimsesizdir ben hep Anne ve baba sevgisiyle büyüdüm ve hep mutlu oldum..
Sevdiğim Adam Baba sevgisi görmeden büyüdü yine bir yanı boş ve babasından nefret bile etmiyor..
Benim kızımın böyle bir hayatı olmasnı istemiyordum evet Çağan vardı ve eminim ki kızımıza hem Anne hemde Baba olucaktı fakat Çağan hep bir yanı boş olucaktı burdakiler onu evlenmek için zorlayacaklarina emminim ve benim kizimin üvey bir Anneyle büyümesini istemiyordum...
Sabah saat 9'da
Gözlerimi Çağan'nın öpücuğüyle açmıştım üzgün gözüküyordu fakat bana güç vermek için güçlü gözükmeye çalışıyordu..
Yatak'tan kalktım ve banyoya girdim işlerimi hal ettikten sonra üstümü değiştirdim "nasılsın?" Dedi güldüm ve "sence?" Dedim
Ve yüzüme öylece baktı ve kendine kızaral "Allah belamı versin bizim büğün çoçuğumuz ölücek ve benim elimden hiç bir şey gelmiyor!" Dedi yorldum yorulduk herşeyden herkesten dertlerden biri bitiyor biri başlıyordu!
Allah bize nasıl bir kader yazdı?..
"Allah korusun!" Dedim onun gözlerinin içine bakarak ve "ikimizinde elinden hiç bir şey gelmiyor! Gelse zaten özümüze arkamıza bakmadan yapardık" Dedim
Saat akşam 4'de
Hastane holunun önünde bizi çağirmalarini bekliyorduk...
En son bu hölde çoçuğumuzun cinsiyetini öğrenmek için bekliyorduk ve deli gibi mutluyduk..
Ve büğün Çoçuğumuzu öldürmeye geldik bizi çağirmalarini bekliyorduk bir ölü gibi.
Hayat ne değişik değil mi? Bir kaç gün önce çoçuğumuzun cinsiyetini öğrenmek için geldiğimizi bu yerde büğün çoçuğumuzu öldürmeye gelmiştik.
Ve hemşire "Tuana Naz Ak!" Dedi ismimi duyar duymaz karnımda bir kıpırdanma hissetim...
"Çağan..." dedim çıkmayan sesimle ve Çanan bana döndü "ölmek istemiyor!" Dedim ve ağlamaya başladım "yapma! Ne olursun" dedi ağlamamak için kendini zor tutarken onu hayatımda ilk defa bu kadar çaresiz görüyordum...
Ve ayağa kalkıp odaya girdim ve doktor "kürtaj için öyle değil mi?" Dedi tekrar gözümden yaşlar akmaya başladı..
Ve kadın "iyi misiniz?" Dedi şefkatle genç bir kadındı 30'lu yaşlarda "Hayır.." dedim çılız sesimle "anlıyorum o zaman sizi şöyle alıyım" dedi...
Çağan'dan
Holde Tuana'nın çıkmasını bekliyordum çaresizce ve telefonum çaldı telefenomu çıkarıp baktığımda 'kaya doktor' yazıyordu hemen telefonu açtım ve 'Alo?' Dedim heycanla ve Kaya bey 'Meraba! Ben dün çok düşündüm ve eşinizin doğumuna girmeye karar verdim..." dedi 'ço- çok teşekür ederim!' Dedim ve telefonu kapatım
Koşarak merdivenleri çıktım ve kürtaj odasına girdim Tuana sedyenin üzerinde ağlıyordu doktor hanım ise elinden eldivenleri çıkarıyordu yetişememişmiydim?...
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
