[52] Ölüm kokusu [Sezon finali]

1K 65 44
                                    

Iyi okumalar aşklarım❤️
Regaip kandilimiz mübarek olsun canlarım🤍

***
Tuana'dan

Gökyüzünü izliyordum, parlayan ydızları ve ayı çok güzel gözüküyordu...

Sıcak kahvem'den bir yudum aldım, ve bakışlarımı kitabıma çevirdim 'kendine hoş geldin' yazarı 'Miraç Çağrı Akman' gözlerim bir alıntıya takıldı 'koparılan çiçeği suya koymak kadar gereksizdir kalbe sunulan ödül' yutkunmak istedim yutkunamadım, nefes almak istedim alamadım...

Buğün akan her bir göz yaşımın hatrına güçlü durmaya yemin ettim. Ağlarsam bunu hiç kimseye göstermeyecektim içimden ağlayacaktım, içimden acı çekecektim içime akacaktı göz yaşlarım, içimi ağlatacaktı acım...

Kitabi kapayıp odaya geçtim, elimdeki kitabi sehpaya bıraktım. Odanın kapısı açıldı o tarafa döndüm Roza'idi.

Roza dudaklarını araladı ve "yenge..." dedi diyeceklerinden çekiniyordu "şey, Adayı istiyorlar" dedi. "Neden?" Dedim çünkü şaçmaydı.
 
"Görmek istiyorlarmış." Dedi derin bir nefes çektim içime ve "Tamam, birazdan ikimizde aşağı inicez" Rija hanımı çok havalandırmıştım.

Dolaptan siyah bir elbise alıp giydim ve yüzümün canlanması için hafif makyaj yapıp Adaya döndüm uyuyordu...

Onu uyandırmaya kıyamayıp odadan sessiz bir şekilde çıktım. Ve aşağı indim çok kalabalıktı, Rajin benim geldiğimi görünce yüzü asıldı.

Onu umursamayıp bana gülümseyen Lerzan annenin yanına geçtim, kadınlar ve erkekler ayrı salonlarda olduğu için Çağan yoktu. Onun yüzünü görmek istemiyordum.

Genç bir kız mavi gözleri ile beni inceliyordu, yüzünde bir gülümseme vardı. Ona bakıp gülümsediğımde dudaklarını araladı ve "şey, senden bir şey sora bilirmiyim?" Dediğinde onu başımla onayladım "Tabbi" dediğimde üzerinde olan bakışları umursamadan konuşmaya başladı.

"Sen buralı değilsin, istanbula gideceğimden değil sadece merak. Sen hangi okulda okudun, mesleğin ne?" Dedi iki soruyuda cevaplamak için dudaklarımı araladım "ben ilk okulu istanbulda okudum, 7 yaşından sonra amerikaya gittik orada orta okul ve  liseyi okudum. 2019'da istanbula geri döndük ve üniversteyi istanbulda okudum." Dediğimde gözlerini büyük bir hayranlıkla üzerimde gezdirdi.

Diğer sorusunu yanıtlamak için dudaklarmı araladım "mesleğim Avukat.  Sen ne meslek istiyorsun canm?" Dedim yüzüme zorda olsa bir gülümseme yerleştirerek.

Genç kız boğazını temizledi ve bakışlarını benden kaçırdı. O bir şey demeden büyük ihtimale annesi olan kadın "kadın kısmının ne işi olur okula, kıracak dizini evinde duracak, bence sende Rajinden örenk al sonra, kizimada böyle şeyler söylemeyi kes, sonra senin gibi kocasını elinden kaçırır." Dedi

"Siz ciddi misiniz okumakta ne zamandan beri  cinsiyet ayrimi var? Herkes bazıları gibi cahil olmak istemiyor, yada bazıları gibi birine metres olarak gitmek istemiyor." Dedim imma ile artık anlayana.

***
Gözlerim bahçede öyalaniyordu hava çok soğuktu buna rağmen bahçeye kısa koluyla geziyordum yanımda Çağan vardı fakat ikimizde konuşmuyorduk.

Içimi üşüyordu, içime kar yağıyordu tüylerim ürperiyordu gerçekten içimde bir his vardı adını koyamadığım bir his.

Hissediyordum sonumuz çok yakında gelecekti... iyi yada kötü ama gelecekti.
Çok yakinda sonumuz bizi bulacakti...

Belkide buldu ama biz bilmiyoruz, yada bilmek istemiyoruz. Oysa ki ne büyük hayalerim vardı buraya gelirken bu bahçede içeri girerken. Hepsi birer kabusa dönüşmüştü uyanmak istiyorum bu kabustan ama uyanamiyordum içine çekiyordu beni ben çıkmak istersen farkında olmadan dahada derine gidiyordum.

Benim saçının tenine koyamadığım adam bana kıymıştı..

Gözlerimle bahçeyi gezindim gözlerim korumalardan birine takıldı. Belindeki silahı çıkardı ve Çağana doğrultu. Çağanı vurmak istiyordu! Çağana döndüğümde o tarafa bakmiyordu bile.

Adam tam tetiğe basacaken silahın önüne atladım. Kurşun sesi duyuldu ve ben yere sert bir şekilde düştüm. Kurşun içimdeydi canım yanıyordu. Çağanin sesini duydum "Hayir!" Son duyduğum ses buydu bundan sonrasi bir uğultudan ibareti ağzımdan akan sıcak sıvı Çağanın üstüne damliyordu. Çağanin elleri benim kanina bulanmişti bir şeyler diyordu.

***
Yazardan.

Tüm ev halkı bahçeye toplanmıştı Çağan abisine baktı sevdiği kadın kolarıda can verirken abisine baktı "Abi! Bir şey yapın abi gidiyor! Abi üstümde sevdiğim kadının kanı var!" Dedi küçük bir çoçuk gibi ağlarken abisine yalvariyordu sevdiği kadını ona geri getirmesi için. Getirmediler ona sevdiği kadını geri getirmediler...

Sezon finali...

Yeni GelinWo Geschichten leben. Entdecke jetzt