Iyi okumalar canlarım💞
Tuana.
Hayatım bașıma yıkılmıștı, hayatimi basıma yıkan kiși sevdiğim adamdı, iște bu beni enkazin altında bırakıyordu. Duraksadim, düşünmek istedim ama olmadı. Şu an her şey durmuştu; zaman, düşüncelerim, hayatım, beynim, kalbim. Her şey.
Nefes almak istedim onuda yapamadim, gözlerim araba ile içeri giren Çağani buldu. Şu an ona sabaha kadar bağırıp, çağırmak istiyordum. Fakat onu bile yapacak gücü bulamadım kendimde.
Hiç bir şey demeden koşarak içeri girdim, merdivenleri çıktım teker, teker. Her bir basamakta hayatım geçti gözümün önünden, kalbim sızladı, yok oluyorum sandım...
Büyük bir hışımla yatak odasına girdim, son girişim olduğunu bilmeden. Odanın kapısını kapadim odanın içine bir gürültü yayılıp susstu. Aynı aşkımız gibi.
Valizimi aldım elime fermuarını açtim ve dolabi açtım önüme ne geliyorsa bakmadan valizin içine koymaya başladım. Odanın kapısı açıldı ve kapandı aynı hayalerimiz gibi.
Çağan girdi odaya, tanıyamadım onu. Bu adam Çağan olamazdı. Çağan karısını aldatmazdı, Çağan sevdiğini üzmezdi. Şimdi bunların hepsini yaptı teker, teker. Kırdı beni, üzdüde ama en çok kalbimi kırdı, oysa ki o kalbin içinde o vardı, kendinize bir enkazın içinde bıraktı fark etmeden.
"Tuana..." dedi sesinden anladım neden bu halde oldugumu öğrendiğini. Sustum, ve valizi kapatim. Kolumda elini hissetim gözlerimi ona çevirdim. Yüzüne baktım son bakışım olduğunu bilmeden.
"Bitti." Dedim sesim boğuk çıkmıştı, can çekişiyordum resmen. "Bu kadar kolay mı?" Dedi değildi... hiç kolay değildi onun için katlandiklarim hiçte kolay değildi, fakat o çok kolay bitirmişti bizi. Yuvamız kurmak zaman almıştı, acı vermişti hemde çok. Ama o tek gecede bitiri vermişti bizi. Teni başka bir kadına değdiği anda bitmiştik biz. Yok olmuştuk.
"Hayır, hiç kolay değil aslında. Ne yaşadıklarımızı ne yaşatiklarin" dedim ve devam ettirdim "kizimida alıp gideceğim hayatından, aşağıda ki kadınla mutluluklar." Dedim nasıl bu kadar kolay konuşmuştum? Nasıl kırmıştım onu bu kadar çabuk? Kıyamiyordum. Onun bana kıydıği gibi kıymak istiyordum ona aşkımıza kıydıği gibi acımadan kıymak istiyordum ona. Olmuyordu... yapamiyordum. O kadar acımasız değildim.
Yutkundu. Çok derin bir yutkunuştu... aşkımız gibi, acılarımız gibi, yaralarımız gibi. "Gitmek istiyorsan... karşında durmam, duramam. Ama bil ki gerçek er yada geç ortaya çıkacak ve sen bize yazik etmiş olacaksin." Son sözünü beynime kazıdım. Gün gelirde öyle olursa, hatirlamak için. Dua ediyordum, gerçek olmaması için, dua ediyordum canımda çok sevdiğim adamın beni aldatmış olmaması için.
