🐹 အခန်း ၁၈ ဝူယိလေးက လမ်းဘေးပန်းတွေကို ကြည့်တယ် Wuyi looks at the roadside flowers
* Warning: child abuse, sadism & (possibly) pedophilia *
လမ်းတစ်လျှောက်တွင် အမည်မဲ့ တောရိုင်းပန်းလေးများသည် လေပြည်ညင်းနှင့်အတူ ညင်သာစွာ ယိမ်းနွဲ့လို့နေသည်။ ရွာငယ်လေးအတွင်းသို့ ဝင်လိုက်သည်နှင့် လေထုမှာ အပြင်ဘက်နှင့် သိသာစွာ ကွဲပြားလို့နေသည်ကို ခံစားမိသည်။
ရွာအတွင်းသို့ လျှောက်လာသည့်တိုင်အောင် ခပ်နှေးနှေး ရွေ့လျားနေသည့် ဇွန်ဘီများမှအပ အသက်ရှင်သည့်လူ တစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမျှပင် မတွေ့ရချေ။ ရွာထဲတွင် မြန်ဆန်စွာ ရွေ့လျားနိုင်သည့် ဇွန်ဘီများ မရှိရုံတင် မကဘဲ ရွာသားများ၏ အိမ်ထဲရှိ ရိက္ခာများမှာလည်း ဗလာဖြစ်လို့နေသည်။
ရွာကြီးတစ်ရွာ ဖြစ်သော်လည်း တိတ်ဆိတ်ကာ ဗလာကျင်းလို့နေပြီး ရွာပျက်ကြီးတစ်ခုကဲ့သို့ ဖြစ်လေသည်။
ရှဲ့ကျွင်းသည် ပတ်ပတ်လည်ရှိ အဆောက်အဦဟောင်းများအား ကြည့်လိုက်သည်။ သူ၏ ထက်မြက်သည့် အာရုံသိစိတ်ကြောင့် မသက်မသာခံစားနေရသည်။
"ဒီနေရာကို ကြည့်လေလေ သရဲကားထဲက ထူးဆန်းတဲ့ မြို့ပျက်ကြီးနဲ့ တူလာတယ်လို့ ခံစားရလေလေပဲ.."
"ဖာ့ခ်!"
ရှောင်ဝူယိ၏ ညီငယ်လေးတစ်ယောက်မှာ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ကြက်သီးများထလာသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ၏လက်မောင်းများကို ပွတ်ကာဖြင့် ကျယ်လောင်စွာ အော်ပြောလေသည်။
"ကြောက်ဖို့ကောင်းတဲ့ စကားတွေကို မပြောပါနဲ့ အစ်ကိုကြီး.." (¬_¬")
"ဒီမှာရှိတဲ့ အရာအားလုံးက ဖျက်ဆီးခံထားရတယ်.. ဒီကို ကျွန်မတို့ထက်အရင် ရောက်လာတဲ့သူ ရှိနေလိမ့်မယ်.. လူငယ်တွေကလည်း အစောပိုင်းကတည်းက ထွက်ပြေးသွားကြပြီ ဖြစ်နိုင်တယ်.. ဒီဇွန်ဘီတွေကို သေသေချာချာ ကြည့်ကြည့်လိုက်.. အများစုက လူအိုတွေဖြစ်နေတယ်.."
ဝူဝမ်ယွီသည် မေးစေ့အား ထိကာဖြင့် ခွဲခြမ်းသုံးသပ်လို့နေသည်။ သူမသည် ရဲစွမ်းသတ္တိအပြည့်နှင့် မွေးဖွားလာခဲ့ပြီး ကြောက်ရွံ့တတ်ခြင်းလည်း မရှိပေ။ ဇွန်ဘီသေများအား အနီးကပ်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ ဇွန်ဘီများ၏ ဦးခေါင်းထဲရှိ အမြုတေများမှာလည်း ထုတ်ယူခြင်းခံထားရသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
