🐹 အခန်း ၃၃
ဝူယိလေးက ဒီနှစ်မှာ အသက် သုံးနှစ်ပါ
နျဲ့ရှောင်သည် မျက်နှာနီမြန်းလျက်နှင့် ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ထိုင်နေရင်း သူ၏လည်ပင်းအား ဖက်တွယ်ထားပါသော ‘ခိုအာလာ ဟမ်းစတား’ အား ဆွဲခွာလိုက်သည်။ ရုန်းကန်နေမှုအား ဂရုမထားဘဲ သူ၏နံဘေးတွင် နေရာချလိုက်သည်။
ရှောင်ဝူယိသည် နျဲ့ရှောင်အား မျက်ရည်ဝဲနေသည့် မျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် လက်များဆန့်ကာ ပွေ့ဖက်လိုဟန်ပြုသည်။
နျဲ့ရှောင်သည် ကောင်ငယ်လေး အနားကပ်မလာနိုင်စေရန်အတွက် နဖူးအား လက်ဖြင့်တွန်းထားသည်။ သူ၏ မျက်နှာတွင် လေးနက်မှုတို့ ရှိနေသော်လည်း ရဲရဲနီနေသော နားရွက်များမှာမူ အစစ်အမှန် ခံစားချက်တို့အား ဖော်ပြလျက်ရှိသည်။
“နောက်ဆိုရင် ပေါင်ပေါင်းက စိတ်ရှိတိုင်း ဒယ်ဒီ့ကိုကော တခြားသူတွေကိုကော အာဘွား မွမွ ပေးလို့မရဘူးနော်..”
နျဲ့ရှောင် ထိုသို့ပြောရခြင်းမှာ ကောင်ငယ်လေး၏ အမူအကျင့်များအား ဟန့်တားလိုသည့်အတွက် ဖြစ်သည်။
သို့သော်လည်း ထိုအရာသည် ရှောင်ဝူယိအတွက် မမျှော်လင့်ထားသော သတင်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ကောင်ငယ်လေး၏ ပြူးကျယ်နေသော မျက်လုံးများထဲတွင် ဝမ်းနည်းပူဆွေးမှုနှင့် မယုံကြည်နိုင်မှုအပြည့် ရှိနေလေသည်။
“ဒါပေမဲ့ ဒယ်ဒီက အိပ်ရာထဲမှ ရှိနေရင် အနမ်းပေးမှရတာလေ..”
နျဲ့ရှောင် : “……”
နျဲ့ရှောင်မှာ ရယ်စရာတစ်ခု ဖြစ်သွားလေသည်။ သူ၏ပတ်လည်တွင် ရှိနေကြသည့်လူများမှာ ရယ်ချင်သော်လည်း မရယ်ရဲသည့်အတွက် ရယ်ချင်စိတ်အား ထိန်းချုပ်ထားရသဖြင့် သေတော့မတတ် ဖြစ်နေကြသော အမူအရာများကိုပင် မကြည့်ရဲတော့ချေ။
သူ၏အရှေ့တွင် ရှိနေသော ဤတွယ်ကပ်တတ်သည့် နတ်သားလေးမှာ သူ့အား စမ်းသပ်ရန်အတွက် ကောင်းကင်ဘုံမှ စေလွှတ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်ပေမည်။
အခြားသူများသည် ပြပွဲကောင်းတစ်ခုအား စောင့်ကြည့်လျက်ရှိသည်။ အစောပိုင်း မြင်တွေ့ခဲ့သည့် အဖြစ်အပျက်ကြောင့် တုန်လှုပ်နေမိခဲ့ကြသော်လည်း သေသေချာချာ တွေးတောပြီးသည့်နောက်တွင် ကောင်ငယ်လေးမှာ ယုတ္တိမကျသော လူသားမဟုတ်သည့် ဟမ်းစတားနတ်သားလေးဖြစ်နေဆဲ ဖြစ်သည်ကို လျင်မြန်စွာ နားလည်သဘောပေါက်သွားကြလေသည်။ ထို့ကြောင့် စိတ်ရှင်းသွားပြီးနောက် တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် ဖြစ်လာကြသည်။ ထို့နောက်တွင် ဖရဲစေ့များ ကိုက်ဝါးရင်း ပွဲဆက်ကြည့်ကြလေသည်။
