🐹 အခန်း ၃၆
ဝူယိလေးက ဘက်စုံကျွမ်းကျင်သူပါနော်
ထူးဆန်းသည့် အပင်နှစ်ပင်မှာ ဟမ်းစတားလေးအား အန္တရာယ်ပေးမည်ဟန်မရှိကြောင်း အတည်ပြုပြီး နောက်တွင် နျဲ့ရှောင် လုံးလုံးလျားလျား စိတ်ချလိုက်နိုင်သည်။ မကြာမီတွင် သူနှင့် ဟမ်းစတားလေးတို့ နေရာလွတ်ထဲမှ ထွက်လိုက်ပြီးနောက် အရုဏ်တက်ချိန်ထိ ငြိမ်းချမ်းစွာ အိပ်စက်လိုက်ကြသည်။
နောက်တစ်နေ့ နံနက်စောစောတွင် လူတိုင်းနိုးထလာသည့်အချိန်တွင် အခြေစိုက်စခန်း စတင်တည်ဆောက်ကြလေသည်။ ဤတောင်ထိပ်ရှိ ဗီလာဝင်းအား ဗဟိုပြုကာ စခန်း၏ နယ်ပယ်အား တဖြည်းဖြည်းချင်း ချဲ့ထွင်သွားမည် ဖြစ်သည်။
ထို့ကြောင့် တောင်ပေါ်တွင် ဇွန်ဘီတစ်ကောင်တစ်လေမျှ ကျစ်ရစ်ခြင်းမရှိစေရန် သုတ်သင်ရှင်းလင်းလိုက်ကြသည်။
ဤလုပ်ငန်းစဉ်တွင် ဝူဝမ်ယွီ၏ စွမ်းရည်သည် အရေးကြီးသည့် အခန်းကဏ္ဍတွင် ပါဝင်နေသည်။ သို့သော်လည်း သူမ၏ ဒိုင်းကာအား တစ်ချိန်လုံး ဖွင့်ထား၍ မရသဖြင့် ဝူဝမ်ချီ၏ မြေစွမ်းရည်အား အသုံးပြုကာ တောင်ခြေပတ်လည်တွင် တံတိုင်းအမြင့်တစ်ခု တည်ဆောက်လိုက်သည်။
တောင်ထိပ်ရှိ ဗီလာဝင်းအား သီးသန့်နယ်မြေတစ်ခုအဖြစ် ပိုင်းခြားကာ ဇွန်ဘီကင်းမဲ့ဇုန်အဖြစ် ပြောင်းလဲလိုက်သည်။
ထိုအချိန်တွင် လူတိုင်းသည် ပျင်းရိခြင်း အလျင်းမရှိဘဲ သက်ဆိုင်ရာ တာဝန်အသီးသီးအား ခွန်အားရှိသမျှ အစွမ်းကုန်ထည့်သွင်း ထမ်းဆောင်ကြလေသည်။ တစ်ဘက်တွင်မူ ရှောင်ဝူယိသည် စခန်း၏ အားကိုးရသည့် ကောင်လေးဖြစ်လာပြီး သူ့အား လိုအပ်သည့်နေရာတိုင်းတွင် ရှိနေလေသည်။
ရှောင်ဝူယိသည် တဖြည်းဖြည်း ပိန်လာသည့် ပါးစုံလေးများအားပွတ်ကာ မိသားစုတစ်ခုအား ကျွေးမွေးပျိုးထောင်ရခြင်း၏ နှလုံးသားနာကျင်ကိုက်ခဲခြင်းနှင့် ခန္ဓာကိုယ်နွမ်းနယ်ပင်ပန်းရမှုကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ခံစားမိလေသည်။
နေရာလွတ်စွမ်းရည် ပိုင်ရှင်တစ်ဦးဖြစ်သည့် ပိုင်မေ့သည်လည်း အချောင်ခိုခြင်း အလျင်းမရှိဘဲ သူ၏ နေရာလွတ်ထဲမှ အရာအားလုံးနီးပါး ထောက်ပံ့ပေးခဲ့သည်။
