🐹 အခန်း ၃၀
ဝူယိလေးက ဒယ်ဒီ့ရဲ့ ကလေးလေးပါ
ဝူဝမ်ချီ၊ သွမ့်ဝမ်ယွီနှင့် အခြားသူများလည်း အပြေးရောက်လာကြသည်။ မြေပြင်ပေါ်တွင် ကောက်ညှင်းထုပ်သဖွယ် ချည်နှောင်ထားခံရသည့် အဆင့် ၃ ဇွန်ဘီအား မြင်သည့်အခါ စိတ်သက်သာရာ ရစွာဖြင့် သက်ပြင်းချမိကြသည်။
အဆင့် ၃ ဇွန်ဘီအကြောင်း မေးမြန်တော့မည် ပြုစဉ်မှာပင် လူတိုင်းသည် သူတို့မြင်တွေ့လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းကြောင့် ပါးစပ်ထဲတွင် ဖော့ဆို့ခံလိုက်သလို တုန်လှုပ်သွားကြလေသည်။
ကောင်ငယ်လေးသည် အရေပျော်နေသည့် သကြားလုံးကဲ့သို့ ငိုယိုကာ နျဲ့ရှောင်အား ပွေ့ဖက်လိုသော်လည်း နျဲ့ရှောင်၏ အံ့ဩလောက်ဖွယ်ရာ အရှောင်အတိမ်း စွမ်းရည်ကြောင့် ပွေ့ဖက်မရနိုင်ဘဲ ရှိနေလေသည်။
“အူးဟူးးး ဒယ်ဒီ.. ပေါင်ပေါင်းက အရမ်းကိုပဲ လွမ်းနေတာလို့..”
ထိုစကားအားကြားသည့်အခါ သွမ့်ဝမ်ယွီ၏ နားများ ပြန်လည်အသက်ဝင်လာပြီး သူအကြားမှားခဲ့ခြင်း မဟုတ်ပေ။
အထီးကျန်ခွေးတစ်ကောင်ဟု သူတို့တွေးထင်ခဲ့မိသည့် နျဲ့ရှောင်သည် တကယ်တမ်းတွင် ဤမျှလောက် အရွယ်ရောက်နေသည့် ကလေးတစ်ဦးအား သူတို့၏ မမြင်ကွယ်ရာတွင် တိတ်တဆိတ် ပျိုးထောင်ထားခဲ့လိမ့်မည်ဟု သူမည်သည့်အခါတွင်မျှ စိတ်ကူးထားခဲ့ဖူးခြင်း မရှိခဲ့ပေ။
ဝူဝမ်ချီသည် ကောင်ငယ်လေး၏အသက်အား ခန့်မှန်းလျက်ရှိသည်။ သူ၏လက်ချောင်းများအား ချိုးရေကာ တွက်ချက်လျက်ရှိပြီးနောက် မယုံကြည်နိုင်စွာဖြင့် ပြောလေသည်။
“ဖာ့.. ဘော့စ်ကတော့ ၇ နှစ် ၈ နှစ် လောက်ကတည်းက အရမ်းကို အရည်အချင်း ရှိနေခဲ့တာပါလား..”
ထိုစကားအား နားထောင်ရင်း ကျန်းချိုးသည် လုံးလုံးလျားလျား အရေးနိမ့်ကြောင်း ဝန်ခံလိုက်ရသည်။
ကလေးများနှင့် ပတ်သက်လာသည့်အခါ ဤနေရာတွင်ရှိသည့်လူတိုင်း ရှုံးနိမ့်သွားကြပြီ ဖြစ်သည်။
နျဲ့ရှောင်သည် သူ့အား ကပ်တွယ်နေသည့် ကောင်ငယ်လေးအားကြည့်ကာ ခေါင်းကိုက်လာမိသော်လည်း နှလုံးသားမာကြောစွာဖြင့် ကောင်ငယ်လေးအား အဝေးသို့ တွန်းလိုက်ပြန်သည်။ သူ၏မျက်လုံးများသည် အရည်လဲ့နေသည့် မျက်လုံးတစ်စုံအား ကြည့်လိုက်သည့်အခါ ထိန်းချုပ်မရနိုင်လောက်အောင် နူးညံ့လာမိသဖြင့် ကြမ်းတမ်းသည့် စကားများအား မပြောရဲလောက်အောင် ဖြစ်နေမိသည်။ ထို့ကြောင့် ချိုသာစွာဖြင့် ပြောရပြန်သည်။
