🐹အခန်း ၆၉
ဝူယိလေးက ပိုင်မေ့မေ့ကို အရမ်းသဘောကျပါတယ်
တစ်ချိန်တည်း၌။
ပိုင်ယွဲ့သည် ဗီလာတွင် ကျန်နေရစ်ခဲ့ပြီး စိုးရိမ်ပူပန်စွာဖြင့် ရှေ့နောက် လျှောက်လှမ်းရင်း အပြင်သို့ ကြည့်နေလေသည်။ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ပြေးထွက်ရန် ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း ဝူချင်ဖုန်း၏ ပြန်လည်ဖမ်းဆီးခြင်း ခံခဲ့ရသည်။ ပိုင်ယွဲ့နောက်သို့ လိုက်မည့်အစီအစဉ် ပျက်သွားခဲ့ရသဖြင့် ပိုင်ယွဲ့မှာ အလွန်အမင်း စိတ်ဓာတ်ကျလာမိသည်။ အစ်ကိုဖြစ်သူ တစ်စုံတစ်ခု ဖြစ်ပွားနေချိန်တွင် သူသည် ဤနေရာတွင် အကာအကွယ်ပေးခံထားရသည်။
အဆုံးတွင် ဗီလာအပြင်မှ ဆူညံသံများ ကြားလိုက်ရပြီးနောက် နျဲ့ရှောင်နှင့် အခြားသူများသည် စိတ်ပျက်အားငယ်သော အမူအရာများဖြင့် ဗီလာအတွင်းသို့ ဝင်လာကြသည်။
ပိုင်ယွဲ့ အလျင်စလိုပြေးသွားလိုက်သော်လည်း ပိုင်မေ့အား မတွေ့ရချေ။
“ကျွန်တော့် ကော ဘယ်မှာလဲ..”
ညီဖြစ်သူ၏ အသံအား ကြားချိန်တွင် ပိုင်မေ့ ခန္ဓာကိုယ်အားကျုံ့ကာ လောယွင်ဟိုင်၏နောက်၌ ပုန်းနေပြီး သူ၏ အသွင်သဏ္ဌာန်အား မည်သူမျှ မမြင်နိုင်စေရန် ခေါင်းငုံ့ထားသည်။
ပိုင်ယွဲ့ တစ်စုံတစ်ခုအား ခံစားမိပုံပင်။ မျက်လုံးပင့်ကာ လောယွင်ဟိုင်ရှိရာသို့ ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုသူ၏နောက်၌ ရင်းနှီးနေသော အဝတ်တစ်စွန်းတစ်စ ထွက်ပေါ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် လောယွင်ဟိုင်ရှိရာသို့ လျှောက်လှမ်းသွားသည်။ ထို့နောက် စိတ်သက်သာရာ ရစွာဖြင့် သက်ပြင်းချလိုက်နိုင်သည်။
“ကော.. နောက်ဆုံးတော့ ပြန်လာပြီပေါ့.. ရုတ်တရက် ဘာဖြစ်လို့ ပြေးထွက်သွား..”
ပြောနေရင်းနှင့် စကားလုံးများ ရပ်တံ့သွားသည်။ လရောင်အောက်တွင် ပိုင်ယွဲ့သည် အစ်ကိုဖြစ်သူ၏ အသွင်သဏ္ဌာန်အား မြင်သွားပြီးနောက် ကြောင်အသွားပြီး မျက်လုံးများ နီရဲလာလေသည်။
“ကော လား..”
“ငါ့ကို မကြည့်နဲ့..”
ပိုင်မေ့ ထိတ်လန့်တကြား ခေါင်းအား လက်ဖြင့်ကာလိုက်သည်။ မည်သည့်နေရာတွင်မှ ပုန်းကွယ်မရနိုင်တော့သောကြောင့် မြေပြင်ပေါ်တွင် ထိုင်ချလိုက်သည်။ မာနကြီးပြီး ချောမောလှပသူတစ်ဦးမှာ ယခုအခါတွင် အားနည်းပြီး မိမိကိုယ်ကိုယ် နှိပ်စက်နေသည်ကို မြင်ရသောအခါ လောယွင်ဟိုင်၏ နှလုံးသားအား လက်ဖြင့် ဖျစ်ညှစ်ခံရသလို ခံစားမိသောကြောင့် သူသည်လည်း မြေပြင်ပေါ် ထိုင်ချလိုက်ပြီး ပိုင်မေ့အား လက်မောင်းများကြား ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။
