(1) " İlk Karşılaşma "

119K 2.3K 1.4K
                                    


Uyarı " Kitabın ilerleyen bölümlerinde +18 sahneler ,argo ve küfür bulunmaktadır lütfen bu doğrultuda yorum yapıp okuyun"...

" Ayrıca kitabın ilerleyen bölümlerinde şiddet ve piskolojinizi kötü etkileyebilecek sahneler vardır lütfen bu doğrultuda okuyun " ...

Not ; Kastettiğim şiddet baş karakterler arasında geçmemektedir keyifli okumalar...

Kitap tanıtımı da yapmayın lütfen rahatsız oluyorum ya da başka kitaplardan bahsetmeyin iyi okumalar : )

Lütfen oy kullanıp yorum yapın seviliyorsunuz ve takip etmeyi unutmayın öpüldünüz ; )

-
Başlangıç tarihlerinizi alabilirim miyim ailemize hoşgeldiniz ; )

-

Bazen hayatımızda her istediğimiz olmazdı , kimleri sevdiğiyle kavuşamazdı kimileri ise ailesi tarafından kabul görmezdi.

Yağan yağmurun altında saatlerce ıslandığım o gün geldi aklıma ablam ile birlikte yağmurun altında saatlerce oynamıştık tâbi sonrasında babam biricik kızını yağmur altında tuttuğum için saatlerce bağırıp çağırarak küfürler yağdırmaya başlamıştı bana , hâlbuki o gün hasta olan ablam değil bendim.

Dudaklarımda acı bir gülümseme belirdi , kızının ve oğlunun önüne dünyaları seren adam bana bir gülümsemeyi bile çok görüyordu.

Gökyüzünü izlerken içeri hızla dalan annem ile bakışlarım onu buldu.

"Devin baban avlu'da seni bekliyor" dediğinde bakışlarım kızaran gözlerini buldu.

" Annem yine ne yaptı da kızardı bu boncuk gözlerin " dediğimde oturduğum yerden kalkıp yanına gittim.

" Bir şey olduğu yok kızım hadi in aşağı daha fazla sinirlenmeden " dediğinde sıkıntılı bir nefes vermiştim.

" Benim varlığım o adama batıyor anne merak etme sinirlenmesine alıştım ben " dediğimde annem söylediklerim ile bana sıkıca sarılmıştı.

" Ben kızımı çok seviyorum anne'nin sevgisi yetmez mi " diye sorduğunda gülümsedim.

" Yeter kraliçem yeter hem şaka yaptım ben üzme sen o güzel canını " dediğimde tam bir şey söyleyecekti ki babamın bağırış sesleri yüzünden avlu'ya çıkmıştık.

" Nerdesin lan sen dakiklardır bekliyorum burda " diye bağırmasıyla sessiz kaldım.

"Hazırlan bir hafta sonra düğünün var" dediğinde doğru duyup duymadığımı anlamaya çalıştım.

" Ne dersin baba ne düğünü , evlenmek istemiyorum ben " dediğimde sinirden yüzü kızarmaya başladı.

Sinirlenmek bana verdiği tek tepki.

" Devin sabrımı sınama sakın , mecburuz bu evden Karviras konağına bir gelin çıkmak zorunda " dediğinde gözlerim dolmuştu.

Mecburiyetten bahsediyordu ve bunu o kadar rahat söylüyordu ki.

" Ablam değil de neden ben baba " diye kısık sesle sorduğumda çenesi sinirden seğirdi , Leyla kıymetlisi çünkü öfkeyle baktı gözlerime.

" Leyla'mı tanımadığı bir adam ile evlendirmem , kızıma bunu ölsem de yapmam " dediğinde sol gözümden bir yaş süzüldü.

"Ben , ben senin kızın değil miyim" diye sorduğumda sesim titremişti. Bana bakmıyordu , babam yine beni görmüyor canımı yakıyordu hiç bir zaman görmüyordu.

Sessiz Çığlıklar ( +18 ) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin