Nen hijet e dashurise I

100 8 0
                                    

IV

Tek gjendej ne ate boten e saj bashke me te birin,momentin ja nderpreu pikerisht ai,princi Helias,e qendronte duke pare vajzen sesi perhumbej.

-Ah Madheri,ce mire ju solli?-pyeti pasi vuri re prezencen e tij.

Nuk e dinte a duhej te pyeste ne ate menyre,mos valle ishte treguar e nxituar,por per cudi te fliste me te ishte sikur te kishte dike te njohur prane,dhe jo nje princ.

As Heliasit nuk i beri pershtypje,madje naiviteti I saj i pelqente,sepse ishte e vetmja qe nuk e shihte si nje thesar.

-Ju pash tek kercenit gjithe entuzjazem.-ju pergjigj ai,me nje ton ndryshe nga me pare.

Ishte me I ngrohte,me miqesor,e me i dashur,dhe Atara duhet te kuptonte se ne ate mes,nuk ishte mamaja e djalit te saj.

U skuq nga turpi i pasur,uli koken pa e fshehur aspak,dhe Helias leshoje nje pasthirme te qeshure nga veprimi i bere.

-Nuk ka gje,mund te kerceni sa here te doni.-e me te thene kete,u afrua prane saj,aq prane sa nuk e dinte a degjonte zemren e saj,apo te tijen te rrihte aq fuqishem.

Atara shtrengoje muskujt,tensjoni mes tyre nuk duhej ta vinte ne dukje,te pakten jo me te,dhe tek kishte keto mendime,duart e saj ndjene te tijet.

Nuk ishte ajo cfare mendonte,thjesht deshiroje te merrte femijen nga krahet e saj,por edhe per princin,ajo prekje ju duk si hekur i nxehte,sa me te mberthyer djalin,e terhoqi nga vetja,per ti shpetuar nje tjeter gabimi.

Ndjeu djalin ti ikte nga duart,por i pelqeu,ndonese nuk donte ta leshonte,per te ishte mese e lejuar,dhe sikur te mos ishte,te shihte babain e femijes se saj te kujdesej per te,e bente thjesht te lumtur.

-Pra,cfare po benit?-pyeti nga hici Helias,e nga krahu tjeter shihte djalin tek e tundte.

Atara instiktivisht qeshi,dhe beri qe princi te ngrite syte e ta shihte i hutuar sepse as vete nuk e kuptoje cfare kishte thene per te pasur reagim te tille.

Serish ajo femer i leshoje nje flutur nga kafazi,ajo buzeqeshja e saj e pafajshme e perhumbte nga problemet sa harroje dhe postin e tij.

-Madheri,nuk eshte nevoja te me drejtoheni me "ju",une jam thjeshte Atara per ju!-u perkul paksa per ti treguar sinqeritetin ne fjalet e thena,e serish,per te disajten here,kerkoje ta krahasonte me te tjeret,por prap nuk kishin nje te perbashket.

Dreqin,cfare kishte ajo qe nuk e linte te sillej si nje sovran perpara saj,perse e beri ate te nxirte nga goja pikerisht ate kerkese:

-Atehere do te jem dhe une thjesht Helias per ty,Atara!

Zmadhoje syte.

Nuk deshi ti besonte atyre fjaleve,e dinte se nese e bente asgje e mire nuk do ndodhte,por mjaftonte pamja te cilen kishte perpara,per tja zbrazur mendimet e bera lemsh.

-Me falni Madheri,por eshte pak e papershtateshme per mua tju drejtohem ne emer...

-Nuk eshte neqoftese e kerkoje personalisht.-e nderpreu,sa dhe vete Helias nuk e dinte perse kembengulte,sepse askush ne ate mbreteri,vec babait te tij,nuk mund ti drejtohej ne ate forme.

Por per te,nuk e kishte problem te krijonte ate miqesi te vogel mes tyre,cfare mund ti bente nje femer e cila te vetmen gje qe donte,ishte te kujdesej per Tianin e vogel,e te vazhdonte te njejten rutine dita dites.

I dukej me e paster sec duhej,ndaj e terhiqte pas vetes,sepse kudo te hidhte syte,do ndjente ate tensionin e xhelozise,madje dhe me sherbyesit e tij besnik.

-Por Madheri...

Ngriti vetullat serish me qellimin per ta bere te kuptonte gabimin,dhe ajo u terhoq.

Uli koken,u mbush me frryme per ti dhene vetes kurajo se nuk kishte gabim mbi ate cfare do te bente,e me pas e leshoje duke e ngritur serish koken,per tu perballur me te.

Gënjeshtarja E PafajshmeWhere stories live. Discover now