Sokak Nöbetçilerinin Arasından

6. BÖLÜM

  6 şehidimiz var başımız sağolsun Allah şehit ailelerine sabır versin Allah'ın izniyle kanları yerde kalmadı

————————————

  Karşımdaki Pamir bana kısaca bakıp arkadaki sokağa doğru ilerlemeye başladı diğerlerine döndüm Lal'le göz göze geldik ama onu umursamadım

"Çünkü hiç birimiz kendimiz de değildik! Çünkü o an hepimiz için önemli olan başka konulardı. Çünkü hepimiz gerçekten kendini öldüremeyeceğini düşündük" Mutlu gür sesle bağırıyordu artık "yeter artık, kendini suçlarken bizi de yanına çekmekten vazgeç. Ben o an bile Helin'in rol yaptığını Tankut'un tarafında olduğunu düşündüm ama tetiğe bastığında ne yaptığımızı anladım. Pişmanız ve sende pişmansın, cümlelerin gerçekçi değil! Aramızda yaş olarak en büyüğümüz sensin ama çocuk gibi davranıyorsun." Dedi. Herkes bartunun üzerine gidiyordu ve bu haksızlıktı

Herkes sessizleştiğinde ışık devam etti. "Hepimiz intiharın eşiğine geldik ama aramızdan sadece iki kişi intihara teşebbüs etti Bartu. Sen defalarca kendini öldürmek istedin ama defalarca kurtarılmayı bekledin. Helin kurtarılmayı beklemedi ve bekleseydi de kurtarmazdık çünkü ben de yapmayacağını düşünüyordum."

  Bartu gülmeye başladı. "Sizin bahaneniz bu olabilir, fakat ben o an Tankut'un adamı olarak Helin'in ölmesini istedim."Yankıya baktığında ne diyeceğini anladım. "yankı da böyle düşünmüş olmalı ki o silahın nasıl bir silah olduğunu bile bile engellememiş ve acı çekmesine izin vermiş. Sahiden yankı, şu an aramızdaki en suçlu sen değil misin? Neden o silahı ölmeyeceğini bile bile, acı çekeceğini bile bile kullanmasına izin verdin?" Dedi.

Helin'in acı çektiğini anladım. kimse mi anlamıyordu, Bartu'nun yanına geçtim

"Yeter," diye bağıran Helin'e baktım. "Şu an konu benim ve senin artık benim hakkımda konuşmanı istemiyorum. Şu an bu konu hakkında konuşulmasını istemiyorum." Dedi. Artık şu siyah gözlü adamın yanına gitmeliydim.

"Helin," dedim. Bana baktı "bir yerde haksızsın yankı da aynı şekilde bağırmaya hakkınız yok, özür dilerim Helin seni seviyorum ama gerçekten de bir yerde haksızsın, haksızsınız bunu sırf bartu beni sevsin diye söylemiyorum ki umrumda değil ama bartuyu sürekli suçlamakta haksızsınız tamam senin de belirli sebeplerin var anlıyorum ama bir düşün bartu tepkisinde haksız mı değil hiç bir açıklama yapmıyorsun adam senin hakkında hiç bir şey bilmiyor ve dünya da canından seveceği 4 kişi var ve bunun öncesinde kimseyi hayatına almamış bir adama kızıyorsun, kızıyorsunuz." Dedim.

Tam ışık konuşacakken başımı iki yana salladım "ışık konuşmaya hakkım olmadığını biliyorum ama bu haklı olmadığım gerçeğini değiştirmez Bartu geldiğimden beri bana demediği şeyi bırakmadı sence ben onu güçlü oluşundan dolayı mı kızmadığımı, korktuğumu zannediyorsunuz, asla haklı olduğundan dolayı sesimi çıkartmadım." Acı kalbime oturdu ruhumu deldi. "Eğer ben onun yerinde olsaydım sadece bağırmakla yetinmezdim dünyayı bile delip geçerdim sevdiklerim için" abim geldi aklıma derin nefes aldım

Bartu bana şaşkınlıkla baktı biliyordum ama ben ona bakmadım Helin'e bakmaya devam ettim gözlerinde acıyı gördüm haklılığımı gördüm ama bir şey demedi diğerleri de dikkat kesilmiş bana bakıyordu "ve sen Bartu seni anlıyorum öfke problemin var ama bir kez anlamaya kalkışırsan o kadar iyi anlayacaksın ki Helin'in iyi biri olduğunu ve pişman olacaksın keşke böyle yapmasaydım diye buna eminim benden sana sokaktan geçen Yabancı bir sokak çocuğu nasihati" dedim. Dışarıya doğru adımladım

"Nereye gidiyorsun" diye seslenen yankıya baktım. Kaşlarım çatıldı "hesap mı vereceğim, her neyse merak etme geri döneceğim biraz hava alacağım sadece" dedim ve dışarıya çıktım Arkam da herkesi düşünceler içinde bırakarak