Sokak Nöbetçilerinin Arasından

10. BÖLÜM

Oy sınırı 22, Yorum sınırı 50

————————

İnsanı insan yapan nedir?

Karakteri mi? Yoksa Ahlakı mı? Bazılarınıza göre vicdanıdır belki Bence üçü de değil insanı insan yapan tercihleridir çünkü bu hayat sürekli tercihler sunar ve yaptığımız seçime göre hayatımız belirlenir ya da bir insanın hayatını mahvedebiliriz. Kozanın hayatı bu şekilde seçilmemiş miydi işte insanı insan yapan bence tercihleridir.

Bunu neden anlatıyorum çünkü şimdi Sokak Nöbetçilerinin karşısında onlar benden hesap sorarken yapacağım tercih her şeyi değiştirebilirdi ya ben Pamir'in yanında yer alacaktım ya da Sokak Nöbetçilerinin, bence ikisinde de canım yanacaktı. Ben iki tarafı da mahvetmeyecektim.

"Bu kızın bir şeyler çevirdiğini sana söylemiştim Yankı şimdi ne diyeceksin" diye karşımda bağıran Bartuya tekrar baktım. Diğerleri yani  Helin ve Yankı haricinde hepsi sinirli veya şüpheyle bakıyorlardı.

  Helin'in bana minnettar olduğunu biliyordum. Bu gözlerinden belliydi ve benim onun hakkında bir şeyler bildiğimi de anlamıştı ve sokak nöbetçilerine söylememden korkuyordu. Yankı... onu ise anlayamıyordum.

  "Bu sefer Bartu gerçekten haklı Yankı, öncesinde bir şey demiyordum ama şimdi bu kızın yaptıkları... tahmin ettiğim kişi gönderdiyse..." dedi ışık. Cümlesini devam ettirmedi Yankıya dikkatle bakıyordu.

Yankı konuşamadan "kim gönderdi bana da söylesenize, bu kız burda durmayacak artık buna sen bile karışamasın Yankı, kardeşlerime zarar vermesine izin vermeyeceğim." diye bağırmaya devam etti Bartu. "Cevap versene ne işler karıştırıyorsun lan amacın ne" dedi yüzüme eğilerek.

  Lâl parmaklarını masaya vuruyordu ve bana tabiri caizse öldürücü bakışlarını atıyordu. Parmaklarını kaldırıp hareket ettirdi ama dediğini anlamadım. "Lâl haklı bu evde kalmayı hak etmiyor" dedi Işık.

  Ben ne yapmıştım ben Helini kurtarmaktan başka ne yapmıştım Yankının acı çekmesini istememekten başka ne yapmıştım neden her şeyde suçlu bendim. Gerçi benim doğumumda bile suçlu benken şu ana bile şaşıramıyordum.

  "Bartu yeter," diye yanıma gelen Yankıya baktım. "Her ne olduysa oldu sonuçta bize yardım etti ve o burda kalacak." Diye devam etti biliyordu tahmin etmişti en azından Helinin gideceğini ve yalan söyleyeceğini anlamıştı bunun sonucunda canının yanacağını da. Bartu sinirle güldü "bunu onun planlamadığını nerden biliyorsun lan" dedi Bartu.

  "Bunu o yapmadı tamam Aselin onu tanımasını beklemiyordum ama Asel bilerek yapmadı." Diye beni savundu Helin. Ona minnetle gülümsedim

Bartu ağzını açtı tam bir şey diyecekken "Bartu, seninle tartışmak istemiyorum bu konu burada kapandı." Dedi Yankı. Hayır bu konu burada kapanmamalıydı daha kötü sonuçlar doğuruyordu çünkü

  Bartu bir anda Yankının dibine geldi. "Her şeyi bildiğini, yapabildiğini sanıyorsun değil mi? Bu kız bu evde kalmayacak buna izin vermem." Dedi. Yankı ellerini arka da birleştirdi sinirini kontrol etmeye çalışıyordu. "Senin izin vermene bakmıyorum ben kalacak diyorsam kalacak." Dedi. Hayır bu olay niye tekrar yaşanıyordu istemiyordum.

  "Bartu emin ol herkesin sırları açığa çıksa bu evde en masum ben çıkardım yani Yankı'yla kavga etmene gerek yok" dedim Yankı'nın yanına giderek. Bartu bana baktı. "Kavga etsekte etmesekte senin bunda söz sahibin olamaz seni hiç bir şey ilgilendirmez." Dedi.