"Bu bir rolden ibaretti. Her şey yalandan kuruluydu. Sen benim için bir hiçtin."
...
"İste öleyim, iste yok edeyim. Ama benden git deme."
"Bu hikayede, yer altı mafyası. Ve o yer altı mafyalarına katılmak isteyen iki adamın rekabeti. İki adamın ara...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
22.Bölüm “Benim Gökalp'im var.”
Acımı sadece içime atabiliyordum. Başka yapacak hiç bir şeyim yoktu, karşımızdaki adam acı çekmemiz istiyordu, bende acı çeken taraf olacaktım. Bunu başkası için değil, kızımın hayatı için yapacaktım. Kendimi ateşe atmak, olmaması gereken şeylerin olması için bunu yapmam lazımdı, söz konusu benim hayatımdı Rüya'mdı. Bir yabancının elinde kim bilir kaç damla göz yaşı dökmüştür benim kızım. Sözümü tutmam lazımdı, kızıma Gönük acısı yaşatmamak için söz vermiştim. Kaderi yüzü ve kalbi kadar güzel olsun istiyordum, öyle olması için elimden ne geliyorsa yapacaktım. Rüya her şeyin en güzelini hak ediyordu. Annesi veya taşıdığı soy isim kadar kötü bir kader yaşasın istemiyordum, Gönük lanet dolu bir soy isimdi. Acı dolu mutsuzluğun bulunduğu bir ülke gibiydi Gönük soy ismi. Rüya'nın büyüdü soy isimini ondan tamamen koparmak istiyordum. Gönük soy ismini ondan ne kadar uzak tutmak istesem de hiç öyle olmuyordu. Ama şuan elimdeki tek seçenek buydu.
Ona itaat edecektim. Ve bitecekti sadece 24 saat. Mahvolmuş bir kız gibi davranacaktım. Beni istiyorsa alacaktı.
Düşmanım beni ve taşımış olduğum soy ismi tam olarak bilmiyordu. Ama öğrenecekti.
Karşımda bir sağa bir sola giden Nazlı'ya baktım. Ondan istediğim şeyi algılamaya çalışıyordu.
"Sen ciddi olamazsın dimi?" dedi yüzüme çatık kaşlarla ve şaşkın bir ifadeyle bakarak.
Ciddiydim. Bana bunları yapmaya zorladı. Zarla yapmamı istedi, bende onun istediği şeyi yapacaktım. Nehir, her şeyini ortaya dökecektim.
"Ciddiyim bu sefer!"
Güldü, "Gidip babasını kaçırıp bir şeyler öğreneyim!" kahkaha attı üstüne üstlük.
Yandan Mert, elini ağzına götürmüş şaşkınca yere bakıyordu.
"Şimdi..." dedi Mert doğrulup bana bakarak.
Yüzümü inceldi çatık kaşlarla.
"Gidip bu adamı kaçırıp, gizlice bir şeyler öğreneceğiz, yani öğrenecek!" dedi hemen sadece Nazlı'yı parmağı ile işaret ederek. "Ben değil o kaçırıyor dimi." dedi, benden net bir cevap istercesine.
Nazlı Mert'e döndü, en sinirli bakışını atmıştı Mert'e. Mert hiçte umursamadı, Nazlı'ya bakan gözlerini bana çevirdi.
"Aslı!" dedi Nazlı yanıma oturarak. "Ben babasını kaçırayım! Ondan Nehir'in geçmişi hakkında bilgi elde edeyim?" dedi soru sorar gibi. "Yanlış anlamadım dimi?" bir Mert'e bir bana bakarak.
Kafamı usulca salladım.
"Şimdi..." Mert doğrulup bana baktı. "Sen bunu Bora içinmi yapıyorsun yoksa?" dedi gözleri ağzımdan çıkacak olan cümleyi bekliyordu.
