2 ~Yalnız Çocuk~

220 114 162
                                    

Jaehyun evine gidip yatağına uzandı ve o zamanı düşündü.

O güzel kokuyu hatırladı, içine çektiğinde yüreğinde oluşan o rahatsızlığı kısa da olsa yok eden o kokuyu düşündü uzun bir süre.

İlk görüşte aşk bu muydu? Uzun zaman sonra ilk defa aşık olmuştu fakat bunun çok farklı olduğunu hissediyordu.

Daha önce yalnızca bir defa aşık olmuştu o kişi de en yakın arkadaşıydı.

Ona o anlamda aşık olmamıştı, yalnızca ona aşık olduğunu düşünmüştü; Bu tam anlamıyla aşk değildi fakat Jaehyun öyle sanmıştı...

Ona değil karakterine, dürüstlüğüne, samimiyetine ve daha nice özelliğine aşık olmuştu. Fakat o da anlamıştı en sonunda, aslında ona aşık olmadığını.

İnsanların idolleri olarak seçtikleri, örnek aldıkları kişiler vardır ya, Jaehyun için en yakın arkadaşı da öyleydi.

Fakat Sanghyuk onun için çok farklıydı, bu gerçekten aşktı, gerçek olacaksa da olmayacaksa da...

Onu boş verip gidebilirdi fakat son defa yüzüne bakmak istemişti, onu beğenmişti, henüz kokusunu içine çekmeden bağlandığını hissetmişti ona. 

Onun kendi omzunda ağlayışına şahit olmasaydı belki her şey çok daha farklı olacaktı fakat iş işten geçti diye bir atasözü vardır, yapılan eylemler, yaşanan gerçekler geri alınamaz...

Jaehyun şuan yatağında uzanırken, daha öncesinde yoldan evine gelirken, ona sarılıp güzel kokusunu içine çekerken ve hatta kendini kalbinin derinliklerine adayıp huzur bulmaya çalışırken bile onu düşünüyordu.

Kulaklığını aldı ve en son dinlediği şarkının play tuşuna basıp kaldığı yerden dinlemeye devam etmeye karar verdi...


Yalnız çocuk yalnız kalıyor,
geriye kalan tek şey ayrılığımız...

istemiyorum, şuan buna ihtiyacım yok;
izlerin nasıl olsa iyileşmeyecek, burada tek başıma duruyorum...


Aklına gözlerinin önünde intihar eden en iyi dostu gelmişti yeniden.

Çünkü bu şarkıyı ona adamıştı kendi aklında ve kalbinde.

Acı çekiyordu fakat zevk alıyordu bundan.

Ona anılarını hatırlatıyordu ve iyi olan tek şey buydu.

İyi olan bu tek şey için tüm karanlığı başına taç yapmaktan çekinmediği aşinaydı.

Hayatında artık o en iyi arkadaşı yoktu fakat artık bir ulaşamayacağını düşündüğü bir platoniği vardı.

Ona ilk ve son  karşılaşmaları olduğunu söylemişti fakat tam da o anda onu bırakmasında bir amaç olmadığını hatırlamıştı, ona göre Sanghyuk'un kendisine ihtiyacı vardı, onu koruyup kollayacak birine...

Bir karar vermişti; bu ilk karşılaşmaydı evet, fakat dile getirdiği gibi son olmayacaktı...

Arkada hâlâ aynı şarkı çalarken en iyi dostunu, Sohee'yi, düşünmeye devam etmek istedi.

Öldürücü part geldiğinde içinden geldiği gibi sesli söylemek istemişti cümleleri;


Evet, aptaldım,
O hâlde bunu neden yaptım?

Daha fazla hatırlayamıyorum bile,
Kendi hâline bırakmaktan başka seçeneğim kalmadı...

KORUYUCU | BOYNEXTDOOR [+𝟏𝟖]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin