KORUYUCU | BOYNEXTDOOR [+𝟏𝟖]

11 ~Choi Sumin... ile ilgili...~

Yorucu bir okul gününün daha ardından eve gerçekten varmak üzereydi Sanghyuk.

Bugün de Donghyun'un kendisine çok yardımı dokunduğunu fakat çok da yardımı olmadığını düşünmüştü.

Birşeyleri anlamaya karınca adımı kadar da olsa başlamışken aynı anda da kafası her geçen gün olduğu gibi bugün de bir önceki günden daha fazla karışmıştı.

Yine bir haftadır olduğu gibi karmaşık düşünceler ve elindeki kapı anahtarı eşliğinde eve girmeye çalışırken, Jaehyun anahtarlığın çıkardığı ses ile birlikte Sanghyuk'un kapıda olduğunu anlamıştı.

Onu şaşırtmak için koşarak o içeri girmeden önce giriş kapısının arkasına saklandı.

Sanghyuk yorgunluktan sarkan kolları, uykusuzluktan kapanmak üzere olan gözleri ve dalgın zihniyle içeriye girdiğinde arkasından ona yaklaşan Jaehyun'u fark edememişti bile.

Jaehyun hemen davranıp bir elini onun beline ve diğer elini de penisi civarında sardığında yorgunluktan dalmış olan Sanghyuk korkuyla irkilmişti.

''Neden bu kadar korktun?''

''Sessizcene yaklaşırsan elbette korkarım''

''Ah hadi ama o kadar da sessiz değildim''  dedi Jaehyun kafasını onun omzuna yerleştirip onu içeriye doğru sürüklerken.

''Gerçekten çok yorgunum, fark etmedim''

''Bu aralar sende bi gariplik hissediyorum bebeğim''

''Nasıl bir gariplik?''

Jaehyun o esnada yorgun olduğunu söyleyen Sanghyuk'un okul ceketini çıkarmış ve açmak için kravatına davranmıştı.

''Bu aralar hep yorgun ve düşünceli görünüyorsun ayrıca uyuyamadığını sen de söyledin... Bana anlatmadığın veya anlatmak istemediğin bi sıkıntın mı var?''

Sanghyuk'un bu soru karşısında eli ayağına dolaşmıştı çünkü tam olarak öyleydi, ona anlatmaya çekindiği ve anlatmak istemediği şeyler vardı.

Ona anlatmaması gerektiğini derinden hissediyordu ve bunu yapabilirdi fakat yapamayacağı şey ise bunu belli etmeden atlatamayacağıydı.

''Şuan tek sıkıntım yorgunluktan ölecek olmam ve nedenini inan ben de bilmiyorum''  dedi Sanghyuk kendisini kanepeye oturtmuş olan Jaehyun'a sarılırken.

''Şuan uyumak mı istiyorsun?''  diye sordu Jaehyun, eliyle dudaklarına dokunduğu Sanghyuk'a.

''Sanırım, uyumazsam yanlışlıkla ağlarım''

''Ama ben seni çok özlemiştim, neyse sen istersen benim de uykum gelir belki''

''Aaahh anladım... Benimle uykunuz gelir mi acaba Yüce Jaehyun Hazretleri?''

Jaehyun eğilip Sanghyuk'un dudaklarına yumuşak ve uzun bir öpücük bırakıp onu kucağına aldı ve odasına taşıyıp yatağına bıraktı.

Jaehyun'un tişörtünü çıkardığını gören Sanghyuk da gömleğinin iliklerini çözüp çıkardı.

''Heyy Sanghyuk, boxerımı da çıkarmalı mıyım?''

''Yok sende kalsın''

Bunun üzerine Jaehyun da Sanghyuk'un yanına uzanıp ona sımsıkı sarılmıştı.

''Bir şey olmadığına eminsin değil mi?''

''Aslında bir şey var''

''Söyle lütfen''