KORUYUCU | BOYNEXTDOOR [+𝟏𝟖]

13 ~Seni çok fena istiyorum~

''Bazen gerçekten tam bir gerizekalı gibi hissediyorum çünkü kalp kırmak benim çoğu zaman en büyük hatam oluyor...''

Sanghyuk dört gözle onu dinlemeye başlamıştı, ona zaten dayanamıyordu, belki sözlerine ikna olabilirdi.

Jaehyun sözlerine devam etmişti;

''Yaptığım yanlışların ve seni nasıl hissettirdiğimin farkındayım ama yemin ederim o an düşünemedim, bir an sonuçlarının neler olabileceğini düşünmeden konuşmaya devam ettim... Ölü birisi hakkında böyle konuştuğum için kendimden utanıyorum, bu kadar kıskançlık kesinlikle fazlaydı onu da biliyorum... Yine de beni affetmeni istiyorum Sanghyuk, bir daha yapmayacağıma içtenlikle söz veriyorum... Ne istersen yaparım yemin ederim, kendini öldür desen bir saniye bile düşünmem, kendime istediğin eziyeti yaparım, sen bana ne dersen-''

''Jaehyun, yeter''

''Ne?''

''Böyle şeyler söyleme, canım yanıyor''

Jaehyun susmuş ve onu dinlemeye devam etmişti.

''Sana zarar gelmesini asla istemem, bunu zaten biliyorsun değil mi??..''

Jaehyun susmaya devam etmiş ve doğrudan gözlerinin içine bakmaya başlamıştı.

''Yaptığının yanlış olduğunu ikimiz de biliyoruz ve hatanın farkına vardığının da farkındayım ama anlarsın ya... üzgünüm işte''

''Sanghyuk.. özür dilerim... gerçekten..''

Sanghyuk dolu gözler ve ağlamamak için büzdüğü dudaklarıyla doğrudan Jaehyun'a bakıyordu..

''Ben de özür dilerim Jaehyun''

Bunun üzerine iki taraf da birbirine yaklaşıp sıkı sıkıya sarılmışlardı.

Jaehyun uzun zaman sonra gün ışığına kavuşmuş gibi sarılıyordu Sanghyuk'a, içine çekiyordu kokusunu göz göre göre, çenesini boynuna değdirdi yavaşça, hâlâ sarılırken diğer eliyle onun kulaklarıyla oynuyordu...

Sanghyuk ise onun sırtına bastırıyordu daha sıkı sarılmak için, saçlarını okşuyor ve arada boynunu öpüyordu, şu kısa zamanda özlemişlerdi birbirlerini ama bu daha neydi ki?

Jaehyun bacağından kavrayarak onu kucağına aldı.

Sanghyuk onun kafasını avuçları arasına almış, doğrudan birbirlerinin gözlerine bakıyorlardı.

''Bana ikinci bir şans verdiğin için sana çok minnettarım sevgilim... Yemin ederim seni öylesine seviyorum ki herşeyi ama herşeyi yapabilirim... Lee Sanghyuk, yalnızca benim olur musun?''

Sanghyuk ağlayacak kadar olmasa da fazlasıyla duygulandığını hissediyordu, ellerini onun saçlarına kaydırıp konuştu Sanghyuk;

''Dayak yediğim gün yanıma gelip beni öptüğünde sana kızamayacağımın farkına vardım, iki gündür barışmamızı beklemek kesinlikle işkence gibiydi benim için..''

''Lee Sanghyuk, sana çok aşığım''

''Myung Jaehyun, seni gerçekten çok özledim''

Doğrudan birbirlerinin gözlerine bakıyorlardı.

Jaehyun'un gözleri yavaş yavaş Sanghyuk'un dudaklarına inmeye başladığında kucağındaki Sanghyuk onun avuçları arasına aldığı yüzünü kendikine doğru yaklaştırmıştı.

Bir süre öylece durduktan sonra Jaehyun dudaklarını uzatıp onunkileri ağzına aldı.

Yavaş yavaş öpüşüyorlardı, anın tadını çıkarmak istiyordu ikisi de.