KORUYUCU | BOYNEXTDOOR [+𝟏𝟖]

14 ~Lee Sohee kim?~

Sanghyuk büyük bir heyecan içerisinde gözlerini açmıştı sabah erkenden.

Yanında yatan ve hâlâ çırılçıplak olan Jaehyun dün gece yıkanmamıştı, onu fazla yorduğunu düşünüp üzülmüştü Sanghyuk bir anlığına. Sonrasında kalkmaya davranırken kalkamadı.

Jaehyun onu sıkıca tutup geri çekmiş ve bacaklarını ona sarmış, kollarını boynuna dolamıştı.

Jaehyun, burnunu da onun boynuna yerleştirdikten sonra Sanghyuk konuştu;

''Bugün biraz erken gitmem gerek Jaehyun, sen de yıkan ve hazırlan yoksa seni beklemem''

Jaehyun sevgilisine mayışmış vücuduyla daha sıkı sarılmış ve mırıldanırcasına konuşmaya başlamıştı;

''Ama nedeeen?? Biraz daha lütfen... Hem neden gidiyorsun ki erkenden?''

''Birini görmem gerek''

''Kız mı erkek mi??''

''Erkek''

''Heyyy!!''

''Ne var Jae?''

''Kimmiş o? Tanıyor muyum? Ne yapacaksın ki ona??''

''Çocukluktan arkadaşım o benim... Aynı mahallede büyüdük ve ailelerimiz de arkadaş. Bizim okula nakil oluyor bugün, bu nedenle onu karşılamak için erken gitmeliyim anlıyorsun değil mi?''

''Adı ne?''

''Dohoon''

''Adını sevmedim... Ben de Dohoon diye birini tanıyorum da''

''Jae!''

''Tamam ben de gelicem''

''O zaman kolunu çek de kalkıp hazırlanayım''

''Ama olmaaaazzz''

Bunun üzerine Sanghyuk, Jaehyun'u iterek yataktan kalkmıştı... Ne de olsa Jaehyun kısa bir süre daha hareket edemeyecekti..

Jaehyun buna karşılık yalnızca mızmızlanabilmişti fakat yarım saat sonra hızlıca duş alıp hazırlanmıştı bile.

Sanghyuk heyecanlıydı, Dohoon onun en yakın arkadaşıydı fakat 4 yıla aşkındır Busan'da olduklarından dolayı görüşemiyorlardı bu nedenle artık yakınında olmasından mutluydu.

Sanghyuk, ondan uzakta olmasına rağmen ona her şeyini anlatıyordu, hatta son yaşadıklarını bile...

Hızlı adımlarla yürüyordu Sanghyuk okula doğru.

Jaehyun ise istemsizce yavaş yürüyordu... evet Sanghyuk yüzünden...

''Bebeğim zaten yürüyemiyorum ama bak çok hızlı gitmiyor musun sence de??''

''Hıı Özür dilerim''  dedi Sanghyuk, az da olsa yavaşlamış ve devamlı arkasına dönüp onun ne kadar arkada olduğunu kontrol etmeye başlamıştı.

Okulun bahçesinden içeri girdiklerinde Sanghyuk, Dohoon'u taa uzaktan fark edebilmişti.

''Ona aldığım sweati giymiş?!''

Sanghyuk heyecanla ona doğru koşmaya başlamıştı.

''Hey Lee Sanghyuk ne sweati? Ne olursun koşma lütfen...''

Sanghyuk şuan onu duyamıyordu, öylesine keyifliydi ki...

Jaehyun da onun koştuğunu görünce yapabileceği kadar hızlı yürümeye başlamıştı.