KATONA | YARI TEXTING

37

Bu bölümü kendikendimeyazar 'a ithaf ediyorum.
Desteğine kurban olurum :)❤️

İyi okumalar.❤️

"Tamam, teşekkür ederim." Telefondaki çocuktan 'rica ederim' sesini duyduktan sonra telefonu kapattım ve yanımdaki direksiyona gergince parmaklarıyla vuran sevgilime baktım.

Emir'i dersin iptal olup olmadığını bilmek için aramıştım. Hocamınızın annesi ölmüştü bu yüzden üniversiteye gelmiyordu.

"Ne diyor?" Dudaklarımı birbirine bastırıp bana bakışlarını dikmiş adama baktım. Normalde böyle şeylere fazla takılmazdı ama aradığım kişi Emir olduğu için biraz sinirlenmişti. Biraz?

"Ders iptalmiş, hoca bugün de gelmemiş." Anladığını belli edecek şekilde kafasını salladıktan sonra sinyal verip soldan bir yere döndü. "İyi."

Arabanın içi çok gergindi ve bende bu yüzden çok stres olmuştum. Pusat'ın bir şey yapacağından değildi sadece kavga etme ihtimali beni geriyordu.

"Ne yiyelim?" Gerginliği biraz olsun azalmıştı.

"Bilmem, lahmacun?" Hevesle sorduğumda gülümseyip sevgiyle bana bakıp kafasını salladı. Vitesteki elini bacağıma atıp hafifçe sıktı.

"Yiyelim bakalım." Elini bacağımda gezdirip biraz daha yukarıya çıkardı, vites değiştireceği sırada direksiyondaki eliyle değiştirip, bacağımdaki elini hiç çekmedi.

"Yemek yedikten sonra ne yapmak istersin?" Sorduğu soruyla odağım bacağımdaki elinden ona kaydı.

Pusat'ı annemle tanıştırmak istiyordum.

"Benim sana bir teklifim var aslında, bayadır düşünüyorum." Pusat düşünceli bakışlarla saniyelik olarak bana bakıp yola döndü. Arabayı bir kenara çektiğinde yemek yiyeceğimiz restorana geldiğimizi farkettim.

"Neymiş o?" Araba hala çalışırken bana baktı, bacağımdaki eli hala geziniyordu. Elinin hissiyatıyla mayışmışken dudağımı ısırdım. Söylese
miydim? Çok heyecanlanmıştım.

Pusat'ın dudağı kıvrılmış, bir bebeğe bakar gibi bana bakıyordu. "Söyle yavrum."

"Yemekten sonra söyleyeyim, şimdi söylersem olmaz." Pusat'a şimdi söylersem stres yapıp yemeğini düzgünce yemezdi, biliyordum.

"Tamam bitanem, hadi in bakalım." Şefkatli sesiyle gülümseyip emniyet kemerimi çözdüm ve çantamı takıp arabadan indim. Pusat çoktan inmiş, beni bekliyordu.

Yanına ulaşınca elinden tutup restorana doğru yürüdüm. Bu aralar Pusat'la olan temaslarımız fazla etkileyici olmaya başlamıştı, normalde etkilenmeyeceğim bir öpücüğü bile beni sarhoş etmeye başlamıştı.

Ben düşünürken restorana girmiş, masaya oturmuştuk. Masada olan menüye bakıp gelen garsona ne istediğimi söyledim. Pusat'ta lahmacun istemişti. Masanın üstünden ellerimi tutup bana baktı. "İsteğini çok merak ediyorum." Baş parmağıyla elimin tersini okşuyordu.

"Yemek yedikten sonra söyleyeceğim, bi iyice doy da." Gülerek konuştuğumda dudaklarıma bakıp gülümsedi,  birkaç dakika sonra da lahmacunlar gelmişti.

-

Evin kapısını açıp elimdeki poşetleri masaya koydum. Eve gelmeden önce alışveriş yapmıştık, ben Pusat'la bana yılbaşı çorabı almıştım.. çok tatlıydı.

Pusat montunu çıkarıp genişçe koltuğa oturup bana baktı. Ne diyeceğimi çok merak ediyordu.

"Eveet, söylüyorum." Koltukta yanına oturup ona baktım. Yerinde gergince hareketlendi. "Ben seni annemle tanıştırmak istiyorum."

İlk önce gözlerini kırpıştırarak saf saf bana baktı, ardından ağzı açılıp kapandı, dudaklarını yaladı ve bakmaya devam etti.

Ben Pusat'la annem hakkında nadir sayılabilecek şekilde konuşuyordum, bazen annemi özlediğimi anlatıyordum, beraber ağlıyorduk. Daha doğrusu ben  ağladığımda kıyamayıp o da ağlıyordu.

"Ne? Nasıl yani?" Şaşkınca sorusunu sorup ellerimi tuttu. "Sen beni annenle.. tanıştırmak istiyorsun?"  Türkçeyi yeni çözen yabancılar gibi konuştuğunda güldüm.

"Evet Pusat, istiyorum." Pusat yerinde kıpırdanıp saçlarını düzeltti. "Tamam, aç hadi. Ama beni hemen gösterme. Bekle, dur." Pusat ayağa kalkıp banyoya doğru koştu, birkaç saniye sonra hızlı adımlarla geri döndüğünde saçlarını düzelttiği belliydi, kıyafetlerini de eliyle düzeltip yanıma oturdu.

"Hazır mısın?" Ona gülerek sorumu sorduğumda çok heyecanlıydı. "Bilmiyorum, hazırım galiba. Olmayadabilirim."

Kıkırdayarak telefonumu açtım, görüntülü arama yerine girip annemi aradığımda Pusat hızlı nefesler alıp veriyordu.

Anneme zaten haber vermiştim, Pusat'ı biliyordu ama daha önce hiç konuşmamışlardı ve bende zamanı geldiğini düşündüğüm için kafamda böyle bir şey kurmuştum.

Annem birkaç saniye sonra sonunda açtığında maviye boyadığı saçları, kulağından sarkan küpeleri ve ipten kolyelerini takmıştı, bir elinde sigara vardı ve telefonu masaya yaslamıştı. "Annem."

"Anne napıyorsun?" Heyecanla konuştuğumda annem halime gülümsedi. "İyi, kahve yaptım oturuyorum annem, sen napıyorsun?"

"İyiyim bende, sana bir sürprizim var." Annem anında yerinde hareketlendiğinde güldüm. "Ay yoksa.. Ay Pusatmı?"

Telefonu birden Pusat'a çevirdiğimde Pusat hemen yerinde düzelip boğazını temizledi. "Merhaba, nasılsınız?"

"Merhaba, iyiyim sen nasılsın?" Annem gülümsediğinde sigarasından bir nefes aldı ve bitmiş sigarasını küllüğüne bastırdı.

"İyiyim bende, sağ olun."

"Oğlum, rahatla. Bir şey yok, çok heyecanlısın." Annem gülerek konuştuğunda Pusat'ta heyecanla güldü. "Ben.. bilmiyorum biraz fazla heyecanlandım.

Eliyle ensesini kaşıyıp güldüğünde annem de güldü.
"Ee, napıyorsunuz? Üzmüyorsun değil mi kızımı?" Annem espriyle konuştuğunda Pusat gülüp "Hayır, asla."

Bende gülümseyip anneme baktım. Annem bizi sanırım yakıştırmıştı, bakışlarından ve mimiklerinden anlamıştım. Beni yarın kesinlikle arayıp Pusat'la alakalı konuşacaktı. Emindim.

-

"Tamam bakalım, hadi öpüyorum sizi çok, iyi geceler."
Anneme gülümseyip "İyi geceler anne." dedikten sonra Pusat'ta gülümsemişti. Annem telefonu öpücük atıp  kapattığında Pusat'a döndüm.

"Çok tatlı kadınmış, annene çekmişsin sende." Gülümseyerek yaklaşıp dudağımdan öptü. "Seni çok seviyorum."

"Bende seni çok seviyorum meleğim." Dudağından öpmeye devam edip kocaman sarıldım. İyi ki Pusat'la tanışmışım diye geçirdim içimden, iyi
ki hayatıma girmiş.

İyi ki benim sevgilim, abim, annem, babam, arkadaşım olmuş. İyi ki.

                  Ay😭😭 beni bi duygusallık bastı

Sizi seviyorum, oy ve yorum atmayı unutmayııınnnnn❤️❤️❤️❤️