AHTAPOT ADAM VE CURURU KURBAĞASI

1. Sezon 8. Bölüm

Ahtapot Adam salonun ortasında dikilmiş sadece bakıyordu. Vücudu maddi olarak bu dünyadaydı ama aklı burada değildi. Üzerinde uyku sersemliği varmış gibi hissediyordu ve zekâsı gerilemiş gibi salonun ortasında dikilmeye devam etti. Karanlıkları aydınlatan güneşi doğduğunda gözleri gördüklerini beyne aktarabildi. Evindeydi, cüce elfi haklamışlardı ve bedenlerinin yer değiştirmesi için mısır unu elemişlerdi.

Ahtapot Adam kendi yoklamaya başladı ve her şeyin yerinde olduğuna emin olunca derin bir nefes aldı. Kendi bedenindeydi, yeniden erkek olarak doğmuştu. Daha mutlu olamazdı. İçinden sevinç dansı yapmak gelse de Cururu Kurbağasının dediklerini hatırladı. Hemen gözleri onu aradı, yerdeydi cansız bir beden gibi uzanıyordu. Hemen yanında dağınık bir şekilde mısır unu ve çatlak bir elek vardı.

Söylediği gibi de hasta bir şekilde yerdeydi. Ahtapot Adam bir zamanlar sahip olduğu bedene baktı. Yerden kaldırmak istiyordu ama gücünün yetmeyeceğini düşündü ama boş bir endişeydi. Artık kendi bedenindeydi beş kilodan daha fazlasını taşıyamayacak narin bir bedende değildi. Kibar olmaya özen göstererek Cururu Kurbağasını yerden kaldırdı ve turuncu koltuğun üzerine yerleştirdi.

Hastalığı fazla sürmese diye düşündü çünkü birisine bakıcılık yapmaktan hiç hoşlanmazdı. Etrafın dağınıklığını onu rahatsız ederken içindeki huzursuzlukla Cururu Kurbağasına baktı. Genelde hastaların ve uyuyanların üzeri örtülürdü. Üşünmeden üst kata çıktı ve aşağıya battaniye ve yastıkla geri döndü. Saçlarını çekmemeye dikkat ederek yastığı kafasının altına yerleştirdi. Sonra üzerini örtüp saçına bir öpücük kondurunca ateşe değmiş gibi Cururu Kurbağasından kaçtı Ahtapot Adam.

Bunu neden yaptım, diye kendine sormaya başladı. Neden evden göndermek için can attığım birisini öptüm ki diye düşündü. Bir an onu karşı his beslemekle ilgili korkular yaşadı ama kendine inandırıcı bir açıklama bulmuştu bile. Kendi gözüyle Cururu Kurbağasının anılarını görmüştü. Kendini ona sadece yakın hissediyordu ve kız arkadaşlarına yaptığı gibi refleks icabı masum bir öpücük kondurmuştu. Daha fazlası yoktu. Söz konusu olamazdı.

Ev gözüne fazla dağınık görününce temizlik işine girmesi gerektiğini anladı. Cüce elfin giysilerini çöpe attı. Kesesindeki parayı ihtiyaç sahiplerine vermek için kenara ayırdı. Yerleri süpürdü, eleği kaldırdı. Kedinin ve köpeğin mama ve sularını tazeledi. Kedi kumunu temizledi ve köpeğini yürüyüşe çıkardı. Eve geri döndüğünde kendini yenilenmiş gibi hissediyordu. İşte bu deyip duruyordu içinden. Kendini ödüllendirmek için yemek siparişi verdi. Belki Cururu Kurbağası kokusuna uyanır diye umdu ama lahmacunlara kafasını kaldırıp bakmadı bile.

Ahtapot Adam işte şimdi ciddi cidi endişelenmeye başlamıştı. Her şeyi yapabilirdi Cururu Kurbağası ama yemeği asla reddetmezdi. Kedinin de sürekli Cururu Kurbağasının etrafında dolanmasını garip buluyordu. Arada Koltuğun tepesinde arada kol kısmında ama sürekli kızın etrafında geziniyordu. Bir sorunu bana mı anlatmaya çalışıyor diye Cururu Kurbağasına yaklaştı Ahtapot Adam. Görünüşte bir problem yoktu ama elini alnına koyunca ateşler içinde yandığını fark etti.

Kısa bir an ne yapacağım paniği yaşadı ama annesinden idmanlı olduğu için kontrolü hemen eline aldı. İlk seçeneği kızı arabaya koyup en yakın hastaneye gitmekti. Başlarda çok mantıklı bir seçenek gibi gelse de Cururu Kurbağasının bir kimliğinin olmayışı ve hastanede onun doğaüstü olduğunu anlamalarından çekindiği için hemen başka bir seçenek düşünmesi gerekti.

Tolunay'ı arayacaktı. Sonuçta veteriner hekimdi ve hayatı boyunca aslında insanlar ve hayvanlara kullanılan ilaçların aynı olduğundan bahsedip durmuştu. Hatta kendisini artık mühendis sınıfında saydıklarından sağlıkçı olarak görmediklerinden ama covid aşısını aslında veteriner hekimlerin bulduğundan bahseden uzun tartışma konuları açardı ama Ahtapot Adam telefonunda o sırada hikâyelere alev atma gibi işlerle meşgul olurdu. Yinede kendini bu kadarını hatırlayabildiği için tebrik etti.