ÖLÜMMÜŞ SONU.

bi insan bu kadarmı güzel kokar ?

★ Muitimedya: Onur Koç ~ bir resmin bile yok ~  ★

Kamp gittikçe eylenceli hale geliyordu. Hepimiz çocuk gibi oyunlar oynuyorduk. Ama karavan ve kamp maceramız uzun sürecekdi. Çünkü burası ıssızda değildi ve herhangi bi problemimiz yoktu. Okul açılana kadar hepimiz burdaydık. Ama şehirden uzak bi yee çol rahatlatıyordu. O gün ben biraz rahatsızlanmıştım. Karnım ağrıyordu. Fazla denize girmedim. Ama yine de eğleniyordum. Kahvaltıyı hazırladık. Bu sefer berkeyle hazırladık. Gerçekten hamarat birine benziyor. Ama hoş çocuktu. Yumurtaları kırdık. Kırarken de birbirimize su atıyorduk. Eren bi bu halimizi görmüştü. Yanımıza gelip " oo keyifler yerinde " dedi ama asık suratla söylemişti. Berke rahatsız oldu ve gitti. Eren bana sinirli bi şekildr baktı

-ya senin derdin ne anlamıyorum bu çocukla seni bu kadar samimi yapan şey ne söylermisin" bunu söylerken kızıyor aynı zamanda ellerini iki yana açmış vaziyetteydi. Ürkmüştüm. Bişey diyemedim. Dudaklarımı büzdüm. Bana sinirle bakıyordu. Elindeki ekmek poşetini kenara koydu ve gitti. Arkasından gittim ama çok hızlı gidiyordu. Kayalıklara gidiyordu. İyice hızlandım ve kolundan tutup kendime döndürdüm. Buse gil bizi izliyordu.
Bağırmaya başladım.
-ya sen ne saçmalıyosun eren çocukluk yapma yeter kardeşimiz artık sadece eyleniyorduk.

-bilge neden o nunla bu kadar samimisin gerek varmı

-eren, batuhanda tolga da benim kardeşim onlarda nasılsam berke de de öyleyim eylendik sadece diyorum.

Elini yumruk yaptı ve haklı olduğumu biliyordu.
Aradan baya zaman geçmişti ama hiç konuşmadık. Üzgün görünmüyordu aksine batuhanla toop oynuyordu ve gülüşüyordu. Buse de benim yanımdaydı.

-kızım üzülme yeaa bişe olmaz anlar hatasını

-ya bırak buse ya barışmak bile istemiyor istese yanıma gelirdi baksana top oynuyor

Ağlamaya başladım.  Buse anlımdan öptü ve erene ainirle baktı. Busenın bu hali hayra alamet değildi. Buse hızlıca erenin yanına gitti, elleriyle erenin omzundan tuttu ben napmaya çalıştığını anlamaya çalışıyordum. Uzakta oturuyordum sadece naptığını goruyordum ama konuştukları duyulmuyordu.  Görmezlikten geldim.

Busenin ağzından;

Bilgenin gözyaşlarını görünce dayanamadım ve erenin yanına gittim. Asıldım yakasına bağırmaya başladım.

-sen nesin kimsin eren bu kız niye ağlıyor yanına  niye gelmiyosun!!  Resmen böğürüyordum. Eren bana şaşkın şaşkın bakıyordu.

-buse aramızdaki şey bu karışma

-ulan ne karışma kız ağlıyor

Dediğimde koşa koşa bilgrnin yanına gitti.

Bilgenin ağzından;

Eren koşarak yanıma geliyordu. Geldi ve

-iyimisin

-eren iyi mi görünüyorum

-neden ağlıyorsun

-çocukluk yapıp beni umursamadın eren,  yeter ben ayrılmak istiyorum eren !!! Biraz sertçe bağırdım herles duymuştu. Erenşn gözlerinden yaşlar akıyordu. Dayanamadım ama elimle bitti işareti yaptım ve koşarak uzaklaştım. Ben ne yapmıştım , bunu neden yaptığımı bilmiyordum. Buseyr sarıldım,  ikimizde ağluyorduk zaten o benim ağlamama dayanamazdı. Bende ona dayanamazdım. Bana sımsıkı sarıldı.

-bilge naptın sen kızım ya

Ağlıyordum konuşamadım. Erene bakmak için arkamı döndüğümde eren dizlerini yere koymuş ağlıyordu ve bağırıyordu "beni bırakma "
Çok canımı yaktı. Gözlerimi sildim ama beni bunaltmıştı. Yinede ayrılmak istememiştim. Yanlız kalmak istedim. Kayalıklara gidip kafamı dinledim. O sırada yanıma eren geldi. Gözleri kıpkırmızıydı.