ÖLÜMMÜŞ SONU.

Hastalık

O gün kendimi çok bitkin hissediyordum. Okuldan geldik , yemek yedik vs derken koltukta uzandim eren de yanındaydı. Yorgun olduğumu biliyor ve yanıma sokuluyordu. Kedi gibi kafasını bacagima koyup bacaklarını uzattı. Ya ben yerim bunu..

EREN : aşkım çok  yoruluyorsun seni bi hastaneye goturiyim ben yarın

Ben : bilmiyorum ama bitkinim strestendir yaa takma

Dedim.

Eren : olmaz öyle ya göturmem lazım şu haline bak ya toparlanman lazım

Basımı salladim. Çünkü haklıydı. Bir kaç gündür olay ustune olay yaşıyordum. Kendime gelmem zor olacaktı. Dinlenmeye ihtiyacım vardı. Önümüzdeki 1 hafta boyunca okula gitmemeye karar vermiştim.

Erene de söyledim ve yarın okula benim raporunu vermeye gidecekti. O devam edecek çok ısrar etti ama izin vermedim. Ben evde tek kalabilirdim. Altı üstü 5-6 saat zaten .
Neyse beraber konuştuk ve onaylastik. Uyumaya çıktık.

            

         ***

Sabah saat tam 08.05.
Aman Yarabbi. Bugun hastaneye kontrole gidiyorum. Stresli bi gün olucak. Randevu almadik çünkü eren telefonla konuşup halletmiş sanırım.
Neyse Buse tolga ve batu üçlüsünden ses seda yoktu. Berke de görünmüyordu.  Kalktik kahvaltı yaptik. Giyindik çıktık derken saat 10 olmuştu. Hemen hastanenin yolunu tuttuk.

Hastaneye vardigimizda yine o iyrenc hastalık kokusu burnunun direklerini kırmaya yetiyordu. Ne kaadar insanın psikolojisini bozan bi kokudur bu ya. Neyse eren koluma girdi ve yukarı doğru çıktık. Eren doktorumu ayarlamış gibi bni yürütüyordu. Kenarda doktorun asistanı olan hemşire kadın masasında oturuyordu. Bize hastasınız ama  benena der gibi bakıyordu . bu tip nedir abi yaa.

Sonunda doktor gelmişti. Adam yaslica biseydi. Odada beni muayene ederken evrenin kapıdan ayak seslerini duyabiliyordum. Endişelenmis.

Doktor kontrolünü yaptı ve yaklaşık 30 dakika sonra sonuçlar çıktı. Tabi tahlil yaptırdı onun sonucu.

- evladım kendini çok yorma senin yasindakilerde normaldir anlıyorum kaniniz kayniyor ama sen çok stresli dönemler gecirmissjn bol su iç ve sağlıklı beslen 1-2 gün dinlenmeye bak korkulcak bisey yok merak etmeyin

Dedi. Tesekkur ettik. Yazdığı reçeteye göz attım. Hiçbirşey anlamadım. O ne yazıdır ya. Neyse erenle beraber bi eczaneye girip ilaçları aldik. Tabii iki saçma sapan ilaçlar ama benena xdxd sdasdsad

                     
Eve doğru yola koyulduk. Ağzımı bıçak açmıyordu. Niye bilmiyorum ama konusmakdan Yoruldum gibi hissediyordum.

ERENİN AGZİNDAN :
Bilgem cigerimin köşesi. Ne kadar da masum görünüyor. Hasta olması canımi çok acitiyordu.Neyse eve geldik sonunda. arabayı park ettim, koluna girdim ve yürümeye başladık. İçeri girdik. koltuğa uzandı. Aslında önemli bir şeyi yoktu ama çok fazla yorgun görünüyordu. Bu benim suçumdu. Onun tekrar takıma girmesine ve spora başlamasını sağlayan bendim. Çok suçlu hissediyordum kendimi.

Bilge koltukta uyuya kaldığını gördüm. Birden telefonum çaldı. Arayan buseydi. Sanırım Bilgeye ulaşamamışdı. Telefonunun kapalı olduğunu söylemişti. Açtım. 

- efendim buse

-abi siz nerdesiniz ya niye gelmediniz okula

-evdeyiz buse ne oldu şimdi mi aklınıza geldik lan

-abi noldu ya ne bu atar naptık biz

-yok bişey hadi hoşçakal

diye çıkıştım. Ama cidden sinirliydim. Bide Bilgenin en yakın kardeşleri olacaklar. Üçüüne de acayip sinirliydim. 

                                                                                 ***

1 saat sonra zil çaldı. Gelen Tolga, Batu ve Buseydi. 

- noldu ne işiniz var burda

Batuhan : abi neyin var noldu kavga falan mı ettiniz ?

-geçin içeri hadi.

İçeri geçtiler. Bilge uyanmıştı çoktan. Ben başladım konuşmaya

-abi siz nasıl kardeşsiniz ya. Kız hasta sabah hastaneye gittik. Tamam kötü bişey yok ama kız hasta yorgun böylemi seviyorsunuz siz kardeşinizi. Baya kızmıştım Sesim çok yüksekti.

Buse çok üzgün görünüyordu. Ağlamaya başladı. Hemen gidip Bilgeye sarıldı. 

Bilge : ya tamam saçmalamayın busem kardeşim ağlama, eren sende abartma ben kimseye haber vermedim hastaneye gittiğimizi sorun yok kızma onlara tamam sorun çıkatmayın 

Bilgenin ağzından :

Ortalık sakinleşmişti. Kendimi ilaçlardan sonra ve dinlenmeden sonra iyi hissediyordum. Yanımdan 1 saniye bile ayrılmamışlardı. Hepsini çok seviyordum. Bu aralar olaylar fazla hızlı gelişiyordu. Neyseki iyi hissetmeye başlıyordum. 

                                                                               ***

Tolga ve Eren beraber tv izliyorlardı. Batuhan ve Buse uyuya kalmışlar. Canlarım benim. Buseyle konuşmam gereken şeyler vardı. Artık eskisi gibi değildi. O ayı buse ve bilge olamiyorduk. Herkese çatan sürekli yemek yiyen durduk yere laf sokmaya çabalayan kızlar değildik. Buse benden uzaklaşıyordu. Ağlaması bile bana gerçekçi gelmiyordu. Eski buse olsa odamda yanımda olurdu. O ise batuhanın yanında olmayı tercih ediyordu. Çok üzülüyordum. Batuhanda benle takılmaz oldu. O ikisinde de bişeyler var ama anlamadım. onlarla konuşacam evet artık zamanı geldiğini düşünüyordum. En uygun zamanda konuşacam.