მახინჯი სიყვარული...♡

საიდუმლომ გაჟონა

ვტიროდი მაგრამ სანამდე არ ვიცი ალბათ ღამის სამი საათი იქნებოდა როცა კარზე ზარი გავიგე ვინ უნდა იყოს ასეთ დროს?! წამოვდექი და ნელა გავაღე კარი იქ კი გაგიკვირდებათ და ჯეონი დამხვდა, მისი აქ დანახვა საკმაოდ გამიკვირდა...

-ჯუნქუქ?!_ეს ვთქვი თუ არა ეგრევე სახლში შემოვარდა რასაც ქვია_ ეი ეი შენ სტუმრის მოვალეობა არ იცი?!_ ვიკითხე გაღიზიანებულმა

-ნიკი ჩვენ სალაპარაკო გვაქვს!_ თქვა სერიოზული ხმით და აივანზე გავიდა მეც მას უკან გავყევი

-და რაზე?_ დაინტერესებულმა ვიკითხე...

-კიმ თეჰიონზე_ აქ კი ადგილზე გავიყინე მას რა ახლა ასეთ დროს თეჰიონზე სურს ლაპარაკი?!

-თეჰიონი?!_ აღდრთოვანებულმა ვიკითხე_ ის რა შუაშია?!

-შუაში კი არა თავშია!_ თქვა სრული სერიოზულობით და იქნევე სკამზე ჩამოჯდა_ მასზე რაც კი იცი მოყევი!

-მე მასზე არაფერი ვიცი?! ან საიდან მოიტანე რომ საერთოდ მე მასზე რამე ვიცი?!_უკვე ბრაზი მეტყობოდა მისი სახელის ხსენება კი ნამდვილად არ მინდოდა მითუმეტეს იმის მერე.

-ნიკიტა! დაიწყე!_ თავისას არ იშლის ხო?! არაფერს ვიტყვი მასზე!

-კარგი რა ჯუნქუქ! მე კიმ თეჰიონზე ხო?!_ თავი დამიქნია_ რა უნდა ვიცოდე?!_ ვიკითხე და წინ გავიხედე სადაც წყვილი ვალს ცეკვავდა მოპირდაპირე კორპუსში.

-ნიკიტა! მან შენ და შენი შვილი გახსენათ და როგორ არ იცნობ?!_ დაიყვირა მას რომ შევხედე ბრაზი აშკარად ეტყობოდა.

-ჯუნქუქ..._ არ დამასრულებინა ფეხზე წამოდგა და მეც ძალით ამაყენა და კედელზე ამაკრო.

-ნიკიტა ნერვებს ნუ მიშლი და მითხარი მასზე რა იცი!_ გამოსცრა კბილებში და უფრო ახლოს მოიწია

მე კი თავი შევატრიალე, მის გაბრაზებულ თვალებს ვერ ვუყურებდი თითქოს და მომკლავდა მალე. და ეს ძალიან მაშინებდა.