მახინჯი სიყვარული...♡

სიზმარი

ისევ მასზე ვფიქრობ, მასზე ფიქრი ვერაფრით შევწყვიტე, ეს საშინელება. ყოველთვის როგორ უნდა ვფიქრობდე მასზე.
ჯონ ჯანგუკი...
ეს სახელი და გვარი არ ამოდის თავიდან და მისი კოცნა. რომელსაც არასდროს მოველოდი.
მაგრამ თურმე მოსალოდნელი ყოფილა, უბრალოდ მასზე ვფიქრობ. და ეს ფიქრები ჩემთვის საშინელებაა.

დღემ უჩვეულოდ ჩაიარა, ჯანგუკი იმ ინციდენტის შემდეგ არც კი მინახავს. და არც სურვილი მაქვს ვნახო.
ეხლა მივდივარ სახლში ვიცი იქ დამხვდება ჩემი შვილი ჩემი ივი...

სახლში როგორც კი მივედი დავინახე ივი რომელიც ბედნიერი თამაშობდა ჩემი ჭკვიანი და საყვარელი გოგო...

-დედა_ სიხარულისგან წამოიყვირა და ჩემკენ გამოიქცა...

-ჩემო ფერია!_ ჩავეხუტე მთელი ძალით..

-მომენატრე_ დაიყვირა სიხარულისგან...

-მეც ჩემო ერთადერთო...

***

ივის ძინავს და მე კიდევ ვფიქრობ მასზე ჯონ ჯანგუკზე, უბრალოდ რატომ?! ხომ შეიძლება დავივიწყო ის და მისი წყეული კოცნა?!
მერე რა?! მაგრამ რა მერე რა?!
უბრალოდ საშინლად ვგრძნობ თავს უფრო გამოყენებულად.

მოდი ნიკი არ იფიქრო მასზე უბრალოდ დაიძინე!

***

Jeon Junkook pov:

უბრალოდ მომინდა მისთვის მეკოცნა, ამით კი მისგან სილა დავიმსახურე, მაგრამ არაუშავს ერთხელ გავუტარებ.
მას შემდეგ არ მინახავს ალბათ რცხვენია საყვარელი. მაგრამ ამავე დროს უჟმურიც.
ზოგჯერ მგონია გაორება ჭირს. მაგრამ მერე ვრწმუნდები რომ ეს გოგო ისა ვინც მარტას მერე შემიყვარდება.

ან იქნებ მიყვარს კიდეც?!...

არა რა სისულელეა?! ის უბრალო გოგოა და არამგონია მე ის შევიყვარო ის ჩემზე უკეთესს იმსახურებს!...