The Cliff | Hyunlix [Omegaverse] ✓

Bölüm 14: İntihar Notu

♡

Felix, Hyunjin'in evindeki yatakta uzanır, yaralı yaralı uyurken, Hyunjin yatağın kenarında oturuyordu. Düşündükçe iç çekiyor, her iç çekişte kalbi bir damla kan kaybediyordu.

Çok mutsuz, çok pişmandı. Geri dönmeyişiyle Felix'in kalbini kırmasının yanı sıra, Hae ve Jisung'u da düşünmeden edemiyordu. Hae'nin ne kadar kırılmış olabileceğini tahmin ediyordu. O gece ayakları Felix'in arkasından giderken, Hae'ye yara bandı olmadığını söylemişti. Haksızdı oysa, ne kadar kabul etmek istemese de Hae, Felix'in yaralarını kapatmak için kullanılmış bir yara bandıydı. Felix'in yokluğunda ondan hoşlanmış, yeni birisine bir şeyler hissetmeyi başarmıştı. Felix dönmeseydi, belki uzun bir gelecekleri olurdu.

Ama içten içe, Felix'e olan aşkından hiç vazgeçmemişti. Yoksa neden onu sürekli kafasının içinde Felix'le kıyasladı ki? Ait olduğu yer Felix'in yanıyken, nasıl tek başına bırakırdı onu...

Sadece Jisung'un değil, tüm ailesinin karşısına geçmesine sebep olacak bir durumdaydı. Hae'yi annesine beğendirmek isterken, Felix'i kollarına alıp kimsenin onu tanımadığı bir ülkeye kaçmak istiyordu. Farklı insanlar, farklı hislerdi bunlar. Ve ikisini aynı anda hissetmek, Hyunjin'in iyice aklını kaçırmasına sebep oluyordu.

Felix'in cebinde, bir not bulmuştu eve ilk geldiklerinde. Felix uyuyordu, notsa bir intihar notuydu. Açamamıştı. Okuyamamıştı. Felix'in çoktan buna hazır olduğunu, gitmeden önce bir not hazırladığını bilmek istemiyordu.

Ama merakı içini yiyip bitirirken yavaşça teslim oldu, notu açtı...

♡

Sevgili ailem,

Ben, yıllarımı size iyi bir evlat olabilmek için harcadım. Şu ana kadar iyi idare etsem de, bir yerde çuvalladım ve sanırım bunun geri dönüşü olmayacak. Şuana kadar yaptığım başarısız onlarca intihar girişiminden haberiniz olmadığı gibi, bunu da anca öldüğümde öğreneceksiniz. Ama inanın hiçbiri sizin hatanız değildi. Ben, yanlış seçimler yaptım.

Yine de... Beni bir başkasının kollarına atan, yalnız başıma sabahlara kadar ağlatan, düştüğümde bana sarılmak yerine düştüğüm için azarlayan, bana vurmak için bile temas etmeyen, sevgi dışında her şeyi verip, eksiksiz büyüdüğüm için böbürlenen siz değilmişsiniz gibi davranacağım. Bu yüzden, sizin hatanız değildi.

Ve Hyunjin...

Sana yaşattığım bu acı dolu yıllar için, ağlayarak yazdığım nota adını eklemek istedim. Çıkılmaz bir yola girmediğimi, ne halde olursam olayım beni kabul edeceğini biliyorum, boşuna yorma gönlünü. Çünkü ben, bu kadar fazlasını kabul edemem.

Beni sevdiğin uzun yıllarda, sana karşı besleyemediğim aşk duygusunun ruhumu nasıl sızlattığını bilmeni istiyorum. Senin için canımı bile verebilirken, kalbimi nasıl veremediğimi anlamıyorum, canımı yakıyor. Seni sevmek için ağladığımı bile hatırlıyorum, ama başaramadım. Yaralarını sararmış gibi yaparken, hep yenilerini açtım. Ayağıma kapandığında, ayağımın tersiyle ittim seni. Duygusuzu oynamaya çalıştım ama yapamıyorum artık. Benim duygularım var, ve yavaş yavaş beni öldürüyorlar. Böylesi bu kadar acılıyken, tek seferde bitirmem lazım artık her şeyi. Özür dilerim, ne olur affet beni.

Bu gece... İntihar edeceğim. Yerçekimi ortadan kalksa bile, kendimi atmanın bir yolunu bulacağım. Ve yaşarken tüm çiçeklerimi solduran insanlar, öldüğümde mezarıma getirecek bir çiçek bile bulamayacaklar. Mezarımı sulamanıza gerek kalmadan yağacak yağmur üzerime. Siz arkamdan ağlamadan Tanrı sizi daha büyük yaralarla sınayacak. O gün gelip de kalbiniz sızladığında, sadece adımı hatırlayın. Çünkü ben giderken, tek başıma gitmeyeceğim. Başarısız olsam bile, başardığımı bilmenizi isteyeceğim.