15

128 8 2
                                    

15

Naglalakad siya sa isang malawak na lupain. Nakasuot siya ng di pamilyar na uniporme at parang kinikilig habang papalapit sa isang horse paddock—isang enclosed area kung saan minsan ay nilalakad ang mga kabayo o kapag nais i-train.

"Eu posso ve-lo."

Isang hindi maintindihan na lengguahe ang lumabas sa bibig nitong si Zerina, si Zerina na mukhang napapaginipan ngayon ang isa sa mga pagkatao niya.

Ang sinasabi niya ay nakikita na niya ang lalaking palaging excited siyang makita pagkauwi. Ang kanyang sinisintang trabahador sa kanilang rancho at ang kanyang equestrian.

"Franco."

Lumingon ang lalaki sa kanya at nasilayan niya ang di nakakasawang mga ngiti ng kanilang wrangler na si Franco.

Lumapit kaagad si Franco sa kanya at inalalayang makapasok sa paddock, "Cossus acabou de comer seus lanches." Franco just informed that her Friesian has just eaten.

Ang dalagitang si Zerina na nakauniporme ay niyakap si Franco, "Vamos para a encosta com Cossus." Inihiling nitong si Zerina na magpunta sila ni Franco sa hillside at dalhin si Cossus.

Yumakap din si Franco sa kanya at naramdaman ang paghalik nito sa tuktok ng kanyang ulo, "Claro, minha princesa. Minha Antônia."

Franco just granted her request. Inalalayan siyang makaupo ni Franco kay Cossus at pagkatapos ay pumuwesto ito sa likuran niya.

Mahinahon ang lakad ni Cossus, at si Antonia, na isang katauhan ni Zerina, ay nagkukuwento kay Franco habang ang lalaki ay matamang nakikinig sa kanya.

Nang mapunta sila sa hillside ay hindi napigilan ni Antonia ang paghalik kay Franco na nasa likuran niya. "Eu quero você, Franco. Por favor. Faça amor com sua princesa." Di mapigilan nitong si Antonia na laliman ang halik kay Franco, at nakikiusap na angkinin siya. Antonia just asked him to make love to his princess.

"Eu quero você também. Venha aqui." Franco just expressed that he wants her too, and asked her to get closer to him.

Naramdaman ni Antonia ang paghantad ng kanyang brassiere dahil marahas na binaklas ni Franco ang blouse niya at nagtalsikan ang mga butones nito. Ginilid ni Antonia ang ulo upang mas tugunan ang mapang-angkin na mga halik ni Franco na nasa likuran niya.

"Abra suas pernas." Franco just told her to spread her legs, and so she did.

Napatigil siya sa paghalik kay Franco at umawang ang bibig dahil sa kamay nitong nasa loob na ng kanyang palda, hinawi lang nito ang kanyang undies at sinimulang ihanda siya.

Napaikot ang isang braso ni Antonia sa batok ni Franco at dinakma ang malambot nitong buhok. Umalpas ang kanyang malakas na ungol na umalingawngaw dahil nasa hillside sila.

"Você precisa me encarar." Franco whispered in her ear while molding her breasts, he just asked her to turn around and face him.

Pagkaharap ni Antonia ay napatingin siya sa mga hita ni Franco, nakababa ang zipper ng maong nito at nakikita ngayon kung gaano kahanda na rin si Franco.

"Você está em cima de mim."

He guided her in straddling him, and as she accepts his long and hard member, her nails dug to his arms. She felt that massive stretch within her walls, and she likes it.

Napatingin si Antonia sa magkaisa nilang katawan, "Está latejando."

Yumakap si Franco sa kanya at nagsimula na itong gumalaw ng banayad pero nadala pa rin siya nito sa pinakakaasam na langit sa kanilang pag-iisa.

Not Even Death Do Us PartDonde viven las historias. Descúbrelo ahora