Ταξίδι στο όνειρο

2

Μόλις είχαμε φτάσει στο αεροδρόμιο και εγώ περίμενα τα αγόρια να πάρουν τις βαλίτσες μας.
Κοιτούσα το αεροδρόμιο σαν μαγεμένη και σκεφτόμουνα αν είναι έτσι εδώ πόσο υπέροχη θα είναι η Σεούλ.
Jin "Κατερίνα είμαστε έτοιμοι. Μπορούμε να φύγουμε."
Namjoon "πιστεύεις ότι θα βρούμε εύκολα τον φίλο του πατέρα μας?"
Jin "τον θυμάμαι λίγο αλλά είπε ότι θα κρατάει και μία πινακίδα με το όνομά μας οπότε θα τον βρούμε εύκολα."
Όταν αποφασίσαμε να μετακομίσουμε στην Σεούλ ο Jin είχε επικοινωνήσει με ένα από τους φίλους του πατέρα μας που είχε κρατήσει επαφή μαζί μας και είπε ότι θα μας βοηθήσει.
Namjoon "και εγώ τον θυμάμαι τον Joong Ki αλλά έχουν περάσει πάνω από 10 χρόνια από την τελευταία φορά που τον είδαμε. Σίγουρα θα έχει αλλάξει."
Jin "ας πάμε στο χώρο αναμονής και βλέπουμε."
Εγώ μαζί με τον Jungook αρχίσαμε να τρέχουμε πιασμένοι χέρι χέρι και ο Jin φώναζε να σταματήσουμε.
Jin "θα τους σκοτώσω και τους δύο."
Namjoon "άφησε τους πρώτη φορά ταξιδεύουν εκτός Ελλάδας. Είναι λογικό να είναι ενθουσιασμένοι και οι δύο."
Jin "σαν μικρά παιδιά κάνουν."
Namjoon "το ξέρω αλλά είναι ένας από τους λόγος που τους αγαπάμε και τους δύο."
Μετά από λίγο είχαμε φτάσει όλοι στο χώρο αναμονής και αρχίσαμε να ψάχνουμε για τον Joong Ki.
Τον Joong Ki τον είχα δει μόνο μία φορά. Ενα χρόνο μετά το θάνατο των γονιών μας είχε έρθει στην Ελλάδα και μας είχε προτείνει να έρθουμε να μείνουμε Κορέα μαζί του. Αλλά ο Jin αρνήθηκε γιατί δεν ήθελε ο Jungook και εγώ να χάσουμε τους φίλους μας.
Ξαφνικά τον είδα απέναντι μου να κρατάει μια πινακίδα που είχε γραμμένο πάνω οικογένεια Kim. Ήταν σχεδόν όπως τον θυμόμουν λίγο πιο γερασμένος μόνο και με λίγα άσπρα μαλλιά.
Όταν μας είδε ήρθες σχεδόν τρέχοντας χαμογελώντας πάνω μας.
Joong Ki "χαίρομαι πάρα πολύ που σα βλέπω και τους 4."
Και άρχισε να μας αγκαλιάζει έναν έναν.
Joong Ki "έχετε μεγαλώσει πάρα πολύ αγόρια και εσύ Κατερίνα έχεις γίνει ολόκληρη γυναίκα. Τυχερός ο άντρας που θα σε πάρει."
Jin "είναι μικρή ακόμα για αυτό."
Namjoon "ίσως σε καμία δεκαριά χρόνια. Δεν χρειάζεται να βγιάζετε."
Joong Ki "συγνώμη 25 χρόνων δεν είσαι?" Μου είπε ψιθυριστά.
Κατερίνα "ναι αλλά τα αγόρια με έχουν για ανήλικη ακόμα."
Joong Ki "ωχ καταλαβα."
Άρχισε να γελάει και κοίταξε τα αγόρια.
Joong Ki "λοιπόν είστε έτοιμοι να φύγουμε?"
Jin "Νάι."
Πήγαμε στο αυτοκίνητο του και ξεκινήσαμε για να μας πάει στο σπίτι που μας έχει ενοικιάσει.
Joong Ki "το σπίτι που σας βρήκα είναι μικρό έχει 2 κρεβατοκάμαρες.Αλλά με τα χρήματα που μου είπες Jin μόνο αυτό μπόρεσα να βρώ. Και σας το νοίκιασα μόνο για 2 μήνες."
Jin "δεν πειράζει. Έτσι κι αλλιώς είναι μέχρι να βρούμε εγώ και Κατερίνα δουλειά. Μετά θα ψάξω για κάτι μεγαλύτερο."
Μετά από μισή ώρα ήμασταν στο σπίτι και αυτός μας έδωσε τα κλειδιά και μπήκαμε όλοι μέσα.
Jin "λοιπόν η Κατερίνα θα πάρει το ένα δωμάτιο, Namjoon και Jungook το άλλο και εγώ θα κοιμηθώ στο σαλόνι."
Joong Ki "σας έχω ψωνίσει κάποια πράγματα. Τι ψυγείο είναι γεμάτο και τα ντουλάπια επίσης."
Jin. "Ευχαριστούμε."
Και έκανε την κίνηση να βγάλει το πορτοφόλι του.
Joong Ki "μην τολμήσεις. Είναι το λιγότερο μπορώ να κάνω για σας. Και ξέχασα γυναίκα μου σας μαγείρεψε και το φαγητό είναι στο ψυγείο μόνο να το ζεσταίνεται πρέπει. Δυστυχώς εγώ πρέπει να φύγω αλλά θα τα ξαναπούμε."
Jin "σε ευχαριστώ πολύ για όλη την βοήθεια."
Joong Ki "σου είπα είναι το λιγότερο που μπορούσα να κάνω. Αν χρειαστείτε κάτι πάρτε μου τηλέφωνο."
Jin "λοιπόν ας αλλάξουμε και μετά να φάμε κάτι. Έχει περάσει η ώρα και μας περιμένει ένα δύσκολο σαββατοκύριακο."
Μετά από λίγο είχαμε κάτσει όλοι να φάμε.
Jin "αύριο θα αρχίσω να ψάχνω για δουλειά."
Namjoon "δεν χρειάζεται να βιάζεσαι τόσο πολύ. Αυτά που βγάζω μας φτάνουν και άλλωστε έχουμε τα χρήματα από το σπίτι που πουλήσαμε."
Jin "το ξέρω αλλά δεν μπορούμε να μείνουμε για πολύ σε αυτό το σπίτι και δεν θέλω να ξοδέψουμε τα χρήματα που έχουμε στην άκρη."
Κατερίνα "θα αρχίσω και εγώ από αύριο να ψάχνω."
Jungook "σκέφτομαι να κοιτάξω και εγώ για δουλειά."
Jin "ούτε να το σκέφτεσαι. Εσύ θα κοιτάς μόνο τις σπουδές σου τα υπόλοιπα άστα σε εμάς."
Namjoon "εγώ πιάνω δουλειά τη Δευτέρα οπότε λέω να απολαύσω το σαββατοκύριακο μου."
Μετά από δύο ώρες σχεδόν είχα ξαπλώσει το κρεβάτι μου και σκεφτόμουνα τη ζωή που με περιμένει στην Κορέα αλλά όσο και να προσπαθούσα δεν μπορούσα να κοιμηθώ για αυτό και αποφάσισα να πάω να πιο λίγο νερό.
Σηκώθηκα όσο πιο σιγά μπορούσα για να μην ξυπνήσω τον Jin αλλά είδα ότι ήταν ξύπνιος.
Jin "δεν μπορείς να κοιμηθείς?"
Κατερίνα "όχι."
Και μου έκανε νόημα να πάω να κάτσω δίπλα του και με αγκάλιασε από τους ώμους.
Jin "φταίει η αλλαγή του περιβάλλοντος θα συνηθίσεις σιγά-σιγά."
Εγώ βολεύτηκα καλύτερα στην αγκαλιά του και αυτός άνοιξε την τηλεόραση και ξεκινήσαμε να βλέπουμε μία ταινία.
Namjoon "εμένα με ξεχάσατε?"
Είχε έρθει και ο Namjoon αλλά δεν τον είχαμε καταλάβει.
Jin "ο μικρός?"
Namjoon "κοιμάται αλλά είμαι σίγουρος ότι σε 5 λεπτά θα είναι και αυτός εδώ."
Κάτσαμε και οι τρεις τον καναπέ μέχρι που όντως ήρθε και ο Jungook και έκατσε στο πάτωμα ανάμεσα τα πόδια μου και εγώ άρχισα να του χαϊδεψω τα μαλλιά.
Jungook "έχουμε καιρό να το κάνουμε αυτό. Να κάτσουμε όλοι μαζί και να δούμε ταινία. Μου έλειψε."
Jin "μόλις τακτοποιηθούμε όλοι θα καθιερώσουμε μία φορά την εβδομάδα να το κάνουμε."
Δεν ξέρω πόση ώρα πέρασε αλλά κάποια στιγμή με πήρε ο ύπνος και όταν άνοιξα για λίγο τα μάτια μου είδα ότι ο Namjoon με είχε πάει στο κρεβάτι και ότι με σκέπαζε.
Namjoon "κοιμήσου μικρή."
Εγώ έκλεισα τα μάτια μου και αυτός με φίλησε στο μέτωπο και έφυγε.........