Ταξίδι στο όνειρο

34

Ήμουν έξω από το δωμάτιο του Taehyung και σκεφτόμουν αν πρέπει να χτυπήσω. Η μέρα ήταν δύσκολη και τον είχα ανάγκη αλλά δεν ήθελα να τον κάνω να νιώσει άσχημα εξαιτίας μου.
Δεν ξέρω πόση ώρα πέρασε μέχρι να αποφασίσω τελικά να χτυπήσω.
Όταν μου άνοιξε με κοίταξε και χωρίς να μου πει τίποτα μου έπιασε το χέρι, με πήγε το δωμάτιό του με έβαλε να κάτσω στο κρεβάτι του και έκατσε στην αγκαλιά μου και με αγκαλιάσε.
Taehyung "είμαι εδώ για σένα."
Και με αυτό εγώ άρχισα να κλαίω στην αγκαλιά του.
Έκλαψα για πολύ ώρα στην αγκαλιά του με αυτόν να μου χαϊδεύει τα μαλλιά και να μου σφίγγει το χέρι.
Και όταν σταμάτησα αυτός με κοίταξε και άρχισε να χαϊδεύει το μάγουλο μου.
Taehyung"είσαι καλύτερα τώρα?"
Jungkook "ναι."
Taehyung "είναι δύσκολη για σένα σήμερα. Είμαι σίγουρος ότι σου λείπουν οι γονείς σου."
Jungkook "πολύ. Όταν πέθαναν ήμουνα πολύ μικρός και δεν έχω πολλές αναμνήσεις από αυτούς. Θα ήθελα να έχω μεγαλώσει με γονείς να δω πώς είναι να μεγαλώνεις με μπαμπά και μαμά. Τα αδέρφια μου φρόντισαν να μεγαλώσω σωστά και έκαναν τα πάντα στο να μη νιώσω την έλλειψή τους αλλά θα ήθελα να έχω περισσότερες αναμνήσεις από αυτούς. Είναι φορές που μου λείπουν τόσο πολύ και θέλω να κλάψω αλλά δεν θέλω να το κάνω για να μη στεναχωρήσω τα αδέρφια μου."
Taehyung "μακάρι να μπορούσα να σου πάρω τον πόνο που νιώθεις."
Jungkook "και μόνο που είσαι εδώ και με ακούς μου φτάνει."
Taehyung "πάντα θα είμαι εδώ να σε βοηθάω. Αλλά πρέπει να πεις τα αδέρφια σου πώς νιώθεις είμαι σίγουρος ότι θέλουν να το ξέρουν."
Jungkook "φοβάμαι να τους μηλισω γιατί ξέρω ότι πονάνε το ίδιο με μένα."
Taehyung "πρέπει όμως να ξέρουν πώς νιώθεις. Για να μπορέσουν να σε βοηθήσουν."
Jungkook "θα προσπαθήσω να τις μιλήσω αλλά όχι σήμερα. Δεν θέλω να κάνω χειρότερη τι σημερινή μέρα."
Taehyung "θέλεις να ξαπλώσεις λίγο?"
Jungkook "ναι."
Ξαπλώσαμε και οι δύο και αυτός με τράβηξε στον αγκαλιά του και εγώ έβαλα το κεφάλι μου πάνω στο στήθος του και χωρίς να το καταλάβω με πήρε ο ύπνος.
.........
.........
.........
Κοιτούσα τον Jungkook να κοιμάται στην αγκαλιά μου και έδειχνε τόσο ήρεμος.
Όταν ήρθε στο σπίτι μου ήξερα ότι το μόνο που ήθελε να κάνει ήταν να κλάψει και εγώ τον άφησα να το κάνει για όση ώρα το είχε ανάγκη.
Και η αλήθεια είναι ότι χάρηκα γιατί με εμπιστεύτηκε και μου άνοιξε την καρδιά του.
Ήθελα να τον βοηθήσω αλλά εγώ μεγάλωσα με τους γονείς μου και δεν ξέρω πώς είναι να είσαι χωρίς αυτός οπότε έκανε το μόνο που μπορούσα. Τον αγκάλιασα και τον άφησα να μου μιλήσει.
Ξαφνικά άνοιξε τα μάτια του και με κοίταξε.
Jungkook "κοιμάμαι πολύ ώρα?"
Taehyung "ναι. Και νομίζω ότι ήρθε η ώρα να πας κάτω γιατί πέρασε η ώρα και θα αρχίσουν να σε ψάχνουν τα αδέρφια σου."
Jungkook "σε ευχαριστώ πολύ για σήμερα."
Taehyung "σου είπα δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς. Είσαι τα αγόρι μου και θα κάνω τα πάντα για σένα."
Του έδωσα ένα απαλό φιλί στο μάγουλο και σηκώθηκαμε από το κρεβάτι. Αποφάσισα να τον πάω μέχρι κάτω και όταν μπήκαμε μέσα στο σπίτι δεν ήταν κανείς. Και ξαφνικά άνοιξε η πόρτα και μπήκαν μέσα ο Jin, o Jimin,o Namjoon,o Yoongi και ο Hoseok με την Κατερίνα στην αγκαλιά του. Ο Jungkook πήγε κατευθείαν κοντά στον Hoseok.
Jungkook "τι έπαθε?"
Hoseok"τίποτα. Μην ανησυχείς κοιμάται απλώς."
Jungkook "δώστην μου. Θα την πάω στο δωμάτιο της."
Hoseok "καλύτερα να την πάω εγώ δεν θέλω να ξυπνήσει."
Jungkook "δεν θα ξυπνήσει."
Και χωρίς να πει τίποτα άλλο πήρε με απαλό τρόπο την Κατερίνα στην αγκαλιά του και την πήγε στο δωμάτιο της........