Ταξίδι στο όνειρο

13

Πήγα από το σπίτι του Jimin να τον πάρω ώστε να πάμε στο σπίτι της Κατερίνας για να βοηθήσουμε στη μετακόμιση αλλά όταν φτάσαμε ήταν πιο νωρίς από ότι μας περίμεναν.
Jimin "ήρθαμε μισή ώρα πιο νωρίς."
Hoseok "λες να θυμώσουν?"
Jimin "δεν νομίζω."
Χτύπησα το κουδούνι και μας άνοιξε ο Jungkook.
Jungkook "καλημέρα σας περιμέναμε πιο αργά."
Hoseok "συγνώμη φοβήθηκα ότι ίσως δεν βρω το σπίτι και καθυστερήσουμε."
Jungkook "ελάτε μέσα. Ο Jin ετοίμασε σάντουιτς για να φάμε όλοι."
Αφού μπήκαμε μέσα και χαιρετηθήκαμε με όλους προσπάθησα με τρόπο να ψάξω την Κατερίνα αλλά δεν ήτανε μέσα στο δωμάτιο.
Αποφάσισα να μη ρωτήσω και να μην πω τίποτα σχετικά με την Κατερίνα.
Είχα δει τα βλέμματα του Namjoon και Jin εχθές και ήξερα πολύ καλά ότι έπρεπε να κερδίσω πρώτα την εμπιστοσύνη τους. Οπότε θα εμένα για λίγο μακριά από την Κατερίνα.
Είχαμε κάτσει ολλοι στο τραπέζι και τρώγαμε τα σάντουιτς που είχε ετοιμάζει ο Jin.
Jin "δεν έχουμε πολλά πράγματα οπότε θα τελειώσουμε γρήγορα. Ευτυχώς που δεν ανοίξαμε τα δέματα που ήρθαν από Ελλάδα."
Jimin " μην ανησυχείς και εμείς δεν έχουμε τίποτα να κάνουμε. Θέλω να βοηθήσω και στο ξεπακετάρισμα."
Jin "σε ευχαριστώ. Η αλήθεια είναι ότι βοήθεια σας είναι πολύτιμη έτσι θα τελειώσουμε γρήγορα με τη μετακόμιση και θα μπορέσουμε να ασχοληθούμε με το εστιατόριο."
Hoseok "αν θέλετε μπορούμε να βοηθήσουμε κι εκεί."
Ο Jin με κοίταξε με ένα ύφος περίεργο αλλά τελικά μου χαμογέλασε.
Jin "πρόσεχε τι λες γιατί δεν έχω κανένα πρόβλημα να δεχτώ τη βοήθεια σας."
Hoseok "το εννοώ και φαντάζομαι ότι και ο Jimin θα θέλει να βοηθήσει."
Jimin "εννοείται."
Ξαφνικά άνοιξε η πόρτα της μιας κρεβατοκάμαρας και βγήκε απο εκεί η Κατερίνα.
Την κοιτούσα και ένιωθα ότι η καρδιά μου θα βγει από το στήθος μου. Φορούσε ροζ πυτζάμες με μωβ αρκουδάκια και τα μαλλιά της ήταν ελαφρώς αχτένιστα αλλά έδειχνε τόσο γλυκιά και αθώα και αυτό με τρέλανε περισσότερο.
Κατερίνα "γιατί δεν με ξυπνήσατε? πέρασε η ώρα."
Ξαφνικά σταμάτησε και αφού κοίταξε τα αδερφια της το βλέμμα της πήγε στο Jimin και μετά έπεσε πάνω μου.
Για λίγα δευτερόλεπτα με κοίταξε χωρίς να πει τίποτα και ξαφνικά άρχισε να φωνάζει με αποτέλεσμα να τρομάξουμε όλοι.
Κατερίνα "ααααααααααααα."
Και ξαναμπήκε στο δωμάτιό της τρέχοντας.
Namjoon "κάτι μου λέει ότι η μικρή ντράπηκε."
Jin "λες??"
Jungkook "ίσως έπρεπε να τις έχουμε πει ότι ήρθαν τα αγόρια."
Namjoon "και γιατί έπρεπε να της πούμε αυτή την πληροφορία? Δεν βλέπω κανέναν ιδιαίτερο λόγο."
Και το ύφος του έπεσε πάνω μου.
Jin "σύμφωνο με τον Namjoon. Απλώς ήρθαν δύο φίλοι μας να μας βοηθήσουν στη μετακόμιση."
Jungkook "είστε και οι δύο απίστευτοι."
Και σηκώθηκε γελώντας πήρε δύο σάντουιτς και αφού χτύπησε την πόρτα της Κατερίνας μπήκε μέσα.
Μετά από 20 λεπτά βγήκανε και οι δύο και η Κατερίνα έδειχνε λίγο θυμωμένη. Φορούσε ένα τζιν και από πάνω μία μπλούζα που έγραφε πάνω "μείνετε μακριά από τη μικρή μου αδερφή".
Χωρίς να μιλήσει στα αδέρφια της ήρθε και έκατσε ανάμεσα σε μένα και τον Jimin.
Namjoon"γιατί είσαι θυμωμένη?"
Κατερίνα "γιατί έπρεπε να καταλάβω τον σκοπό σου χθες το βράδυ όταν είπες ότι θα μαζέψεις εσύ τα πράγματα μου. Από όλες τις μπλούζες που έχω αυτή  έπρεπε να αφήσεις να φορέσω σήμερα?"
Namjoon "μα είναι πολύ όμορφη μπλούζα."
Κατερίνα "όμορφη?" Τον κοιτούσε και νόμιζα ότι σε λίγο θα σηκωθεί και θα τον χτυπήσει.
Κατερίνα "ααα το ξέχασα Hoseok θυμάσαι το ταξίδι που είπες? Τελικά θα έρθω και εγώ.'
Hoseok "ταξίδι? Νόμιζα ότι το έχεις ξεχάσει."
Σε δύο εβδομάδες θα πήγαινα στο νησί Jeju για μία φωτογράφιση και της είχα προτείνει να έρθει μαζί μου αλλά μου είχε αρνηθεί αρχικά.
Γύρισα και κοίταξα τα αδέρφια της και η αλήθεια είναι ότι τρόμαξα από το ύφος τους.
Hoseok "δεν χρειάζεται να έρθεις μαζί μου. Θα τα καταφέρουμε με το Jimin."
Κατερίνα "μα πρόκειται για δουλειά."
Hoseok "ίσως είναι καλύτερα να ζητήσεις την άδεια των αδερφών σου."
Κατερίνα "τα αδέρφια μου ξέρουν πόσο αγαπώ την δουλειά μου και δεν πρόκειται να φέρουν αντιρρήσεις. Έτσι δεν είναι??"
Και γύρισε και κοίταξε τα αδέρφια της με ένα ύφος θριάμβου.
Jin "μπορείς να πας."
Namjoon 'αφού πρόκειται για τη δουλειά σου συμφωνώ και εγώ."
Κοίταξε τα αδέρφια της και το μόνο που σκέφτηκα ήταν ότι το σχέδιο μου να τους κερδίσω πρώτα μόλις απέτυχε.
Jimin "λοιπόν αφού τελειώσαμε με πρωινό μας δεν ξεκινάμε σιγά-σιγά?"
Jin "ναι. Θα μας περιμένει και ο Taehyung λογικά θα έχει μεταφέρει ηδη τα πραγματά του στο καινούργιο σπίτι."
Και ξεκινήσαμε τη δουλειά μέχρι το απόγευμα είχαμε τελειώσει με τη μεταφορά των πραγμάτων και είχαμε ανοίξει και της μισές κούτες.
Μέσα σε όλο τον πανικό και χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα με την Κατερίνα να είμαστε μόνοι στο δωμάτιό της.
Hoseok "σου έφερα και την τελευταία κούτα με τα πράγματα σου "
Κατερίνα "σε ευχαριστώ.'
Είδα ότι προσπαθούσε να βάλει κάτι βιβλία στο ράφι αλλά δυσκολευόταν εξαιτίας του χεριού της.
Heseok "άσε να το κάνω εγώ." Και ξεκίνησα να βάζω τα βιβλία στο ράφι.
Κατερίνα "σε ευχαριστώ."
Γύρισα και την κοίταξα και με κοιτούσε με αυτά τα γλυκά της μάτια που με το ζόρι κρατήθηκα ώστε να μην την φιλήσω.
Κατερίνα "πρέπει να μηλισουμε για αυτό που είπες λίγο πριν το ατύχημα μου."
Hoseok "δεν νομίζω ότι χρειάζεται να κρυβόμαστε σου αρέσω και μου αρέσεις. Αλλά θέλω να το πάμε πιο σιγά."
Κατερίνα "τα αδέρφια μου φταίνε για αυτό?"
Hoseok "και ναι και όχι. Θέλω να με εμπιστευτούν τα αδέρφια σου πρώτα αλλά θέλω και εσύ να με γνωρίσεις καλύτερα. Είσαι μικρή ακόμα και θέλω να είσαι σίγουρη ότι θέλεις να είσαι μαζί μου."
Κατερίνα "θέλω να είμαι μαζί σου. Αλλά εντάξει συμφωνώ ας το πάμε σιγά-σιγά. Αλλά εσύ θα το μετανιώσεις."
Hoseok "τι εννοείς?"
Με πλησίασε και αφου σηκώθηκε στα δάχτυλα των ποδιών της άρχισε να ψιθυρίζει στο αυτί μου.
Κατερίνα "όσο αργεί σχέση μας να ξεκινήσει αλλο τόσο και εσύ θα αργήσεις να νιώσεις το φίλι μου."
Μόλις το είπε αυτο ξεκίνησε για να φύγει από το δωμάτιο και εγώ σκέφτηκα πόσο ηλίθιος ήμουνα με αυτό που έκανα μόλις τώρα.
Μέχρι το βράδυ που φύγαμε με τον Jimin φρόντισα να περάσω οσο περισσότερο χρόνο μπορούσα με τα αδέρφια της και προς το τέλος είχαν αρχίσει να μου φέρονται λίγο καλύτερα.
Όταν όμως έφτασα στο σπίτι δεν μπόρεσα να κρατηθώ και της έστειλα μήνυμα.
Hoseok "είσαι ακόμα ξύπνια?"
Κατερίνα "ναι."
Hoseok"πήρα μια απόφαση. Μπορεί να το πάμε σιγά-σιγά αλλά σκοπεύω να σε φλερτάρω."
Κατερίνα "τι είναι αυτά που λες!"
Hoseok"θα σου λέω κάθε μέρα πόσο όμορφη είσαι και θα φροντίζω πάντα να χαμογελάς."
Κατερίνα "είσαι χαζός."
Hoseok "το ξέρω αλλά είμαι σίγουρος ότι αυτή τη στιγμή χαμογελάς."
Κατερίνα "δεν πρόκειται να το μάθεις ποτέ αυτό."
Hoseok "στο ταξίδι μπορείς να πάρεις και τις πιτζάμες που φορούσες σήμερα το πρωί!?"
Κατερίνα "σκεφτόμουν να μη φορέσω καθόλου πυτζάμες."
Hoseok "Κατερίνα!!!!!!!!"
Κατερίνα "τώρα είμαι σίγουρη ότι χαμογελάς εσύ."
Hoseok "ίσως "
Στέλναμε για πολύ ώρα μηνύματα ο ένας τον άλλον μέχρι που είδα ότι έχει περάσει πολύ η ώρα.
Hoseok "λοιπόν ώρα για ύπνο. Θα τα πούμε αύριο στην δουλειά."
Κατερίνα "καληνύχτα Heseok και όνειρα γλυκά."
Hoseok "κσλυνυχτα Κατερίνα."
Άφησα το κινητό μου και με πήρε ο ύπνος έχοντας ένα χαζό χαμόγελο στο πρόσωπο μου.......