Ταξίδι στο όνειρο

3

Ήμασταν τρεις μέρες στην Σεούλ και είχε έρθει η ώρα να πάω στο πανεπιστήμιο
Είχα καταφέρει να πείσω τα αδέρφια μου να με αφήσουν να πάω μόνος μου αλλά τώρα που ήρθε η ώρα να πάω άρχισα να φοβάμαι.
Είχαμε φάει φάει πρωινό και ο Namjoon είχε φύγει ήδη για την δουλειά, ο Jin έπλενε τα πιάτα και η Κατερίνα είχε ραντεβού για δουλειά.
Αποφάσισα να πω στην Κατερίνα να έρθει μαζί μου πριν το ραντεβού της για αυτό πήγα στο δωμάτιό της.
Jungook "μπορώ να σου ζητήσω μια χαρη?"
Κατερίνα "ναι."
Jungook "μπορείς να έρθεις μαζί μου στο πανεπιστήμιο?"
Κατερίνα "νόμιζα ότι θέλεις να πας μόνος σου."
Jungook "και εγώ έτσι πίστευα αλλά τώρα που ήρθε η ώρα αγχωθηκα."
Κατερίνα "δεν έχω προβλήμα έτσι κι αλλιώς έχω πολύ χρόνο πριν το ραντεβού μου και είναι και κοντά στο πανεπιστήμιο. Θέλεις να πω και του Jin?"
Jungook "όχι όχι καλύτερα όχι. Είπα σε σένα γιατί είσαι ποιο συγκροτημένη στις αντιδράσεις σου ό Jin πάλι όχι. Ακόμα θυμάμαι πώς ήτανε όταν πήγες εσύ πρώτη φορά πανεπιστήμιο."
Κατερίνα "μην μου τι θυμηζεις. Επί 20 λεπτά με αγκάλιαζαν και 2 και δεν με άφηναν να πάω στην αίθουσα για μαθήμα"
Jungook "οπότε με καταλαβαίνεις. Θα βγω έξω και θα σε περιμένω στη γωνία."
Κατερίνα "οκ σε 5 λεπτά θα έρθω."
Jungook "πάω να χαιρετήσω τον Jin."
Κατερίνα "καλή τύχη σε αυτό."
Και άρχισε να γελάει.
Jungook "Jin φεύγω."
Ξαφνικά με κοίταξε και ήρθε κοντά μου και κατάλαβα ότι είναι έτοιμος να κλάψει.
Jungook "σε παρακαλώ ηρέμησε. Απλώς στο πανεπιστήμιο πηγαίνω."
Jin "πώς μπορώ να μην συγκινηθώ το αγοράκι μου μεγάλωσε."
Με αγκάλιασε και τελικά μου πήρε περίπου ένα δεκάλεπτο να τον πείσω να με αφήσει να φύγω.
Μετά από 5 λεπτά ήρθε και η Κατερίνα και ξεκινήσαμε.
Πήραμε το λεωφορείο και μετά από 20 λεπτά ήμασταν στο πανεπιστήμιο.
Μέσω ίντερνετ είχα κάνει την εγγραφή μου και είχα μάθει ποιες είναι οι αίθουσες που πρέπει να πάω. Αφού ρωτήσαμε ενα φύλακα που βρίσκεται η πρώτη αίθουσα που πρέπει να πάω γύρισα να κοιτάξω την Κατερίνα.
Jungook "σε ευχαριστώ πολύ που ήρθες μαζί μου.... Τι?? Όχι και εσύ?"
Είχε αρχίσει να κλαει.
Κατερίνα "συγνωμη δεν μπορώ να κρατηθώ. Σε χθες μου φαίνεται που σε κράτησα πρώτη φορά αγκαλιά και τώρα είσαι φοιτητής."
Jungook "καλά που είσαι η συγκρατημένη εσύ."
Πήγα κοντά της και την αγκάλιασα.
Κατερίνα "δεν το πιστεύω ότι ψηλώσες τόσο πολύ. Κάποτε σε αγκάλιαζα και χώρουσες στην αγκαλιά μου."
Jungook "τώρα χώρας εσύ στην δική μου."
Κατερίνα "λοιπόν φτάνει. Πρέπει να πας στο μάθημα σου και εγώ στο ραντεβού μου."
Με φίλησε στο μάγουλο και έφυγε.
Την έβλεπα να το απομακρύνεται και σκεφτόμουνα ότι μπορεί να μεγάλωσα χωρίς γονείς αλλά έχω τα καλύτερα αδέρφια στον κόσμο.
Μετά από λίγο πήγα στην αίθουσα μου και είδα ότι είναι γεμάτη σχεδόν.
Μερικά κορίτσια γύρισαν και με κοίταξαν και ψιθύρισαν μεταξύ τους αλλά εγώ δεν έδωσα σημασία πήγα και έκατσα σε ένα κενό θρανίο.
Η αίθουσα ήταν τεράστια και είχα αρχίσει πάλι να αγχώνομαι. Δεν είχα ποτέ μου πρόβλημα να κάνω φίλους αλλά τώρα βρισκόμουν μακριά από το μέρος που μεγάλωσα και χωρίς τα αδέρφια μου να με βοηθήσουν σε αυτό.
Κοιτούσα τα άτομα στην αίθουσα και σκεφτόμουνα πώς θα μπορούσα να κάνω κάποιους φίλους όταν ξαφνικά μπήκε στην αίθουσα ένα αγόρι ψηλό, μελαχρινό, με καστανά μάτια και ομολογώ ήταν πολύ όμορφος.
Πολλά κορίτσια γύρισαν και τον κοίταξαν και έκαναν στην άκρη ώστε να πάει να κάτσει δίπλα τους αλλά αυτός αφού κοίταξε λίγο στην αίθουσα και ήρθε προς το μέρος μου.
"Μπορώ να καθήσω?"
Jungook "φυσικά."
Έκατσε δίπλα μου και άρχισε να βγάζει τα πράγματά του από την τσάντα του.
"Σε ευχαριστώ. Το όνομα μου είναι Taehyung. Το δικό σου."
Jungook "Jungook χάρηκα για την γνωριμία."
Taehyung "και εγώ. Έχεις περίεργη προφορά."
Jungook "έχω μεγαλώσει στην Ελλάδα για αυτό."
Taehyung "σοβαρά και πως βρέθηκες Κορέα?"
Δεν πρόλαβα να του απαντήσω γιατί μπήκε η καθηγήτρια στην αίθουσα και άρχισε το μάθημα.
Όταν μετά από μία ώρα τελείωσε το μάθημα γύρισε και με κοίταξε.
Taehyung " σε πια αίθουσα είναι το επόμενο μάθημα σου?"
Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι εκτός από την πρώτη αίθουσα δεν ήξερα που άλλου πρέπει να πάω και έβγαλα το πρόγραμμα μου για να δω.
Αυτός το πήρε τα χέρια μου και άρχισα να το κοιτάει
Taehyung "έχουμε τα ίδια μαθήματα τι λες να πάμε μαζί στο επόμενο μάθημα και να σε ξεναγήσω στο πανεπιστήμιο?"
Jungook "δεν έχω κανένα πρόβλημα."
Πήγαμε σε όλα τα μαθήματα μαζί μέχρι που ήρθε η ώρα για το μεσημεριανό. Πήγαμε στην τραπεζαρία του πανεπιστημίου και αρχίσαμε να τρώμε όταν είχαμε σχεδόν τελειώσει ήρθε ένα κορίτσι δίπλα του και του ζήτησε να βγούνε.
Taehyung "συγνώμη δεν ενδιαφέρομαι. Προτιμώ τα αγόρια."
Παρακολουθούσα όλο αυτό το σκηνικό και μου φάνηκε απίστευτο το πόσα άνετα είπε ότι του αρέσουν τα αγόρια.
Taehyung "σε πειράζει που είμαι gay?"
Είχε δει που τον κοιτούσα περίεργα και μάλλον παρεξηγήθηκε.
Jungook "τι? Όχι καθόλου άλλωστε ο ένας αδερφός είναι gay και ο άλλος bi απλώς μου έκανε εντύπωση που το είπες τόσο άνετα."
Taehyung "είμαι αυτός που είμαι και δεν χρειάζεται να το κρύβω από κανέναν. Τελικά δεν μου είπες πως βρέθηκες Κορέα?"
Και του είπα ότι ήθελα να σπουδάσω σχέδιο και ότι έκανα αίτηση για υποτροφία και την κέρδισα και ότι μετακομίσαμε με τα αδέρφια μου εδώ.
Jungook "εσύ από την Σεούλ είσαι?"
Taehyung "όχι από ένα χωριό κοντά στην Σεούλ αλλά και σαν και σένα κέρδισα υποτροφία και μετακόμισα εδώ. Αλλά δυστυχώς εγώ είμαι μόνος μου."
Jungook "νομίζω ότι ήρθε ώρα για το επόμενο μάθημα μας."
Taehyung "ναι πάμε."
Αρχίσαμε να περπατάμε αλλά αυτός γύρισε και με κοίταξε.
Taehyung "να σε ρωτήσω κάτι τελευταίο?"
Jungook "ότι θέλεις."
Taehyung "σε παρακαλώ μην το παρεξηγήσεις αλλά σε είδα να αγκαλιάζεις ένα κορίτσι το πρωί. Η κοπέλα σου είναι?"
Jungook "η Κατερίνα? Όχι η αδερφή μου είναι "
Taehyung "αδερφή σου?"
Με κοίταξε με περίεργο ύφος και εγώ το ήξερα αυτό το ύφος και με πείραζε.
Πάντα έτσι μας κοιτούσαν όταν μάθαιναν ότι ήμασταν αδέρφια και μας πείραζε. Και τα τρία αγόρια μοιάζαμε με κορεάτες ενώ η Κατερίνα όχι. Ακόμα και εγώ είχα πάρει μόνο από τον πατέρα μου.
Jungook "ναι γιατί έχεις κάποιο προβλήμα?"
Taehyung "μην θυμώνεις απλώς μου έκανε εντύπωση."
Jungook " πάμε για μάθημα τώρα."
Και προχώρησα μπροστά του και δεν του ξαναμίλησα μέχρι τελείωσε το μάθημα μας.
Όταν τελειώσε το μάθημα σηκώθηκα για να φύγω γιατί ήταν και το τελευταίο για σήμερα.
Taehyung "συγνώμη δεν ήθελα να σε στεναχωρήσω."
Τον κοίταξα και είδα ότι δεν είχε σηκώσει το κεφάλι του και ότι είχε δακρύσει.
Όσο τον κοιτούσα το μόνο που σκεφτόμουν ότι ήθελα να τον πάρω αγκαλιά για να ηρεμήσει.
Ποτέ μου δεν μου άρεσαν τα αγόρια αλλά δεν είχα κάνει και σχέση με κανένα κορίτσι. Ποτέ όμως να σκέφτηκα ότι ίσως είμαι gay και σίγουρα δεν νιώθω κάτι για αυτόν.
Jungook "θέλεις να έρθεις σπίτι μου για φαγητό?"
Taehyung "ορίστε?"
Jungook "δεν είπες ότι είσαι μόνος του Σεούλ? Έλα να φάς βραδινό μαζί με μένα και το αδέρφια μου."
Taehyung "σίγουρα?"
Jungook "ναι. Άλλωστε είσαι πρώτος φίλος που κάνω στην Κορέα και θέλω να σε γνωρίσω στα αδέρφια μου."
Αυτός με κοίταξε και μου χαμογέλασε και εκείνη τη στιγμή ένιωσα την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή.
Όχι δεν μπορεί να είναι έρωτας αυτό που νιώθω είναι σίγουρα φιλία και τίποτα παραπάνω...........