Ταξίδι στο όνειρο

18💜

Ο Hoseok με κρατούσε από το χέρι και με οδήγησε στο αυτοκίνητό του αφού μου άνοιξε την πόρτα να ανέβω ανέβηκε αυτός και ξεκινήσαμε να φύγουμε.
Κατερίνα "που θα πάμε?"
Hoseok "έχω σχεδιάσει όλη την ημέρα. Θα φροντίσω να περάσεις απίθανα σήμερα."
Μετά από λίγο φτάσαμε σε ένα πάρκο και αφού κατεβήκαμε από αυτοκίνητο έβγαλε από το πορτ μπαγκάζ ένα καλάθι του πικ νικ, μία κουβερτούλα και τη φωτογραφική του μηχανή.
Αφού πήγαμε στο πάρκο άπλωσε την κουβερτούλα και αφού έκατσε μου είπε να κάτσω δίπλα του.
Αν και ένιωθα λίγο άβολα λόγω του φορέματος έκατσα τελικά δίπλα του άλλα πριν προλάβω να κάνω κάτι αυτός έβγαλε το σακάκι του και σκέπασε τα πόδια μου.
Hoseok "ελπίζω να σου αρέσει εδώ. Αυτή είναι η αρχή του ραντεβού μας."
Κατερίνα "είναι πολύ όμορφο μέρος. Ανυπομονώ να δω τι άλλο μου έχεις ετοιμάσει."
Hoseok " να σου πω την αλήθεια πρώτη φορά προσπαθώ τόσο πολύ σε ένα ραντεβού γιατί θέλω να σε εντυπωσιάσω."
Κατερίνα "δεν χρειάζεται να προσπαθήσεις πολύ για αυτό. Το έχεις ήδη κάνει."
Με κοίταξε για λίγο στα μάτια και χαμογέλασε.
Hoseok "ώρα να φάμε."
Είχε φέρει ρύζι, τηγανητό κοτόπουλο, kimchi, kimbap και διάφορα φρούτα.
Φάγαμε χωρίς να βιαζόμαστε απολαμβάνοντας τον ήλιο και την ησυχία που υπήρχε στο πάρκο.
Όταν τελειώσαμε μάζεψε τα πιάτα και ξαφνικά ξάπλωσε και έβαλε το κεφάλι του στα πόδια μου.
Έκλεισε τα μάτια του και εγώ τον κοίταξα και άρχισα να χαϊδεύω τα μαλλιά του.
Κοιτούσα τον κόσμο στο πάρκο όταν ξαφνικά με έβγαλε φωτογραφία.
Κατερίνα "τι κάνεις?"
Hoseok "θέλω να θυμάμαι αυτή τη στιγμή και άλλωστε έδειχνες τόσο ήρεμη και ευτυχισμένη που έπρεπε να βγει η φωτογραφία.
Κατερίνα "για κάποιο λόγο όταν είμαι μαζί σου πάντα έτσι νιώθω."
Αυτός σηκώθηκε λίγο και πλησίασε το πρόσωπο του κοντά στο δικό μου και άρχισε να χαϊδεύει το πρόσωπο μου.
Hoseok "μπορείς να μου πεις γιατί κάνεις την καρδιά μου να χτυπάει έτσι? Γιατί δεν μπορώ να σταματήσω να σε σκέφτομαι?"
Κατερίνα "γιατί είσαι ερωτευμένος μαζί μου όπως είμαι και εγώ μαζί σου. Και εσύ κάνεις την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή και δεν βγαίνεις από το μυαλό μου."
Με έπιασε από τη μέση με κοίταξε στα μάτια και κόλλησε τα χείλη του πάνω στα δικά μου. Και αυτό το φιλί ήταν τόσο γλυκό και όμορφο και ρομαντικό που έκανε την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή. Ήταν σαν να μην υπήρχε κανένας άλλο στον κόσμο σαν να ήμασταν οι δυο μας και απολαμβάναμε την στιγμή. Τον είχα αγκαλιάσει απο το λαιμό και είχα αφεθεί απόλυτα στο φιλίτου πρώτη φορά με φιλούσαν έτσι και δεν ήθελα να σταματήσει.
Το φιλί μας κράτησε πολύ ώρα και όταν τελικά σταμάτησε να με φιλάει να κοίταξε στα μάτια και μου χαμογέλασε.
Hoseok "θα μπορούσε να μείνω μέχρι το βράδυ εδώ και να σε φιλάω αλλά νομίζω ότι ήρθε η ώρα να φύγουμε."
Αφού σηκώθηκε και με βοήθησε και εμένα να σηκωθώ πήρε τα πράγματά μας και πήγαμε στο αυτοκίνητο.
Οδηγούσε μέχρι που φτάσαμε στο ποταμό Χαν και αφού πήραμε από ένα παγωτό αρχίσαμε να περπατάμε κατά μήκος του πιασμένοι χέρι-χέρι.
Βόλτα ήταν τόσο υπέροχη και το μέρος έδειχνε καταπληκτικό.
Απολαμβάνα την βόλτα γιατί δεν σταματούσε να μου κρατάει το χέρι και να μου δίνει φιλιά στο μάγουλο.
Όση ώρα περπατούσαμε αρχίσαμε να μιλάμε για τη ζωή μας.
Του είπα πως ήταν η ζωή μου με τα αδέρφια μου και πόσο τα αγαπούσα.
Κατερίνα "σου έχω πει σχεδόν τα πάντα για μένα αλλά εσύ δεν έχεις πει τίποτα."
Hoseok "δυστυχώς και εγώ έχασα τους γονείς μου όταν ήμουνα πολύ μικρός αλλά με μεγάλωσε η θεία μου και μου έδωσε μόνο αγάπη. Χάρη σε αυτή κατάφερα να γίνω φωτογράφος πάντα μου έλεγε να ακολουθώ τα όνειρα μου και αυτό που θέλω πραγματικά να κάνω."
Κατερίνα "που είναι τώρα?"
Hoseok "πριν από λίγα χρόνια παντρεύτηκε και τώρα ζει στην Αυστραλία."
Κατερίνα "πρέπει να σου λείπει πολύ έτσι?"
Hoseok"Ναι αλλά ξέρω ότι είναι ευτυχισμένη και αυτό είναι αρκετό για μένα."
Συνεχίσαμε την κουβέντα μας αλλά όσοι ώρα περπατούσαμε συνειδητοποίησα ότι ηταν λάθος επιλογή οι γόβες. Είχαν αρχίσει να πονάνε τα πόδια μου με αποτέλεσμα να περπατάω πιο σιγά.
Hoseok "κουράστηκες?"
Κατερίνα "όχι είμαι εντάξει."
Hoseok "τότε γιατί περπατάς πιο σιγά?"
Δεν ήξερα τι να του πω γιατί ντρεπόμουν η αλήθεια ότι δεν είμαι συνηθισμένη σε τακούνια και γόβες.
Αυτός με κοίταξε από πάνω ως κάτω και σταμάτησε στα πόδια μου.
Hoseok "γιατί δεν φόρεσες κάτι πιο άνετο?"
Κατερίνα "γιατί ήθελα να δείχνω όμορφη και γιατί είσαι πολύ ψηλός. Δεν ήθελα η διαφορά μας να δείχνει τόσο πολύ."
Hoseok "καταρχάς είσαι πάντα όμορφη και όσο για το ύψος δεν απασχολεί μου αρέσει που είσαι κοντούλα και μικροκαμωμένη."
Ξαφνικά με έβαλε να κάτσω σε ενα παγκάκι.
Hoseok "περίμενε με εδω επιστρέφω αμέσως."
Και έφυγε χωρίς να πει τίποτα άλλο και όταν γύρισε είχαν περάσει 20 λεπτά.
Κρατούσε μια σακούλα και έβγαλε από μέσα ένα άσπρο κουτί.
Γονάτισε μπροστά μου και έβγαλε μέσα από το κουτί ένα μωβ ανοιχτό ζευγάρι αθλητικά παπούτσια.
Κατερίνα "τι έκανες?"
Hoseok "θέλω να είσαι άνετα και να απολαύσεις την σημερινή μέρα." Και μου έβγαλε τις γόβες και μου φόρεσε τα αθλητικά.
Hoseok "ακριβώς το νούμερο σου."
Κατερίνα "δεν χρειαζόταν να το κάνεις. Αλλά πώς ήξερες τι νούμερο φοράω?"
Hoseok "πήρα τον Jimin και του είπα να ρωτήσει τον Jungkook."
Τον κοιτούσα και ήθελα να κλάψω από την ευτυχία που ένιωθα.
Hoseok "τι λες συνεχίζουμε?"
Κατερίνα "ναι."
Όταν σηκώθηκα αντί να με πιάσει από το χέρι πέρασε το χέρι του γύρω από τους ώμους μου και εγώ τον αγκαλιάσα από την μέση με το ένα χέρι.
Περπατήσαμε για ακόμα λίγο μέχρι που φτάσαμε στο επόμενο μέρος που ήθελε να με πάει,ήτανε μία υπαίθρια αγορά που βρισκόταν σε ένα στενό και είχε και από τις δυο μεριές μαγαζιά που πουλούσαν διάφορα πράγματα. Εκεί πήραμε διάφορα σνακ για να φάμε και που ήθελα εγώ να δοκιμάσω, εγώ αγόρασα διάφορα πράγματάκια τα οποία το είδα και μου άρεσαν και στο τέλος φτάσαμε σε ένα πάγκο ο οποίος είχε κοσμήματα και διάφορα μπρελόκ.
Εγώ διάλεξα τέσσερα μπρελόκ για τα αδέρφια μου και μένα και πήγα να πληρώσω ενώ ο Hoseok ακόμα διάλεγε.
Τον περίμενα και όταν τελείωσε ήρθε δίπλα μου.
Hoseok "άπλωσε το χέρι σού?"
Κατερίνα "ορίστε?"
Hoseok "δώσε μου το χέρι σού."
Εγώ του το έδωσα και αυτός πέρασε στον καρπό μου ένα βραχιόλι το οποίο έδενε, ήταν άσπρο υφασμάτινο με μωβ πλεγμένες καρδιές μέσα."
Hoseok "είναι νωρίς για να σου δώσω δαχτυλίδι αλλά αυτό είναι κάτι σαν υπόσχεση από εμένα για σένα."
Και σήκωσε το χέρι του και είδα στον καρπό του φορούσε το ίδιο βραχιόλι αλλά σε μαύρο χρώμα.
Κατερίνα "σε λατρεύω." Τον αγκάλιασα και έβαλα το κεφάλι μου στο στήθος του και αυτός με έσφιξε στην αγκαλιά του.
Μετά από λίγο πήγαμε στο αυτοκίνητο του ώστε να παμε στο τελευταίο μέρος πού ήθελε.
Όταν φτάσαμε ήξερα ότι θα διασκεδάσω πάρα πολύ γιατί ήταν το λουνα παρκ.
Ανεβήκαμε στο τρενάκι, στο ταψί, στα συγκρουόμενα,πήγαμε στο σπίτι του τρόμου, πήγαμε στο καρουζέλ, κάναμε σκοποβολή και αυτός μου κέρδισε ένα μεγάλο ροζ αρκουδάκι. Το αγαπημένο μου όμως ήταν όταν με πήγε σε μία μικρή λιμνούλα που είχε μικρές βαρκούλες μέσα, όταν πήγαμε στην λιμνούλα είχε πλέον σκοτεινιάσει αλλά είχε τόσο όμορφα φωτα γύρω-γύρω που έδειχνε πανέμορφη. Το κοιτούσα να κάνει κουπί για σκεφτόμουνα πόσο όμορφος και ευτυχισμένος δείχνει για αυτό πήρα τη φωτογραφική του μηχανή και τον έβγαλα φωτογραφία.
Αυτός με κοίταξε και χαμογέλασε.
Κατερίνα "μπορείς να μου χαμογελάς πάντα έτσι?"
Hoseok "όσο σε έχω δίπλα μου πάντα θα χαμογελάω. Θα κάνεις όμως και εσύ το ίδιο για μένα."
Κατερίνα "αυτό έχω σκοπό να κάνω."
Και έσκυψα μπροστά του και του έδωσα ένα απαλό φιλί στο μάγουλο και αυτός κοκκίνισε.
Όταν τελειώσαμε από τις βαρκούλες ο Hoseok με πήγε στον τροχό.
Είχα κάτσει δίπλα του και έβαλα το κεφάλι μου στο ώμο του και αυτός έπιασε το χέρι μου.
Κατερίνα " πώς ήξερες το λούνα παρκ είναι από τα πιο αγαπημένα μου μέρη?"
Hoseok "ρώτησα τον Jungkook."
Κατερίνα "ο μικρός σε συμπάθησε πάρα πολύ."
Hoseok"ίσως είναι ο μόνος σου τα αδέρφια σου που το έκανε αυτό."
Κατερίνα "όλοι σε συμπαθούν απλώς δεν το παραδέχονται. Γιατί τότε δεν θα μπορούν να μου αρνηθούν να βγω μαζί σου."
Hoseok "πάντως όταν πρόκειται για σένα γίνονται λίγο τρομακτικοί."
Κατερίνα "φοβούνται μη πληγωθώ και είναι πολύ υπερπροστατευτικοί μαζί μου."
Hoseok "να ξέρεις πάντως δεν σκοπεύω να σε πληγώσω."
Κατερίνα "το ξέρω αλλιώς ο Jin είπε ότι θα σε κυνηγήσει και θα σε κάνει να το μετανιώσεις."
Hoseok "για αυτό είμαι σίγουρος."
Ξαφνικά ο τροχός σταμάτησε όταν φτάσαμε στην κορυφή και από κει μπορούσες να δεις σχεδόν όλη τη Σεούλ και φαινόταν απίστευτη.
Κατερίνα "τι υπέροχη θέα."
Hoseok "ήθελα να είμαστε μαζί όταν θα δεις πρώτη φορά την Σεούλ από εδώ πάνω και να κάνω αυτό."
Και μου έπιασε από το πηγούνι και με φίλησε για ακόμα μία φορά.
Όταν σταματήσαμε το φιλί εγώ τον αγκαλιάσα.
Κατερίνα "δεν θα ξεχάσω ποτέ τη σημερινή μέρα."
Hoseok "ούτε εγώ."
Μετά από 20 λεπτά ξεκινήσαμε να πάμε στο αυτοκίνητο για να φύγουμε.
Hoseok "ήρθε η ώρα να σε πάω σπίτι."
Αλλά αυτό δεν το έλεγε με ιδιαίτερο ενθουσιασμό και η αλήθεια είναι ότι και εγώ δεν ήθελα να πάω σπίτι.
Κατερίνα "Η αλήθεια είναι ότι πείνασα τι λες να κάτσουμε κάπου και να φάμε κάτι πριν με πας σπίτι?"
Hoseok "φυσικά άλλωστε δεν μπορώ να σε αφήσω να πας νηστικιά στο σπίτι."(το ότι στο σπίτι υπάρχει επαγγελματίας μάγειρας είναι άσχετο 🤣🤣)
Φύγαμε από το λούνα παρκ και οδηγούσε περίπου 20 λεπτά όταν φτάσαμε σε κάτι στενά και αφού πάρκαρε κατεβήκαμε.
Φτάσαμε σε ένα μικρό εστιατόριο πού το τραπέζια του ήταν έξω κάτω από μία τέντα ήταν μικρό και έδειχνε όμορφο και ήσυχο μέρος.
Hoseok "αυτό το μέρος κάνει από τα καλύτερα ramen στην Κορέα."
Κατερίνα "θα εμπιστευτώ το λόγο σου σε αυτό."
Hoseok "πάω να παραγγείλω."
Τον περίμενα να γυρίσει και κοίταξα το κινητό μου. Μου έκανε εντύπωση που δεν με πήρε κανένα από τα αδέρφια μου τηλέφωνο.
Όταν γύρισε με τράβηξε στην αγκαλιά του και μας έβγαλε ακόμα μία φωτογραφία.
Κατερίνα " τις θέλω όλες τις φωτογραφίες που έβγαλες σήμερα."
Hoseok "όταν γυρίσουμε από ταξίδι τι λες να τις εμφανίσουμε μαζί?"
Κατερίνα "οι δυο μας στο σκοτεινό θάλαμο?"
Hoseok "Κατερίνα μη σκέφτεσαι πονηρά πράγματα."
Κατερίνα"γιατί εσύ δεν το κανείς?"
Με κοίταξε και άρχισε να γελάει και εκείνη τη στιγμή ήρθε η παραγγελία μας.
Αφού φάγαμε αποφασίσαμε να πάρουμε και κάτι να πιούμε.
Πήραμε από ένα χυμό και πήγαμε σε ένα παρκάκι που ήταν εκεί κοντά και που δεν έχει πολύ κόσμο.
Κάτσαμε σε ένα παγκάκι χωρίς να μιλάμε απλώς με είχε στην αγκαλιά του. Εγώ χώθηκα στην αγκαλιά του και είχα βάλει το ένα χέρι μου πάνω στο πόδι του.
Hoseok "μακάρι να μη χρειαζόταν να σε πάω σπίτι."
Κατερίνα "ωραία θα ήτανε αλλά δεν νομίζω ότι θα αντέξουν και αυτό το χτύπημα τα αδέρφια μου σήμερα. Άλλωστε μην ξεχνάς έχουμε και το ταξίδι θα είμαστε μόνοι σχεδόν μία εβδομάδα."
Hoseok "θα έχουμε πολλή δουλειά και άλλωστε θα είναι μαζί μας και ο Jimin."
Κατερίνα "το ξέρω οτι θα έχουμε δουλειά και μην τον φοβάσαι τον Jimin. Αλλά πάλι θα μπορούμε να ξεκλέψουμε λίγο χρόνο για να περάσουμε μαζί.'
Με κοίταξε στα μάτια και ξαφνικά με τράβηξε κοντά του και άρχισε να με φιλάει. Μόνο που αυτή τη φορά το φιλί του ήτανε παθιασμένο τόσο πολύ που κόντεψε να μου κόψει την ανάσα. Με έχει κολλήσει τόσο πολύ πάνω του που μπορούσα να νιώσω το κορμί του να τρέμει. Όσο με φιλούσε με τράβηξε στην αγκαλιά του με αποτέλεσμα να βρεθεί ανάμεσα στα πόδια μου. Με έχει κολλήσει πάνω του και με φιλούσε ακόμα πιο παθιασμένα. Μπορούσα να νιώσω το πόσο πολύ με θέλει και κάποια στιγμή με κόλλησε τόσο πολύ πάνω του που μπορούσα να καταλάβω ότι είναι ερεθισμένος.
Μετά από λίγο σταματήσαμε το φιλί μας και αυτός ακούμπησε το μέτωπο του πάνω στο δικό μου.
Hoseok "καλύτερα να σταματήσουμε τώρα πριν φτάσουμε σε σημείο που δεν θα μπορώ να κρατηθώ και δεν σε αφήσω να γυρίσεις πίσω σπίτι σου."
Κατερίνα "εντάξει αλλά πριν φύγουμε κάτι τελευταίο."
Και τον αγκάλιασα όσο πιο σφιχτά μπορούσα.
Μετά από λίγο σηκώθηκαμε και με πήγε σπίτι.
Όταν φτάσαμε κατέβηκε και μου άνοιξε την πόρτα να κατέβω και εγώ.
Κατερίνα "λοιπόν κάπου εδώ λέμε καληνύχτα. Θα τα πούμε αύριο το πρωί στις 8:00."
Αυτός κοίταξε λίγο την περιοχή γύρω μας και μετά εμένα.
Hoseok "το ξέρω ότι με αυτό που θα κάνω τώρα διακινδυνεύω τη ζωή μου αλλά δεν μπορώ να κρατηθώ."
Με έπιασε από τη μέση και μου έδωσε ακόμα ένα γλυκό και τρυφερό φίλι.
Μετά από λίγα λεπτά είπαμε καληνύχτα και εγώ μπήκα μέσα στο σπίτι και ήταν ακόμα όλοι εκεί όπως τους άφησα το μεσημέρι.
Ο Jungkook με τον Taehyung καθόταν στο τραπέζι και από ότι μπορούσα να καταλάβω κάνανε κάποια εργασία, ο Yoongi με τα πόδια του πάνω στον Namjoon καθόταν στον καναπέ και ο Jin με τον Jimin ήταν στην κουζίνα.
Ήμουν σίγουρη ότι είχανε δει τι είχε γίνει πριν από λίγο έξω αλλά μου έκανε εντύπωση που ήταν όλοι τόσο ψύχραιμοι.
Κατερίνα "συγνώμη όλοι την ημέρα μαζί την περάσετε?"
Jin "ναι. Αποφασίσαμε να δούμε μία σειρά όλοι μαζί και τους κράτησα και για βραδινό. Εσύ πώς πέρασες?"
Κατερίνα "καταπληκτικά. Μια
πιο ωραιότερες μέρες της ζωής μου."
Jin "πείνας? Θέλεις να σου κάνω κάτι να φας?"
Κατερίνα "όχι δεν πεινάω. Αααα ξεχάσα πήρα αυτά για εσάς."
Και έβγαλα τα μπρελόκ που αγόρασα.
Δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο ήταν απλώς στρόγγυλα και γράφανε μέσα τη λέξη οικογένεια.
Κατερίνα "λοιπόν είμαι πολύ κουρασμένη και λέω να πάω για ύπνο."
Αφού τους φίλησα όλους στο μάγουλο πήγα στο δωμάτιό μου.
Αλλά ήμουνα ευγνώμων που ήταν στο σπίτι ακόμα ο Jimin με τον Yoongi γιατί είμαι σίγουρη ότι αυτοι συγκράτησαν τα αδέρφια μου.
Ξάπλωσα να κοιμηθώ νιώθοντας ότι είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο..............