""ස..සහස්...ඇයි මේ.අනේ කතා කරපන් මැණිකේ.මට උබවත් නැති කරන්න එපා""
ලාවට ඇරගෙන හිටපු ඇස් දෙකත් එක්ක මන් පුළුවන් උපරිමෙන්ම මගේ මෙලොව සිහිය තියන් ඉන්න උත්සහා කලත් මට ඒක කරගන්න බැරි උනා.ඇස් අඟ පිරෙන කඳුලුත් එක්ක තිදස්ගේ කටින් පිටවෙන වචනයක් වචනයක් ගානේ මට අහන්න ඕන උනත් ඒ වචන වලින් මගේ මුලු කන් දෙකම පුරවගන්න ඕන උනත් මට ඒක කරගන්න බැරි උනා.ලාවට ඇරගෙන හිටපු ඇස් දෙකත් එක්ක පොඩි ආලෝකයට හුරු වේලා හිටපු මගේ ඇස් සම්පූර්ණයෙන්ම අන්ධකාරයට යනකොට මට අන්තිමට ඇහුනේ තිදස්ගේ වේගෙන් ගැහෙන පපුවේ සද්දේ වෙද්දි මන් ඒ පපුව අස්සට වේලාම ඇස් දෙක පියාගත්තා.මගේ සැනසීම ලඟම....
""සහස්!!!!!!!!""
එයාගෙන් අන්තිමට ඇහිච්ච ගර්ජනාව ඒක වෙද්දි එතනින් පස්සේ වෙච්ච කිසි දෙයක් මට මතක නැති උනා.පුංචිමවත් මතකයක් මට තිබ්බේ නෑ.
ලාවට ඇස් වලට දැනෙන ආලෝකයට හුරු වෙන්න මන් හෙන මහන්සියක් ගත්තා.තාමත් මට ලාවට උඩින් පේන ලයිට් බල්බ් එකයි වගේම සිවිලිමේ එල්ලලා තියෙන ෆෑන් එකයි දිහා බලන් හිටපු මම ටික ටික මගේ ඇස් දෙක ඒ එලියට හුරු කරගන්න බැලුවා.හිනා සද්දෙකුත් එක්ක කට්ටියගේ හුරු කටහඬවල් ටිකක් මට ඇහෙද්දි මන් දැනගත්තා රිතුම්ලා අනුහස්ලා ඔක්කොම මෙතන ඉන්නවා කියලා.ඇඟ කිලි පොලාගෙන දැනෙන අර සීතල ගතිය අහපවු මට මගේ අතින්ම දැනෙද්දි මන් අමාරුවෙන් හරි ඉක්මනට මේ එලියට මගේ ඇස් හුරු කරගත්තා.ඇරපු ඇස් දෙකෙන් මට කෙලින්ම ඉස්සරහා සෝෆා ඒකේ ඉදගෙන ඉන්න රිතුවයි ශාක්‍යයි අනුහසයි පේද්දි මන් ඉක්මනට මගේ ඔලුව හරවලා මගේ අනිත් පැත්ත බැලුවා.
හැරුන පරක්කුවට මගේ ඇස්වල කඳුලු පිරෙද්දි මන් ඒ කඳුලු වලින්ම බොඳ උන දර්ශනය දිහාම බලන් හිටියා.කැනියුලා එක ගහපු මගේ අත හරි පරිස්සමට අල්ලන් හිටපු එයා ඇඳට ඔලුව තියාගෙන නිදන් ඉද්දි අර නමක් නොදන්න අසම්මතකරීනය උන හැඟීමෙන් මගේ මුලු පපුවම පිරිලා ගියා.ජීවත් වේලා හිටපු අවුරුදු දහනවය පුරාවට මහලොකු කාලයක් හොස්පිල් වල බඩගාලා නොතිබ්බත් හොස්පිල් වල නැවතිලා හිටපු දවස් වලට මෙහෙම මන් ලඟින් හිටියේ මගේ අම්මා විතරක් වෙද්දි දැන් අම්මට අමතරව තව කෙනෙක් මෙහෙම දකින එක මගේ හිත හොල්ලන්න හේතූවක් උනා.ජිවිතේ ශීත කාලවලදි දැනෙමින් තිබ්බ කාලකණ්ණි හැඟීම මට තිදස් නිසාම ටිකෙන් ටික අමතක වෙන ගමන් තිබ්බා.
YOU ARE READING
බොඳ මීදූම් ||𝐓𝐡𝐞 𝐁𝐥𝐮𝐫𝐫𝐞𝐝 𝐦𝐢𝐬𝐭
Non-Fiction""සැනසීම"" ඒ වචනේ තේරුම මොකක්ද කියලා හොයන එකත් මට අකැප දෙයක් වෙද්දී හැමදාම මම පිටකරන ඒ බර හුස්මත් ඒ විදියටම අදත් පිට කලා.ජීවිතයේ අමාරුම සීත ඍතුව ගෙවමින් උන්න මට ඒ අඩම්බරකාර ඇස් දෙක අහම්බයක් නොවන අහම්බයකින් මුනගැහෙද්දී මගේ වසන්තයට පාර කැපිලා තිබ්බා.ඒ...
