Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
sonunda hyunjin'in jeongin'le beraber kaldığı eve vardığımızda biz dinlenmiş, hatta beraber hyunjinlerin bizim için hazırladığı yatakta bir saat kadar uyumuştuk. kalktığımızda yemek yedikten sonra dışarıda kahve içmiştik beraber.
ettiğimiz sohbet çok eğlendirmişti beni, hyunjin'le konuştuğum her konuda çok eğleniyordum çünkü neredeyse aynıydık düşünce yapısı olarak.
jeongin de çok tatlıydı, tilkiye benziyordu tip olarak. hyunjin'le birbirlerine gerçekten aşık gibi bakıyorlardı. sevmiştim onu da, umarım o da beni sevmiştir ama çok sıcakkanlı birisi gerçekten.
hyunjin ve jeongin bizim için gerçekten yemek hazırlamış, beraber piknik yapacağımız bir yer bile bulmuşlardı. havayı önceden kontrol etmişti, bugün güzeldi ama kar öncesi sessizlik gibi görünüyordu hava.
"jisung götünü kaldırıp şu poşeti de sen alır mısın güzeli-"
minho'nun ağzına sert olmayan bir tokat atmasıyla hyunjin şaşırarak geri çekilmiş, fazla drama yaparak konuşmuştu. "ne ya, güzel kardeşim diyecektim belki. sevmiyor bu adam beni."
minho gülerek cevapladı. "zaten."
"sus hyunjin sus, aldım hadi gidelim." sevgilimin eline girerek hyunjinlerin kapıyı kitlemesini beklemiştik. arabaya atlayarak ben ve jeongin arkaya, minho ve hyunjin de öne otururken yirmi dakika içerisinde gelmiştik güzel bir bahçeye.
hyunjin ve jeongin çocuk gibi koşarak bir bankı kapmış ve bize el sallamış, sonra yerleşmeye başlamışlardı. minho çocuklara alışmaya çalıştığı için daha sessizdi şu an. bana sırnaşmıyor, çok konuşmuyor ve sadece bazen yorum yapıyordu anlatılanlara.
"nasılsın aşkım?" diye sordum yanlarına yürürken. "iyiyim balım, sen?"
"ben de iyiyim," dedim uzatarak. "rahat hissediyor musun kendini? yeni kişilere, yerlere zor alıştığını biliyorum."
