"ဝလုံးလေး"

အပိုင်း - ၁၅

"ဝလုံး! ဒီဘက်မှာငါးတွေအများကြီးပဲ ဒီဘက်လာ!"

"အေး လာပြီ!!!"

"ကိုကြီးဝလုံး ဒီမှာကြည့်!!"

"ဟ အကြီးကြီးပဲဟစိန်ပုရ"

အင်းစပ်မှာငါးဖမ်းနေကြတဲ့ဝလုံးတို့အုပ်စု...အကြီးဆိုလို့ ဝလုံးနဲ့ဝလုံးငယ်သူငယ်ချင်းကြယ်ကလေးသာပါသည်...ကျန်တဲ့လူတွေက ဂျူမုံတို့သာကူစိတို့လို ၁၀ နှစ် ၁၁နှစ်အရွယ်များသာ...

ဝတ်လာတဲ့ပုဆိုးကိုအိတ်လိုမျိုးလွယ်ထားတဲ့ဝလုံးကကြက်တောင်စည်းတစ်လှုပ်လှုပ်နဲ့ ရွှံ့ဗွက်တွေကြားအားကြိုးမာန်တက်ပုစွန်လုံးပါနှိုက်နေသေးသည်..ပါးဖောင်းဖောင်းလေးပေါ်ကသနပ်ခါးအကွက်လိုက်ကြီးတွေသာမက ဗွက်တွေပါပေလူးနေတဲ့ဝလုံး

ကြယ်ကလေးကလည်းဆံပင်ထူထူကိုထိပ်မှာစုထုံးလို့ ပုဆိုးခါးတောင်းကျိုက်နဲ့ပါလာတဲ့ခြင်းထဲရသမျှငါးတွေအကုန်စုထည့်နေသည်..

"ကိုကြီးဝလုံးမပြန်ခင်ရေကူးသွားရအောင်"

"ဟာ ရေတော့မကူးကြနဲ့ အိမ်ပြန်ရောက်ရင်ဆူခံရလိမ့်မယ် ဒီအင်းထဲလာတာအမေသိသွားရင်ကို ငါအဆူခံရမှာကွ"

ငါးနှိုက်ရတာအားမဝသေး ရေပါကူးချင်နေတဲ့သကောင့်သားတို့အုပ်စုကိုအမြန်တားရသည်..အမေကအင်းဘက်ကိုတောင်သွားခိုင်းတာမဟုတ်...

ဒီနေ့ရွာထဲကဝလုံးတို့ဘော်ဒါတွေကျောင်းပိတ်ရက်မို့ အင်းထဲငါးနှိုက်သွားဖို့အစောပိုင်းရက်တွေကတည်းက တိုင်ပင်ထားကြပြီးသား...

ဒါ့ကြောင့်လဲအစောကြီးကတည်းက အမေ့ကိုနေလို့သိပ်မကောင်းချင်လို့ ချွေးထွက်သွားအောင်သာကူစိတို့နဲ့ရွာထိပ်ဒိုးပစ်ကစားဆိုပြီးထွက်လာတာ..

အင်းထဲလာတာသာသိသွားကြည့်ပါလား...ရိုက်တောင်ရိုက်လိမ့်အုံးမည်ထင်သည်...အမေတင်မဟုတ် ရွာထဲကလူကြီးတွေကလည်း ကလေးတွေကိုအင်းဘက်မသွားခိုင်း...

လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်နှစ်လောက်က ရွာထဲကကလေးတစ်ယောက်ငါးနှိုက်ရင်းရေဆင်းကူးတာ ရေလည်ရောက်တုန်းကြွက်တက်ကာရေမကူးနိုင်တော့ပဲရေနစ်သေဆုံးရာက ရွာထဲကကလေးတွေကိုအင်းဘက်မသွားခိုင်းတော့ခြင်း...