EFULİ

Dokuzuncu Bölüm: Geçmişin İzleri

'Bizim vuslatımız,

bir göz göze gelmemize bakar,

bin yılda geçse,

bana yabancı olamazsın sen.'

Dün yaşadığım kavuşmanın izlerini hala silememişken sabah uyandığımda egemeni evde görememek yaşadığım her şeyin bir rüya olacağını düşündürdü ilk başta,

Ta ki mutfak masasında gördüğüm bir demet şakayık ve nota kadar.

' Günaydın sevgilim, özlediğimiz her şeyi yavaş yavaş yerine koyma vakti, o yüzden en sevdiğin çiçekten başlamak istedim, uyandığında Flin'e gelir misin? Seni seviyorum.

- Egemen

Yüzümde özlediğim o şapşal sırıtmayla beraber önce çiçeklerimi vazoya, notu ise anı kutuma koyup hızlıca bir duş alıp giyindim.

Tabi sizler en son sarıldığımız yerde kalmıştınız neler oldu size kısa bir özet geçeyim hemen oynat bakalım;

' -Egemen özür dilerim, seni çok özledim.

- Eflin seni çok özledim.

Yıllar sonra egemeni görmüş olmamın, hatta hala sarılmanın etkisindeyken Arenin sokağın ortasında dizlerinin üzerine çökmüş ellerini havaya kaldırmış;

' Allah'ım çok şükür azat ettin beni artık ajanlık yapmayacağım, benim de bir hayatım olacak' diye bağırırken bulduk.

Deli çocuk.

( Nazendem areni bana yapacağız değil mi?)

Talibi çıkmazsa yapacağız cevriyem sen sıkıntı etme.

Arenin o haline gülerken, yanımda görmeyi çok özlediğim güvende hissettiğim, dağ gibi cüssesini hissetmek kesinlikle muhteşemdi.

-Egemen, artık konuşalım mı çok ani beklenmedik oldu farkındayım çok özür dilerim ama her şeyi konuşmaya hazırım ben.

-Konuşacağız elbette ama bu gece hiç bir şey olmamış gibi bir yemek yiyip eskisi gibi birlikte uyuyalım olur mu?

- Tabi ki olur bende çok özledim seninle uyumayı hem evde seni tanıştırmak istediğim biri var, gidelim hadi.

Dükkanı cerene ve arene emanet edip sanki kaçacakmış gibi egemeni elinden tuttuğum gibi eve götürdüm,

Kapıyı açar açmaz ayaklarıma dolanan bambi beni şaşırtmadığı gibi egemeni de şaşırtmamıştı.

-Senin de bir kedi sahipleneceğinden hiç şüphem yoktu biliyor musun.

-Senin de? derken sende sahiplendin mi egemen gerçekten mi?

-Evet gerçekten tıpkı mektupta söylediğin gibi,

Mektuptan bahsettiği anda ikimizin de gözlerinde oluşan buğuyu dağıtmak adına bambi'yi kucaklayıp resmen yerimde zıplayıp egemenin yüzüne yaklaştırdım;

- O zaman tanış bakalım oğlunla bak babası bu bambi,

Sonra bambi'yi kendime geri çevirdim;

-Bak bambi buda baban adı egemen biraz geç tanıştınız ama olsun sen zaten tanıyorsun.

Egemen bambi'yi kucağına aldığında bambi hiç yadırgamadı,

Yıllar önce yanıma aldığım egemenin bir kaç eşyasında olan kokudan mı tanıdı bilmem ama az ağlamadık koklayıp akıllı oğlum benim.