"ဆောင်းဟန်ဘင်းက ဘယ်လိုလူမျိုးလဲ"
"ထူးထူးဆန်းဆန်းတွေမေးလို့ပါ့လား။ ဘာဖြစ်လို့လဲ အဲဒီကလေးက ငါတို့မင်းသားလေး စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်အောင် ဘာတွေလုပ်ထားသေးလဲ"
"မဟုတ်ပါဘူး။ ကျွန်တော်က ဒီအတိုင်းသိချင်လို့"
"အဲဒီလိုဆိုရင်တော့ ထားပါ၊ မဟုတ်ရင် ဒီအဖွားကြီးက မင်းကြီးမျက်နှာလည်း မထောက်နိုင်ပါဘူး။ သူ့ဟာသူ ဘာကြီးဖြစ်နေနေ တစ်ရက်လောက်ခေါ်ပြီး ဆုံးမပေးရမှာပဲ"
ဖွားမယ်မယ်၏စကားကို ကျန်းဟောင့် ဘာမှပြန်မပြောဘဲ ရယ်သာရယ်နေလိုက်သည်။
"ဟိုးအရင်နန်းဆက်တွေကတည်းက ဆောင်းအိမ်တော်က တော်ဝင်မိသားစုရဲ့ သစ္စာအရှိဆုံးအိမ်တော်ဖြစ်ခဲ့တာလေ။ အိမ်တော်ခေါင်းဆောင်တွေ အစဥ်အဆက်က အင်ပါယာရဲ့နန်းရင်းဝန်တွေပေါ့။ ဒါကြောင့် နိုင်ငံရေးနယ်ပယ်မှာ သြဇာအကြီးဆုံးပဲ။ ခေတ်တွေပြောင်းလို့ နိုင်ငံရေးစနစ်သစ်တွေအရကျင်းပတဲ့ ရွေးကောက်ပွဲတွေမှာလည်း ဆောင်းမျိုးရိုးတွေကပဲ အမြဲဦးဆောင်ခဲ့တာ"
"ဆောင်းဟန်ဘင်း .. အဲဒီကလေးကတော့ သူ့အဖေ ဝန်ကြီးချုပ်ဟောင်းလက်ထက်ကတည်းက ပြည်သူတွေကြားမှာ နာမည်ကြီးတယ်။ သူက ရုပ်ရည်ရော ပညာအရည်အချင်းရောက ပြောစရာမလိုတဲ့အပြင် စကားပြောလည်း ကောင်းတာကိုး။ ဒါကြောင့် သူ့အဖေ ဝန်ကြီးချုပ်သက်တမ်းနှစ်ဆက် တာဝန်ထမ်းဆောင်ပြီး အနားယူတဲ့အချိန် အဲဒီကလေး ရွေးကောက်ပွဲဝင်ပြိုင်တော့ ပြိုင်ဘက်တွေကို မဲအပြတ်အသတ်နိုင်ပြီး အသက်အငယ်ဆုံးဝန်ကြီးချုပ် ဖြစ်လာခဲ့တာ။ သူ ဝန်ကြီးချုပ်ဖြစ်တော့ နှစ်ဆယ့်သုံးနှစ်ပဲရှိသေးတယ်"
စကားအများကြီးပြောပြီးနောက် မောသွားပုံရသည့် ဖွားမယ််မယ်ဆီသို့ ဂန္ဓာမာရေနွေးကြမ်းပန်းကန်လေး ကမ်းပေးလိုက်ရာ အလိုက်သိသည့်ကလေးဟုဆို၍ ခေါင်းကိုခပ်ဖွဖွပွတ်ပေးလာသည်။
"အဲဒါကြောင့် ဦးရီးတော်က သူ့ကို အရမ်းသဘောကျတာထင်တယ်နော်"
