"ဘာလုပ်တာလဲ ဆောင်းဟန်ဘင်း! ညကြီးအချိန်မတော် လက်နက်ကိုင်ပြီး နန်းတွင်းထဲဝင်တာ ဘာအဓိပ္ပါယ်လဲသိရဲ့လား"
"အာဏာသိမ်းတာလေ ကိုယ့်ဘုရင်လေးရဲ့ .. မင်းစိတ်တိုင်းကျလွှတ်ပေးထားတာ တော်လောက်ပြီ။ အခု ကိုယ်က ဒီနန်းတွင်းကိုရော မင်းကိုပါ လာသိမ်းတာ"
"မင်း! အစောင့်တွေ ဘယ်မလဲ .. လာကြစမ်း!"
ကျန်းဟောင့် ဒေါသထွက်လွန်း၍ တော်ဝင်သက်တော်စောင့်တပ်ဖွဲ့ကို လှမ်းခေါ်သော်လည်း တစ်ယောက်မှရောက်မလာ။ နန်းဆောင်အပြင်ဘက်တွင်သာမက နေရာအနှံ့နေရာယူထားသည်က သူ တစ်ခါမှမမြင်ဖူးသည့် မျက်နှာစိမ်းလက်နက်ကိုင်များ။ ဘုရင့်နန်းဆောင်က ကုန်းမြင့်ထက်၌ရှိသည်ဖြစ်၍ ကျန်းဟောင့် လေသာဆောင်၌ရပ်ကာ နန်းတွင်းတစ်ခုလုံးကိုအပေါ်စီးမှကြည့်ရင်း အနောက်မှလိုက်လာသူအား မယုံနိုင်သလိုလှည့်ကြည့်မိသည်။
"မင်း တကယ်ပဲ ... "
အာဏာသိမ်းလိုက်တာလား ...
အခုနောက်ပိုင်း သူသိလာရသလောက် အစိုးရအဖွဲ့တစ်ခုလုံးက ဝန်ကြီးချုပ်ရဲ့သစ္စာခံတွေဖြစ်ပြီး ဘုရင်ဆိုတာ သိပ်အရေးမပါတဲ့ကိစ္စတွေကို ကိုင်တွယ်ရတဲ့ရုပ်ပြသာသာ။ အစကတည်းက အာဏာချိန်ခွင်မမျှတပြီးသားအခြေအနေမှာ ဒီလိုလုပ်ဖို့လိုသေးလို့လား။
"အဟင်း .. နောက်တာပါ အချစ်ရဲ့။ ဒါပေမယ့် တော်ဝင်သက်တော်စောင့်တပ်ဖွဲ့ကိုတော့ လူလဲလိုက်ပြီ။ နန်းတော်ထဲ လူစိမ်းဝင်တာကိုတောင် တားနိုင်တဲ့အစွမ်းအစမရှိတာ။ ဘုရင့်သက်တော်စောင့်တွေလို့ပြောဖို့ ရှက်စရာကောင်းလွန်းတယ်"
"ဝီလီက သူစိမ်းမဟုတ်ဘူး၊ ငါ့သူငယ်ချင်းလို့ပြောပြီပြီးလေ။ အဲဒီကိစ္စလေးအတွက်နဲ့ လူငါးဆယ်လောက်ကို အလုပ်ထုတ်ပစ်တာ မလွန်လွန်းဘူးလား! ပြီးတော့ မင်းနဲ့ဆိုင်လို့လား"
အကြောင်းသိလာလေလေ ဆောင်းဟန်ဘင်း၏လုပ်ရပ်များကို ကျန်းဟောင့် ပိုဒေါသထွက်လေလေပင်။ ဖြစ်ချင်သမျှ နည်းနည်းမှအတိမ်းအစောင်းမရှိ၊ အမှားအယွင်းမရှိဖြစ်လာမှ ကျေနပ်တတ်၍ လူတစ်ဖက်သားအပေါ်ငဲ့ညှာမှုလုံးဝမရှိ။ ကျန်းဟောင့်ပုခုံးမှကျည်ဆန်ခွံကိုသိမ်းထားသည့် ခွဲစိတ်ဆရာဝန်နှင့်မင်ယောင်ဂျွန်းကိုလည်း ပြဿနာရှာပြီး အဝေးရောက်အောင်လုပ်ပစ်လိုက်ကြောင်းသာသိရပြီး အခုထိ တည်နေရာကိုစုံစမ်းမရ။ အာဏာ၊ ငွေကြေးပြည့်စုံသူက အရာရာကို သူ့စိတ်တိုင်းကျကြိုးကိုင်ခြယ်လှယ်သည်။
