"လုပ်ကြံသူသုံးယောက်မှာ ကားမောင်းတဲ့သူက နေရာမှာတင်ပွဲချင်းပြီးသေသွားလို့ ရင်ခွဲရုံကတဆင့် ချက်ချင်းသင်္ဂြုလ်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ အရှင်ဖမ်းမိတဲ့နှစ်ယောက်ကတော့ ဒဏ်ရာပြင်းလို့ ဆေးရုံတင်ထားပြီး ရဲအရာရှိတွေကိုယ်တိုင် စောင့်ခိုင်းထားပါတယ် ဝန်ကြီးချုပ်။ သူတို့ရဲ့နောက်ကြောင်းတွေကိုလည်း စုံစမ်းခိုင်းထားလို့ မကြာခင်သိရတော့မှာပါ"
"ဟုတ်ပြီ၊ ဖမ်းမိထားတဲ့သူတွေ သတိရတာနဲ့ ချက်ချင်းစစ်မေးဖို့ စုံစမ်းရေးအဖွဲ့ကိုညွှန်ကြားလိုက်ပါ။ ရဲမှူးချုပ်ကိုလည်း ဆေးရုံမှာ လုံခြုံရေးမြှင့်ထားဖို့နဲ့ နောက်ကွယ်ကတရားခံအစစ်ကိုမသိရခင် အဲဒီနှစ်ယောက် တစ်ခုခုဖြစ်သွားရင် သူ့ရာထူးအတွက် အာမခံချက်မပေးနိုင်ဘူးလို့လည်း ပြောထားလိုက်"
"နားလည်ပါပြီ"
"ပြီးတော့ မင်းသားလေး လုပ်ကြံခံရတဲ့ကိစ္စကို တရားဝင်သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲလုပ်ပြီး မီဒီယာတွေဆီကြေညာဖို့ တော်ဝင်သတင်းပြန်ကြားရေးဌာနကို အကြောင်းကြားလိုက်ပါ။ အဲဒီအတွက် မင်းကြီးဆီကနေ ခွင့်ပြုချက်တောင်းပြီးသား။ သြော် .. ကျွန်တော့်အချိန်ဇယားကိုလည်း ဒီနေ့နဲ့မနက်ဖြန်နှစ်ရက်စာ ရှင်းထားပေးပါဦး"
အတွင်းရေးမှူးယူ အခန်းထဲမှထွက်သွားသည်နှင့် ဟန်ဘင်း အလုပ်စားပွဲ၌ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်နေသူအနား လျှောက်လာလိုက်သည်။ ရုတ်တရက်ဆန်သောအဖြစ်အပျက်ကြောင့် တုန်လှုပ်မှုမှရုန်းမထွက်နိုင်သေးသူအား အိပ်ခန်းထဲမပြန်စေဘဲ အလုပ်ခန်းခေါ်လာရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်က မှန်ကန်ကြောင်းကို ရေခွက်ကိုင်ထားသော်လည်း တုန်ယင်နေဆဲလက်ကလေးများက သက်သေပြနေသည်။
"ငါ အင်္ဂလန်ကိုပြန်ချင်တယ်"
"မင်းသားလေး"
"ဘာအကြောင်းအရင်းကြောင့် ဒီနေရာမှာ အတင်းခေါ်ထားမှန်းမသိပေမယ့် ငါ့ကိုပြန်ခွင့်ပေးပါ ကျေးဇူးပြုပြီး .... အချုပ်အနှောင်တွေ၊ စည်းမျဥ်းစည်းကမ်းတွေနဲ့ ဘယ်အချိိန် လုပ်ကြံခံရပြီးသေမယ်မှန်းမသိတဲ့ဘဝမျိုးမှာ မနေချင်ဘူး။ ငါ့မှာလည်း အိပ်မက်တွေအများကြီးရှိတယ်။ ငါ .. ငါ မသေချင်သေးဘူး"
