ကိုယ် မင်းကို ဘယ်လိုဖွင့်ပြောရမလဲ (ရှောင်ကျားရှု) BL (IQ Team ကစာစဥ်တစ်ခုပါ)

161 - 162

Chapter 161

ရှောင်ကျားရှုက သူ့ရင်အုပ်ပေါ် ခေါင်းတင်ရင်း ငေးမောနေလိုက်သည်။ သူ့အဖို့လည်း ကျိကောမှာ ထပ်တူထပ်မျှပင် အရေးပါပေသည်။ ပြုတ်ကျမည်၊ ကျရှုံးမည်ကို ကြောက်ရွံ့ခြင်း မရှိပါဘဲ ကျိမြန်၏ လက်ကို တွဲထားနိုင်ကာ ဖဝါးအောက်ရှိ ခရီးလမ်းမှာလည်း ယခုကဲ့သို့ တစ်ခါမှ တည်ငြိမ်ပြတ်သားမနေခဲ့ဖူးချေ။

အတိုချုပ် ပြောရပါလျှင် သူတို့နှစ်ဦးလုံးသည် လူမှန်နေရာမှန်နှင့် တွေ့ဆုံခဲ့ကြခြင်းပင် ဖြစ်သည်။

သူ့အတွေးတို့ကို တိတ်တဆိတ် ကြားနေရပါသည့် ကျိမြန်မှာလည်း ဟန်မဆောင်နိုင်လောက်အောင်ပင် ပြုံးလိုက်မိတော့သည်။ ရှောင်ကျားရှုကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းကာ သူ့မျက်နှာ‌ကို အသာလေး ဆွဲယူလျက် ပွင့်ဟစပြုနေပြီဖြစ်သော နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို ငုံထွေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဆီးနှင်းသဖွယ် ဖြူဖွေးနေသည့် သွားတို့ကို လျက်ကာ လျာထိပ်ချင်း လိမ်ထွေးလျက် အာခံတွင်းအနှံ့ စူးစမ်းလိုက်သည်။ သူ့အပြုအမူတို့မှာ အလွန်အမင်း ညင်သာကာ အာရုံမစိုက်မိပါလျှင် အချိန်မရွေး အရည်ပျော်ကျသွားနိုင်သည့် သကြားလုံးတစ်လုံး ငုံထားရသည့်နှယ် စိတ်အာရုံကို သတိကြီးကြီး ကပ်ထားနေပေသည်။

အထိမခံလှသည့် ချောင်ချိုချောင်ကြားပါမကျန် နေရာအနှံ့ ကြာမြင့်စွာ နမ်းရှိုက်ကာ ရှောင်ကျားရှု၏ လျာဖျားကို သူ့ခံတွင်းသို့ ဆွဲယူလိုက်၏။ အနမ်းမှာ တိမ်ပေါ် လွင့်မျောလမ်းလျှောက်နေရသည့်နှယ် ပေါ့ပါးသွက်လက်နေကာ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် နှလုံးသားထဲသို့ တစ်ခုခု ကျဆင်းလာသည့်အလားလည်း လေးလံနေပေသည်။

နမ်းနေသည့် အချိန်တိုင်း အမြဲလိုလို အသက်ရှူရန် မေ့လျော့တတ်သည့် ရှောင်ကျားရှုမှာ ဤတစ်ကြိမ်တွင်မူ အသက်ရှူရာ၌ အခက်အခဲဖြစ်ဟန်မတူ။ ဆံချည်တစ်မျှင်၊ ချွေးပေါက်တစ်ပေါက်ကအစ ကျိကော၏ လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ဂရုစိုက်မှုကို ခံ‌ရသည်ဟု ခံစားမိလာတော့သည်။ ကျိမြန်၏ လည်တိုင်ကို ဖက်တွယ်ရင်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ ရေအိုင်တစ်ခုနှယ် နူးညံ့လာတော့သည်။