Chapter 18
Please Don't
***
Sinubukan ko siyang iangat kaso medyo nabibigatan ako. Lalo lang atang tumigas yung ano. Hahawakan ko na sana ang balikat niya para maitulak ko siya ng bigla siyang gumalaw at bumaligtad mag-isa. Yun, nakatayo na ako.
Hinayaan ko na siya sa kama niya at lumabas na ako. I need to sleep narin kase dahil tomorrow is going to be my best resignation.
**
Hindi nanaman ako makatulog. Madami nanamang pumasok sa isip ko. Mga bagay na matagal ko ng hinahanapan ng kasagutan. Naguguluhan talaga ako. Alam mo yun, yung mga kakilala mo ay magkakakilala sila? Parang ako lang ang hindi nakakaalam. Halos lahat nalang ng makilala ko ay connected sa mga iba kopang kasama o kakilala.
Unahin ko na si Martin. Dati, mahal na mahal niya si Vanessa, ngayon, nawala yon, tapos si Vanessa ay may picture kasama si Chan na para ba silang mag boyfriend, tapos si Chan na nakaaffair naman ni Jeff.
Habang gumagalaw-galaw ang mga imahe sa isipan ko ay biglang tumunog ang phone ko.
It's Harvy calling?
Yes. Siya nga.
Harvy
Musta na Cyn?! Super busy? Haha.
Me
Sorry Harv, musta na din?
Harvy
Heto, still working for my bar. If you have a spare time, you could visit me here, nakakainip kasi eh.
Ako
Sad to here that. But you're right, nakakabaog din kaya dyan. Oo naman, kapag may time at pera haha, pupuntahan kita.
Harvy
Talaga ha? O sige Cyn, may customer.
The call was ended. Yun, isa pa si Harvy na minsan na akong natulungan. Gwapo din siya kaso medyo weird talaga siya. Full package na sana ang fezlak niya kaso medyo geek.
Isang ikot po at nakatulog na ako.
**
Kinabukasan, agad na akong tumayo mas maaga pa sa gising ng mga manok. Kailangan kong maghanda para sa aking grand exit sa trabaho.
Alas itso na ng makaalis ako sa bahay. Dinaanan ko lang si tita sa sala, hindi ako nagpaalam. She doesn't care.
At dahil swerte akong tao, walang taxi na dumadating.
Umupo muna ako sa isang waiting shed habang walang taxi.
Halos namemorize ko na ang buong story ni rizal wala paring taxi na dumadating. Napapadyak toy ako sa trash bin sa waiting shed.
I suddenly felt guilty dahil naitomba ko yung trash bin tapos kumalat yung mga basura.
Malas talaga. Binitawan ko muna ang mga gamit ko tapos nag squat para pulutin yung mga basura at itayo yung bwisit na trash bin. Nakikisali naman to.
Of course madumi na ang kamay ko. Pumasok ako sa malapit na fastfood para makapag hugas ng kamay.
Pag-labas ko ng fastfood, wala padin taxi. Anak ng bulag na kabayo, ano bayan! Ikakamatay ko ba kapag may taxi? Bakit ni isa wala?!
Bumalik ako sa waiting shed na medyo padabog ang mga paa ko.
I really really hate this. I've been experiencing this fucking thing everytime I'm in a rush.
Kung pwede lang ilipad nalang gagawin ko eh.
Ilang saglit pa at may nag-stop na kotse sa harapan ko. I really don't want to think that he's the one inside, but the mere fact that the car is really familiar to me made me face him while he's removing his shades that made him hotter than the son.
Siya.
Siya.
Shet gwapo niya.
Napakagat ako sa labi habang tinitignan siya. At bigla kong naisip na galit pala ako sakanya.
"Wanna ride?" Jeff offered and I faced my right
"Daming arte." Sabi niya saka siya biglang lumabas
And to my surprise, bigla niyang hinablot ang mga gamit ko at inilagay sa front seat.
Tapos pumasok na siya.
Fuck. Just fuck. Talo nanaman ako. Diko manlang naipag-tanggol ang mga gamit ko.
Inabot niya ang pinto para buksan ito.
I still refused to ride in.
"Sasakay ka o itatangay ko itong mga gamit mo?" He asked
"Pwede naman kitang kasuhan ng holdaping." I retorted
"Hindi ako interesado sa mga gamit mo." Sabi niya
Aba, umagang umaga binibwisit ako nito ah.
Wala na, talo nako.
Sumakay ako ng padabog.
"Sasakay ka din pala, dami pang arte." Sabi niya saka isinuot ang mga shades niya
The best.
"Babayaran kita. Hindi lang ngayon. Kapag may pera na ako." Sabi ko
I foreseen that he wanted to retort so I blocked him.
"Lahat ng naitulong mo sa'kin. As in lahat. Babayaran kita." Sabi ko
"Di ko naman sinisingil sa'yo ang mga yon. Right? Tulong iyon. Kaya nga tulong diba." Sabi niya
"Para wala nalang akong utang na loob sa'yo." Sabi ko saka tumingin sa bintana
Wala kaming kibuan hanggang na-traffic kami sa highway.
Hindi padin kami nag-uusap.
Bigla niyang napansin ang mga gamit ko na nakabalandra sa tabi niya.
Hinablot niya ang brown envelope na naglalaman ng resignation ko.
Patay.
Agad naman niyang nabasa.
"So, you're really serious on quitting?" He asked
"I'm not quitting, I'm resigning." Sabi ko ng medyo proud
"I mean, quitting on a game." He said
"Game? What's it supposed to do with my resignation?" I asked
"Parang naging laro nalang lahat eh. I know everything. I know everything." Sabi niya
What?! Ano namang alam nito?
"Anong alam mo? " I asked out of confusion
"May bayad." Sabi niya
"Gago talaga." Sabi ko saka hinampas ang front seat
"I don't mean money, wag ka ng mag resign." Sabi niya
"No. My decision is final and irrevocable." Pagmamalaki ko
Hindi na siya nagsalita at nag drive na.
Nakadating din kami sa emperyo ni jane.
This is it. Tagal kong pinangarap ngayon iniiwan ko na. Pero ayos lang. Mabait narin na naman si Ms. Jane sakin eh. Wahaha.
**
Papasok na sana ako sa office ni Jane kaso niyakap ako ni Jeff. What the hell.
