Chapter 30
Life On A Knife
Ipinasok ako ni manong guard sa isang bahay. In Fairness maganda yung bahay. Hindi naman niya ako hinawakan, hinayaan niya akong mag-lakad mag-isa. Sa entrance pa lang ng bahay makikita mo na na may garden sila doon at may mga aso na nakatali. Sakanya ba bahay 'to? Magara ang bahay sa labas at may mga designs pa dito. Ano kaya ang kailangan sakin ng driver na 'to? Kung sakanya ang bahay na'to, nakakapag-taka naman na nag-tataxi pa siya. Pero kinakabahan pa din ako. Lalo akong namula nung nakita ko na may hawak siyang baril. Ni hindi ko man mahablot ang cellphone ko, hindi ko tuloy makita kung na-lowbat na siya or what.
Habang papasok kami sa loob, biglang nag-vibrate ang cellphone ko sa bulsa. Baka si Martin na yung tumatawag, natatakot akong kunin siya sa bulsa ko baka barilin ako ni manong. Jusko ngayon lang nangyare sakin 'to. Kinikidnap na yata ako. Bakit kaya di nalang ako holdapin at palayin? Ibibigay ko naman lahat.
"Manong palayain niyo na ho ako, kailangan pa ako ng pamilya ko." Naiiyak kong sabi sakanya.
"Wag kang maingay!" He retorted.
Napatigil ako sa pag-hikbi ng buksan ni manong ang pinto. Nagulat nalang ako kung sino ang nasa loob.
"Ma'am hindi kona po nahatid sakanila kase baka nag-tawag na siya ng mga pulis." Bungad ni manong sakanya.
"So funny. Ikaw na nga ang hinahatid sainyo, ikaw pa ang magtatawag ng pulis, he's just doing his job. Anyways, since nandito kana rin man lang, dito ko nalang gagawin." Sabi niya sakin sabay evil smile.
Kinuha ni manong yung phone ko sa bulsa ko at ibinigay ito sakanya. Patay. Si Martin baka biglang tumawag ulit. Nanlalambot na ako sa takot at inis.
"Bakit mo 'to ginagawa sakin? Ano bang atraso ko sa'yo?" Tanong ko sakanya.
"Wala ka naman talaga atraso sakin. It's just that, I don't like you. Girls like you must be gone in this world. You don't deserve to live." Sagot niya sakin.
"Ipasok mo na siya sa loob manong and let me do my job." Utos niya kay manong at ipinasok na ako.
Pinag-tutulak ako ni manong hanggang makarating kami sa isang kwarto. Hindi maganda ang ambiance sa loob. May mga designs at displays sa loob na napak-weird na yung iba nakaktakot na parang ginagamit sa mga ritwal. Mangkukulam ba siya? Pero malaki ang bahay. Mukhang mamahalin din ang mga gamit sa loob. Pero nakakatakot. Nangangatog ang mga paa ko sa sobrang kaba. Ano kaya meron sa loob ng kwarto?
Pagbukas ni manong sa pinto. Bumungad sakin ang isang grupo ng mga lalaki. Lahat sila nakapantalon lang. Puro sila topless. Magaganda ang mga katawan nila at yung iba may itsura naman. Kahit na hot ang mga nakikita ko, hindi padin nag-babago ang nararamdaman ko. Lalo lang akong kinabahan. Sinong mga 'to? Mga tauhan ba niya? Nasan na kaya si Martin? Na-track kaya niya kung nasaan ako?
Bigla akong pinapasok sa loob at pinaupo sa may gitna. Wala naman akong gapos pero hind ako makagalaw dahil baka sa maling galawa ko ay saktan nila ako.
"Anong kailangan niyo sakin? Pwede palayain niyo nalang ako para makauwi na ako? Ano batong gimik na na 'to?" Medyo galit kong tanong sakanya.
"Relax, Cyn. Wala naman talaga akong gagawing masama sa'yo, gusto ko lang matauhan ka. Sobra na ang atraso mo sakin. Matagal na akong hindi natutuwa sa existence mo sa mundo." Sabi niya sabay buga ng usok ng sigarilyo sakin.
Inubo ako ng sobra. Pinaka-ayaw ko talaga yung usok ng sigarilyo na nalalanghap ko. Nahihirapan akong makahinga at sumasakit yung lalamunan ko.
"Boys! Come here." She commanded them.
Saan niya kaya pinag-kukuha 'tong mga lalaking 'to? Sayang sila. Bakit sila nag-papaalipin sakanya? Limang magagandang lalake na nag-papaalipin sa babaeng ito? Sayang talaga sila. Puro sila gwapo at magaganda ang mga katawan nila. Siguro binabayaran sila. Pero bakit dito? Pwede naman sila mag-work sa labas. Yung matinong trabaho.
"See my boys? They always give what I want. And in return, I give what they want. It's simple." Sabi niya sabay halik sa abs nung isa.
Naiinis ako dahil wala man akong magawa. Gusto kong tumakbo pero natatakot ako sa pwede nilang gawin. Bigla silang tinipon at nag-bulong bulungan sila. Chance kona sana para makatakbo ng bigla akong hablutin nung isang guy.
"You know what to do, right? I'll leave everything to you my boys. Kapag nag-laban siya, just pull the trigger." She said and went out of the room.
Naiwan ako with the boys sa loob. Pina-libutan nila ako. Sobra akong natatakot dahil wala akong idea kung ano ang gagawin nila sakin. Are they gonna rape me? Wag naman sana.
"Gusto ko malaman niyo na hindi ako masamang babae. Kung ano man ang sinabi niya sainyo, kalimutan niyo na. You don't deserve this kind of job." Wika ko habang hawak hawak ko ang mga binti ko.
"What do you know about jobs?" Biglang tanong nung isa. Marunong siyang mag-english.
"I mean, you can apply to other decent work sa labas. You don't deserve this. And please let me go dahil kailangan pa ako ng pamilya ko. Please?" Pag-mamakaawa ko sakanila.
"Bakit? Do you think na papatayin ka namin? We don't kill people. Si boss lang namin ang gumagawa nun." Sabi nung isa. Lalo silang lumapit sa akin.
What? So mamamatay tao pala siya? Sana agad kong nalaman para noon pa ay napahuli kona siya. At ngayon naging biktima niya ako.
"Do you realize the consequences of this? Kahit na hindi kayo ang pumapatay, dawit padin kayo dito! " Sabi ko sakanila at tuluyan na akong naiyak.
Biglang hinimas nung isang guy yung likod ko. Sinubukan kong mag-laban pero isa lang ako. Diko sila kinaya. Five guys vs me. I can't even defend my self from them.
Binuhat nila ako at tinapon sa kama. They started doing their thing sa harap ko. Hindi ako natutuwa sa ginagawa nila. In fact sobra na talaga akong natatakot at nandidiri sakanila.
Biglang hinila nung isang guy yung paa ko. Sobra akong nag-pumiglas at sumigaw kaya yung isa sinuntok yung tiyan ko. Sobrang sakit at sumuka pa ako ng dugo.
Bigla kong naisip yung pamilya ko. Katapusan kona ba ito? Madami pa akong pangarap sa buhay. Ni hindi ko panga nabibigyan ng magandang buhay ang mommy ko at ang kapatid ko. Ni hindi pa kami nag-kakaayos ni Martin sa relasyon namin. Kung meron man akong isang wish bago nila ako tuluyan, yun ay yung maging okay na kami Martin.
Lumalabo na ang nakikita ko. Sobra akong nanlambot at nahihilo na. Naramdaman ko na hinubaran nila ako ng damit. Wala na akong kasuotan sa harap nilang lahat. They did their thing. Wala akong magawa. Hindi ko naipagtanggol ang sarili ko. Nasira na ang lahat sa akin. Gusto ko nalang mamatay.
****
Sino kaya yung girl na nag-pakidnap kay Cynthia Villafranca? Can you guess?
