(Completed)လေငွေ့သွင်သွင် ဝှေ့ထင်ထင် ချစ်တေးသံစဉ် ပျံ့လွှင့်၏

လေငွေ့သွင်သွင်(၁၂)

Unicode
********

နီယွန် မြို့အဝင်ဝက ဆိုင်းပုဒ်လေးကို မြင်တာနှင့် ပိီတိအဟုန်က တလှိမ့်လှိမ့်။

နားကြပ်လေးနှင့် သီချင်းနားထောင်ရင်း တပြုံးပြုံးရှိနေသော အကိုလေးကို ချစ်ထူးမနှောက်ယှက်ဝင့်။ မတော်လို့ အကိုပယင်း မရှိခဲ့ရင်.....

ကားလေးက ခြံရှေ့မှာ ရပ်သွားကာ ဒွေးကြည်က ခြံရှေ့မှာ စီးကြိုပြီး ချစ်ထူးနှင့် အထုတ်ပိုးတွေသယ်ကာ အိမ်ထဲဝင်သွားနှင့်သည်။ နီယွန် လိုက်မဝင်ဖြစ်။ ဘေးချင်းကပ် ခြံလေးစီ အကြည့်တို့ ဝှေ့ဝဲနေကာ တစ်စုံတစ်ဦးများ ထွက်လာလေမလားဟူသော မျှော်လင့်ချက်ဖြင့်။ ၅မိနစ်ခန့် အချိန်ကုန်သွားပေမယ့် တစ်ဖက်ခြံဝင်းလေးဟာ တိတ်ဆိတ်နေဆဲ။ တစ်ချိန်က စတွေ့ခဲ့တဲ့နေရာက ခွာညိုအုံလေးဟာလဲ  စိမ်းစိမ်းလန်းလန်း။ ပယင်းရဲ့ အိမ်လေး၊ သူတို့အတူ ညတိုင်း မီးလှုံခဲ့တဲ့ နေရာလေး...။သူ့မျက်စိရှေ့က မြင်မြင်သမျှကို ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်မှုဟာ အခုချိန်မှာတော့ နီယွန်ရဲ့ မျက်ဝန်းကြည်ကြည်တွေကတဆင့် နှလုံးအိမ်ထဲသို့ တစ်သက်သာ စွဲထင်နေစေလျက်။
အိမ်... ဒါဟာ သူ့ရဲ့မြတ်နိုးရသူ နေထိုင်ရာအိမ်။ အိမ်ရှေ့ခြံထောင့်မှာ ခွာညိုပန်းခြုံလေးရှိသည်။အိမ်နံရံ ညိုညိုထက်မှာ သစ်သားစင် လှေကားထစ်ပုံစံလေး အပြည့်ဆောက်လုပ်ထားပြီး ပန်းရောင်စုံတို့က လှလှပပ။ မလှမ်းမကန်းမှာ သစ်မြစ်စုံကို သေချာပြုပြင်ပြီး ပန်းစိုက်ပျိုးထားတဲ့ သစ်သားပန်းခင်းလေးရှိသည်။ အိမ်တံဆက်မြိတ်မှာ သစ်ခွပန်းအိုးလေးတွေက အစီစိအရီရီ တွဲလောင်းခိုလို့။ အိမ်ရှေ့ ဝရံတာ ထက်မှာ ပန်းရောင်စုံအိုးတွေက လှလှပပ ပွင့်လန်းနေကာ ခြံရှေ့မှာတော့ မိုးဦးတို့ရဲ့သဘာဝ မြက်ခင်းစိမ်းစိမ်းတို့က ရေစက်တချို့ တွဲလွဲခိုလို့။  လှလိုက်တာ....။ အေးချမ်းလှပါပေ့။  အမြင်အေးပြီး စိတ်ကို ကြည်လင်သွားစေနိုင်ပါသော ခံစားချက်သည် ပယင်းရဲ့ အသံတွင်သာမက ပယင်းရဲ့ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်မှာပါ တည်ရှိနေသည့် ပုံ။ မဟုတ်သေး....ပယင်းဆိုတဲ့ ဖြစ်တည်မှုကိုက အေးချမ်းခြင်းမေတ္တာဖြစ်နေခဲ့တာပင်။ သူ တည်ရှိရာ အရပ်တိုင်းမှာ အေးချမ်းခြင်း သဘောတရားက တည်ရှိနေကာ အေးချမ်းမှုတိုင်းဟာ ပယင်းကြောင့် ဖြစ်တည်လာခဲ့ရခြင်း......။
နီယွန် ကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်း အိမ်ရှေ့က ဖိနပ်တစ်စုံပေါ် အကြည့်တို့ တန့်သွားကာ ရင်က လှိုက်ခနဲ။ လူရှိသည်။ ဒီမှာ လူရှိနေသည်။  ထိုစဉ်မှာပင် မျက်ဝန်းထောင့်ကနေ တရွေ့ရွေ့ လှုပ်ရှားနေပါသော ဖြစ်တည်မှုလေး။ လမ်းထိပ်ထောင့်ချိုးကနေ တရွေ့ရွေ့နီးကပ်လာပါသော ပုံရိပ်လေး။
ရှပ်အင်္ကျီ ကြက်ဥနှစ်ရောင်ကို လက်ဖျံထိ ညီညီညာညာခေါက်တင်ထားပြီး ပုဆိုးကွက်နက်ပြာရောင်ကို ဒူးထိတိုတိုဝတ်ကာ လက်ထဲမှာ နှီးဖျာနှင့် ယှက်လုပ်ထားပါသည့် ဇကာကိုင်ကာ နီးကပ်လာသော သူလေး။ မေးရိုးသွယ်သွယ် မျက်ဝန်းညိုညိုတို့က နူးညံ့နေကာ မျက်တောင်ဖျားတွေကို ထိစပ်နေသည့် ဆံနွယ်အုပ်အုပ်က နက်မှောင်လို့။ နီစွေးစွေး နှုတ်ခမ်းလေးတွေက ဝိုင်းစပ်လို့သွားကာ သူ့ကို ပြုံးပြနေပြီး ညာဖက်မှာ သွားတက်လေးတစ်ခု...။ အာ....သူ့ကို ပြုံးပြနေတဲ့ သွားတက်လေး.....။
နီယွန်ရဲ့ နှလုံးခုန်သံဟာ တဒိန်းဒိန်းမြည်ဟီးပြီး ဒီသွားတက်လေးဟာ သူ့ရဲ့မြတ်နိုးသူပါလားဆိုတဲ့ အသိက ဦးစွာ ဖြစ်ပေါ်လာ၏။ သွားတက်လေးက လက်ထဲက အရာကို ပစ်ချပြီး သူ့ထံ ပြေးလာကာ သူဘာမှ မလုပ်ရသေးခင်ပင် သူ့ရင်ခွင်က တင်းခနဲ ဖြစ်သွားပြီး နှာဝမှာ အုန်းဆီနံ့သင်းသင်းက လာရောက် ကျီဆယ်သည်။ သူ့ မြတ်နိုးရသူက အခု သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ရှိနေပေပြီ။