Blue String

🌙Ch.04🌙

🌙قسمت چهارم: خیلی دوستش داشتم🌙
●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●

سوکمین بینیش رو بالا کشید و در حالی که با چشمهای اشکیش به الفا زل زده بود جواب داد:

-این درست نیست چون تو جونگهان هیونگ رو دوست داری..

چند قدم عقب تر رفت تا فاصله خودش و الفا رو بیشتر کنه و با سر پایین افتاده ناله کرد:

-چرا تو؟... چرا بعد این همه وقت تو باید جفت من باشی...

جاشوا تکخند ناباوری زد و چند بار دهنش رو برای گفتن حرفی باز و بسته کرد اما در اخر انقدر شوکه شده بود که نتونست چیزی بگه.

-سوکمین... اصلا اینطور که فکر میکنی نی...

با صدای شکستن بلندی داخل خونه پخش شد هر دو شوکه از جا پریدن و به طرف اتاق جونگهان دویدن.

-هانی...

-جونگهان هیونگ...

جاشوا و سوکمین با نگرانی از دیدن جونگهانی که کنار میز اینه اش روی زمین نشسته گفتن و کنارش نشستن.

-حالت خوبه؟...

-اشتباهی خوردم بهش شکست... خیلی دوستش داشتم...

جونگهان بین هق هق بی صداش گفت و به تکه های خرد شده گوی، روی زمین خیره شده. قطره های درشت اشکش که پایین میچکید دل الفا و بتای مقابلش رو درد میاورد.

سوکمین دستی بین کتف های برادرش کشید و زمزمه کرد:

-اشکال نداره هیونگ...

جاشوا دستش رو زیر بغل امگا انداخت و همونطور که اون رو بلند میکرد لب زد:

-من این رو تمیز میکنم... فعلا بیا موهات رو خشک کنیم الان سرما میخوری...

امگا رو به سختی روی صندلی نشوند و بعد از گشتن کوتاهی داخل وسایل هاش بالاخره سشوار رو پیدا کرد. همونطور که سشوار رو به برق میزد رو به سوکمین که کنار میز ایستاده بود بی صدا گفت:

-اب رو گذاشتم جوش بیاد میشه یه چیزی براش بیاری...

سوکمین فورا سری تکون داد و به طرف در اتاق حرکت کرد و جاشوا هم مشغول خشک کردن موهای امگا شد.

اینطور که معلوم بود مویرای امشبشون رو ستاره بارون کرده بود.

بعد از مدتی سوکمین به اتاق برگشت و ماگ چای بابونه رو به دست های امگا سپرد. جونگهان زیر لب تشکری کرد و بینیش رو بالا کشید.

بتا کمی این پا و اون پاکرد و بعد با صدای مرددی اعلام کرد:

-مینگیو زنگ زد هیونگ... گفت... دارن میان اینجا...

جونگهان تنها به سر تکون دادن کوتاهی اکتفا کرد. واقعا انقدر خسته بود که حتی نا نداشت دهنش رو باز کنه.