Blue String

🌙Ch.10🌙

🌙قسمت دهم: قلب من کجاست؟🌙
○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○

-قرارت خوب پیش رفت؟...

به محض رد شدنش از راه روی کم نور جلوی در، با شنیدن صدای اهسته جونگهان، کمی جا پرید و بین نور کمرنگ سالن، خودش رو به اشپزخونه رسوند.

-خیلی خوب بود هیونگ... واقعا بهم خوش گذشت... از قرار های قبلیم خیلی بهتر بود...

سوکمین با لحن خسته اما پر از شادی گفت و جونگهان با لبخند بزرگی سرش رو تکون داد تا موهاش رو از جلوی دیدش کنار بزنه. سوکمین بعد از نگاه کردن به تاریکی خونه و کشیدن خمیازه بلندی پرسید:

-تو چرا بیداری هیونگ؟...

جونگهان شونه ای بالا انداخت و بعد از کشیدن خمیازه تقریبا کوتاهی جواب داد:

-از خواب بیدار شدم اومدم یه مسکن بخورم برم بخوابم...

سوکمین دندون غروچه ای ساختگی رفت و بعد با گارد گرفتن خنده مسخره ای گفت:

-میخوای برم دو تا مشت بهش بزنم؟...

جونگهان خنده کوچکی کرد و همونطور که چشم هاش رو میمالید جواب داد:

-زورت بهش میرسه؟...

سوکمین مغلوب شده شونه هاش رو تکون داد و بعد با لحن ناامیدانه ساختگی گفت:

-البته که... نه!...

بعد چند تا مشت به هوا زد و ادامه داد:

-ولی میتونم بهت قوت قلب بدم...

و خندید. جونگهان لبخند متشکری زد و بعد از کشیدن دومین خمیازه اش گفت:

-من میرم میخوابم... فردا برام تعریف کن چیشد...

سوکمین هومی کشید و بعد از گفتن شب بخیر کوتاهی هر دو به اتاق هاشون برگشتن.

لبخند جونگهان با پشت سر گذاشت پسر بتا از بین رفت و پلکهاش با ناراحتی روی هم افتادن.

"پسر بتا بوی اون رو میداد"

با ورودش به اتاق و دیدن الفای روی تخت نشسته، اه کوچکی کشید و کنارش لب تخت نشست. چشمهای دو رنگ سونگچول، نشون از هوشیاری الفاش بود و جونگهان میدونست که الفا به شدت بهش وابسته است و روش حس مالکیت داره.

روی تخت کنار سونگچول نشست و پسر الفا فورا او رو توی بغل خودش کشید و صورتش رو داخل گردن جفتش فرو کرد.

جونگهان هم متقابلا دست هاش رو دور تن الفا حلقه کرد و رایحه شدید شده اش رو نفس کشید. سونگچول با بی قراری پسر امگا رو روی تخت خوابوند و مشغول بوسیدن گردنش شد. با رسیده به استخوان ترقوه اش و لباس مزاحم امگا غرغری کرد و جونگهان با لبخند گوشه لباسش رو عقب زد تا سونگچول راحت به ترقوه هاش دسترسی داشته باشه. الفا راضی خرخری کرد و مشغول مکیدن و بوسیدن ترقوه های امگا شد.