My kind of love •Remus Lupin

seni seviyorum

"Sirius, rahat ol. Yanında ben ve Remus varken kimse seni alamaz, Dumbledore sana güveniyor, buna izin vermez!" Dumbledore'un odasına çıkarken Sirius'u rahatlatmaya çalışıyordum.

"Tamam, bir saniyeliğine buna inanacağım." Dalga geçerek konuştuğunda kıkırdadım. Dumbledore'un odası gözler önüne serildiğinde heyecanımı gizleyerek Remus'a baktım.

Remus, arkadaşı özgür olacağı için çok mutluydu, onu özlemişti. Bana gülümseyerek baktıktan sonra Sirius'a döndü ve ona göz kırptı.

Gözlerimi kısıp ona baktığımda bana da göz kırptı, şapşal çocuk. Sirius bana üstten bakarken önüme geçti, ardından odaya girdi.

Sirius'un bu haline 'iflah olmaz!' dermiş gibi kafa salladım, bende odaya girdim ve olacakları izlemek için Remus'un yanına ilerledim.

"Sirius Black! Ne güzel bir karşılaşma, en son karşılaşmamız pek iyi değildi..." Fudge, ona aşağılayıcı bir şekilde bakıyordu ve yanındakiler ise buna sadece sırıtıyordu.

Tam konuşucakken Fudge tekrar konuşmaya başladı, "En son karşılaştığımızda seni azkabana göndermiştim.."

"Evet, beni azkabana göndermiştin ama bana bak şimdi suçsuzluğum ortada değil mi?" Fudge, Sirius'un dediğini umursamaz davranıp Dumbledore'a döndü.

"Sirius'u yakalamış gibi davranacağız ve onun Azkabanda olduğunu söyleyeceğiz." Dediği şey ile kaşlarımı çattığımda olması gerekenin bu olmadığını söylemek için ona ilerledim.

"Hayır, bu olmayacak!" Fudge, bana da umursamaz baktığında kaşlarımı çattım, Fudge ayağa kalkarak tam karşıma ilerledi ve, "Olucak." dedi.

"Bunun sonuçları ağır olur Fudge, mantıklı düşün, Kimse böyle bir sonu hak etmez sen bile!" Onu uyardığımda dediğim şey ile kahkaha attı..

"Ne yani, basit tehditinden korktuğumu filan mı sandın? Tek bir planım vardı, o da bunu kullanarak onu bulmaktı!" Parmağıyla Sirius'u gösterirken ona hızlıca döndü.

Dediği şey ile şaşırdım, üstüne üstlük kandırıldığımı fark ettiğimde kaşlarımı çatmayı kestim, "Gördüğüm şeyleri herkese gösterirsem ne olur?"

"Göstermek istersen göster, sana mı inanırlar bana mı?" Sırıtarak konuştuğunda sinirle asamı elime aldım.

Bir büyü mırıldanıp gördüğüm o anı somut hale getirdim, Fudge kendini izlediğinde yavaşça bana baktı, "Bunu yapamazsın."

"Evet, yapmama gerek kalmadı." Bilekliğime dokunup Bakanlıkta yayınlanan gazeteyi yansıttım, "Çünkü yaptım bile."

Gazetedeki dram başlığı okuduğumda gülümsedim, 'BAKAN FUDGE YALANCI MI?' 'SİRİUS BLACK SUÇSUZ.' 'MUGGLE BAŞKANI BUNA NE DİYECEK?'

                                  ~

27 ocak 1994

Aradan 2 hafta geçmişti, Sirius artık özgürdü.. O şu an Black malikanesine geri dönmüş, huzur içinde evinde yaşıyordu.

O günden sonra Fudge'un gerçek yüzü ortaya çıkmıştı ve bakanlıktan atılmıştı, bazen dedikoduların gücü çok fazla...

Sirius, Harry'nin vaftiz babası olduğunu söylediğinde mutlu olmuştum çünkü ne yazık ki duyduğuma göre Harry'nin pek iyi bir ailesi yoktu.
Bana hep onu yanına alacağını ve beraber yaşayacaklarından bahsetmişti.

Geçmişi ve olan olayları 1. kişiden dinleyince her şeyin ne kadar zor olduğunu anlıyordum, zor zamanlardı..
Sevgilimin o zamanların başrolü olduğunu ve hep tehlikede olduğunu öğrendiğimde şaşırmıştım.