SİYAH BEYAZ HAYATLAR

2. BÖLÜM

Hoşgeldiniz efendimmmm. Sizleri görmek çok güzel,ikinci bölüme gelerek bisi şereflendirdiniz.

Çok konuşmak istesem de sizi tutmadan bölüme de almak istiyorum.

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın. Hepinizi çok seviyorum.

İyi okumalar🤍🤍

SİYAH BEYAZ HAYATLAR

2.BÖLÜM

"Ben bu bebeği istemiyorum,aldırmak istiyorum." Alpraslan Bey yüzünde,bunu beklemediğine dair bir ifadeye yer verdi.

Evet ben bu bebeği istemiyordum, doğurmayacaktım.

Alparslan Bey bana öylece bakarken konuştum hızla. Onun aylaklığıyla uğraşacak vaktim yoktu. Kerem her an gelebilirdi.

"Size diyorum,sizin göreviniz bu değil mi? Ne diye şaşırdınız?" Sinirle kurduğum cümle karşısında o önce ifadesini gevşetti, ardından boğazını temizledi.

"Ben işinize karışamam elbette ki ama babasına sormadan böyle bir şey yapmam mümkün değil." Kolunu daha da sıktım ama parmaklarım birbirine kavuşmuyordu.

"Babasına niye soruyorsunuz? Dokuz ay karnında taşıyacak olan ben değil miyim? Benim isteğim daha önemli değil mi?" Alpraslan Bey dudağını ıslattı diliyle,ardından kaşlarını kaldırarak büyük bir ciddiyetle konuştu.

"Çocuğu tek başınıza yapmadınız herhalde," Yüzüm kıpkırmızı olurken bu adamı burada boğmak istiyordum. Ne kadar iticiydi,zaten düzgün birisi beni bulmazdı.

"Size dediğimi yapmazsanız sizi şikayet ederim." Yeşil gözlerim alev saçıyordu adeta. Dişlerimi sıkmaktan kıracak duruma gelmiştim. Zaten bu kararı zar zor vermiştim ve bu adam benim kararımı sorgulatıyordu.

"Lütfen,elinizden geleni ardınıza koymayın." Adam masaya ilerlerken bende uzandığım yerden kalktım ve onun arkasından ilerledim hızla.

"Bak doktor,ona hiçbir şey söylemeyeceksin." Adam durdu ve arkasını döndü yavaşça. Kaşları havalanmıştı, böyle cüretkar konuşmam onu şaşırtmış olmalıydı ama benim sabrımı taşırıyorlardı.

"Anlamadım?" Daha da yaklaştım ona. Adam da kafasını eğmiş bana bakıyordu. Aramızdaki boy farkı fazla olduğu için boynum ağrımıştı ona bakarken. Kerem'den daha uzun olmalıydı.

"Kerem bunu bilmemeli, bebeği aldırmak istediğimi." Omuz silkti ve masanın arkasındaki koltuğuna oturdu. Eliyle kapıyı gösterdi ve "Lütfen eşinizi odaya çağırır mısınız?" Dedi. Hemen az önce oturduğum koltuğa oturdum ve elimi masaya koydum.

"Bakın,ben bu bebeği istemiyorum ama o istiyor. "Elimle kapıyı gösterdim. "O yüzden siz bana yardım edeceksiniz,beni siz kurtaracaksınız bu beladan." Doktor elindeki kalemi masaya bıraktı.

"İstemediğiniz bir çocuğu neden yaptınız? Dikkatli olmanız gerekirdi." Keyfimizden yapmıştık çünkü onu da. Diyemiyordum ki kocam sarhoşken benden çocuk yapmış diye!

"Çok ileri gidiyorsunuz,benim özel hayatımla ilgili bu kadar soru sormanız mesleğinizin bir parçası değildir diye düşünüyorum." Güldü. Ardından eline yeniden kalemi aldı ve çevirmeye başladı.