𝗢𝗿𝗮𝗻𝗴𝗲 ᴷᵛ ᴬᵁ

part 6

چند دقیقه‌‎ای از رفتنِ پرستار‎های اورژانس می‌‎گذشت و خونه‌ی نیمه تاریکِ جئون توی سکوت عمیق و ترسناکی غرق شده بود. 
تهیونگ با بینی و دهنِ زخمی که قرمزی خون به وضوح روشون دیده می‌شد، به دیوار تکیه داده بود و درون افکارش دست‌وپا می‌زد.
پلک‌هاش روی هم افتاده و تهیونگ داشت به دقایقی قبل فکر می‌کرد. به لحظه‌ای که تصمیم گرفته بود لب‌های رئیسش، جئون جونگکوک رو لمس کنه. به مشت محکمی که روی صورتش فرود اومد و هنوز هم می‌تونست آثار درد شدیدش رو احساس کنه. به اینکه آیا لیاقت اون برخورد و مشت رو از سمت رئیسش داشته یا نه؟!
این موضوع که کله‌ی نارنجیِ تهیونگ خراب بود و گاهی اوقات که به طرز چشم‎گیری شامل اکثر اوقات می‌شد کارهای احمقانه‌ای انجام می‌داد، یک مسئله‌ی درست و ثابت‌شده بود؛ اما جدا از تمام گندهای ریز و درشتی که می‌زد، می‌تونست به خودش لقب «فهمیده» رو نسبت بده. 
تهیونگ پسر فهمیده‌ای بود و می‌فهمید. موضوعات و اشتباهاتش رو درک می‌کرد و بابتشون متأسف می‌شد. شاید اون اشتباه به آخرین اشتباه زندگیش تبدیل نمی‌شد و دوباره با تمام قدرت برای خودش دردسرِ جدید می‌تراشید؛ اما حداقلش سعی می‌کرد از اشتباهاتش درس بگیره و دوباره با همون طنابِ پوسیده داخل چاه نره.
الان هم توی اون وضعیت قرار داشت. درحالی‌که انواع فحش‌ها رو به جئون جونگکوک بابت مشت و اخلاقِ تندِ لعنتیش نسبت می‌داد، با خودش فکر می‌کرد که تصمیمش برای بوسیدن لب‌های رئیسش درست نبوده. 
با اینکه خودش بهتر از هرکسی می‌دونست که هدفش «بوسیدن» نبود و تحت تأثیر شرایطِ متشنج قرار داشت؛ اما این حقیقت که می‌خواست لب‌های جئون جونگکوک رو لمس کنه، تغییر نمی‌کرد. مردی که تهیونگ از گرایشش خبر نداشت و نمی‌دونست اون مرد معشوقه‌ای توی زندگیش داره یا نه.
اینکه خودش با بوسیدنِ هم‎جنسِ خودش کنار می‌اومد، دلیل نمی‌شد همچین تصوری نسبت به تمام افراد دنیا داشته باشه. تهیونگ این موضوع رو می‌فهمید و داشت خودش رو سرزنش می‌کرد. هنوز روز اول کاریش تموم نشده و حسابی خراب کرده بود.