『 ထြက္ခြာျခင္း။ 』
___________________________________
လင္းယို႔၏အမွတ္ျပည့္လုနီးပါးအေျဖလႊာမ်ားမွာအမွန္ပင္သက္ေရာက္မႈတစ္စုံတစ္ရာရွိခဲ့ၿပီး ၊ သူ၏ခရီးထြက္မည့္အစီအစဥ္ႏွင့္ၿပီးေျမာက္သြားသည့္အိမ္စာမ်ားကိုက်န္န်န္႔မွၾကားသိေလရာမ်က္ခုံးမ်ားပင့္လိုက္မိၿပီးေနာက္ျပန္ေျပသြား၏။ ထို႔ေနာက္သူမ၏အငယ္ဆုံးသားေလးေခါင္းကိုတစ္ခ်က္ပုတ္လိုက္ကာ ၊ စိတ္ထဲမွလည္းထိုသူကအနည္းငယ္ဆိုးေပသည့္တိုင္အဆင့္မ်ားမွာေကာင္းေနေသးၿပီးထိုသူ၏မ်က္ႏွာမွလြဲ၍အျခားေကာင္းသည့္အရာျပသစဖြယ္ေပၚထြက္လာခဲ့ၿပီဟု။
ထို႔ေၾကာင့္သူမလည္းလက္ျပလ်က္လင္းယို႔ကိုခရီးထြက္ခြင့္ျပဳလိုက္ၿပီး ၊ လင္းယို႔၏ရႈံ႕တြေနသည့္ပိုက္ဆံအိတ္ကိုလည္းျပည့္ဝသြားေစရန္မုန္႔ဖိုးေငြတို႔ျဖည့္တင္းေပးလိုက္ေလသည္။ သို႔ေပတည့္က်န္န်န္႔မွာထိုသူကိုၾကည့္ရင္းစိတ္ပူေနဆဲ။
" ဒီပိုက္ဆံေတြကမင္းအျပင္ထြက္ေပ်ာ္ပါးဖို႔ေနာ္ ၊ ငါ့ကိုထပ္ၿပီးယြမ္၄၀၀၀တန္ေက်ာက္စိမ္းဆြဲသီးဝယ္လာမေပးနဲ႔။ "
က်န္န်န္႔မွာသူ႔ထံေရ႐ြတ္ေျပာဆိုလာလ်က္။ ယင္းကိုၾကားလွ်င္လင္းယို႔၏မ်က္ႏွာမွာခ်က္ခ်င္းညိဳးက်သြားကာ ၊ မေက်မနပ္ျဖင့္ျပန္လည္ေရ႐ြတ္လာေတာ့၏။
" ဒါလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကကိစၥႀကီးပါဗ်ာ ၊ အေမဘာလို႔ဒါပဲအၿမဲျပန္ေျပာေနတာ။ အေမ့သားေလးကိုမ်က္ႏွာသာမေပးေတာ့ဘူးလား။ "
ထိုကိစၥရပ္မွာဂ်ဴနီယာအထက္တန္းတတိယႏွစ္မွာျဖစ္ပြားခဲ့တာပင္ ၊ ထိုအခ်ိန္ကလည္းလုခ်င္းယန္အပါအဝင္သူ႔ေမာင္ႏွမတို႔ႏွင့္အတူခရီးထြက္ခဲ့ျခင္း။ ေတာင္ေပၚေရာက္သည္ႏွင့္အေမႊးတိုင္သြားထြန္းညႇိၾကေလရာမည္သူမွ်သူ႔အားသတိမထားမိ ၊ သို႔ႏွင့္ဘုရားေက်ာင္းအဝင္ဝရွိေဈးသည္ထံမွကံေကာင္းေစကာဝိဉာဥ္သန္႔ေစသည္ဟူေသာေက်ာက္စိမ္းဆြဲသီးေလးကိုလိမ္ညာေရာင္းခ်ျခင္းခံလိုက္ရေတာ့သည္။
လုခ်င္းယန္ထိုေနရာသို႔အေျပးအလႊားေရာက္သြားခ်ိန္၌အဆိုပါငတုံးေလးလင္းယို႔မွာေဈးဆိုင္ေရွ႕တြင္ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနဆဲျဖစ္ကာ ၊ လုခ်င္းယန္အတြက္ပါတစ္ခုဝယ္သင့္သလားဟုေတြးေတာခ်င့္ခ်ိန္ေနခဲ့၏။ လုခ်င္းယန္သည္ကားထိုသူ၏ေတြးေပးတတ္မႈအေပၚေက်းဇူးတင္သင့္သလား ၊ ထိုသူ၏တုံးအမႈအေပၚက်ိန္ဆဲသင့္သလားပင္မသိေတာ့ေခ်။
YOU ARE READING
ထိပ်တန်းဖြားယောင်းမှုနည်းလမ်းသွယ် || ဘာသာပြန်
Romanceမူရင်းစာရေး : စုန့်ကျစ်ချာ။ စုစုပေါင်းအပိုင်း : ၅၂ပိုင်းနှင့်အချပ်ပို ၃ ပိုင်း။ လုချင်းယန် x လင်းယို့။
