Everhart (Completed)

Synopsis

SYNOPSIS

My ears hear what others cannot hear.
Small, faraway things people cannot normally see are visible to me.
These senses, are the fruits of a lifetime of longing.

Longing to be rescued—to be completed

Just as the skirt needs the wind to billow.
I'm not formed by things that are of myself alone.

I wear my father's belt tied around my mother's blouse.
And shoes, which are from my uncle.

This is me

Just as the flower does not chooses its color.

We are not responsible for what we were come to be.

Only once you realize this do you come free.

And to become adult,
Is to become free.

MABILIS na tumakbo papa-uwi si Niobe galing sa kakahuyan ng mapagtanto niyang alas kuwatro y medya na pala ng hapon ng linasin niya ang kanilang pamamahay. She wants to be alone and smell the fresh air in the forest. She prefers a solitary existence to a wild social life.

Hinding hindi niya makakalimutan ang araw na 'yun ng turuan siya ng kanyang papa na si Sebastian kung paano gumamit ng riffle.

Sa gitna ng kanyang mabilisang pagtakbo ay napatigil si Niobe at bahagyang hinila pataas ang suot na manipis na kulay puting daster saka tiningnan ang mga paang nakasuot ng  black and white saddle shoes. She likes vintage-style shoes and vintage-style clothing. Regalo pa ng papa Sebastian niya ang saddle shoes na suot niya ngayon ng ipinagdiwang nila ang ikalabing pito niyang kaarawan.

Hinubad niya ang suot na saddle shoes at napabuntong hininga na lamang ng makita niyang may maliit na paltos na namumuo sa gilid ng hinlalaki sa daliri ng kanyang paa, tuluyang hinubad ni Niobe ang saddle shoe sa kaliwang paa at naglakad papunta sa malaking puno ng acacia. Napa-upo siya sa malaking ugat niyon at ipinatong ang kaliwang paa sa hita at hinaplos haplos ang maliit na paltos.

Niobe winced in pain when she pinched her little blister

Kaagad siyang tumayo at isinuot ang saddle shoes saka nagpunta patungo sa kanilang bakuran sa kusina. Hinawi niya ang mga nagtataasan at naglalakihang mga pako at hinanap ang gusto niyang makita, ng hindi iyon mahanap ay lumipat naman siya sa likod ng kanilang bahay at dali-daling lumapit sa nakataob na kulay asul na batya saka iyon ini-angat pero wala din sa ilalim ng balde ang kanyang hinahanap.

Tumakbo si Niobe papuntang kalsada at sinilip ang mga naglalakihang mga bato kung nandoon ba ang pinakahihintay niyang makita pero wala pa din. Bagsak ang kanyang mga balikat na nagtungo siya sa sarili nilang gymnasium na ipinatayo ng kanyang mama Nancy at ini-uho ang timbang punong-puno ng mga tennis balls pero wala pa din iyong hinahanap niya.

Today is her eighteenth birthday at alam niyang may regalo na namang ibibigay sa kanya ang kanyang papa niya na nagbabakasyon sa America dahil sa trabaho nito. Sebastian, Niobe's father didn't failed to give her gifts especially at her birthdays; palagi nitong inii-spoil ang dalaga kapag malapit na ang kaarawan nito.

"Where on earth did you put your gift for me, Daddy?" She can't help but utter in disappointment.

Dismayang bulalas ni Niobe at bumalik sa punong acacia

Napa-upo ulit siya sa malaking ugat niyon at itinukod ang baba sa gitna ng kanyang dalawang tuhod. Parang nakalimutan yata ng daddy niya na birthday niya ngayon dahil wala itong regalong binigay sa kanya. Her dad always put her gifts everywhere kung saan ay madali lang niyang mahanap pero sa sitwasyon niya ngayon ay hindi niya talaga ito makita.

Napagpasiyahan ni Niobe na umakyat sa malaking puno ng acacia para mas madama niya ang malamig ng simoy ng hangin ng makita niya sa may malaking sanga ang medyo may kalakihang puting box na may nakataling kulay dilaw na cinta ribbonette, kaagad na gumuhit sa kanyang malakulay rosas na manipis na labi ang ngiting kagalakan ng masiguro niyang para nga sa kanya iyong puting box. Dali-dali niyang nilapitan iyon at kaagad na binuksan ang box, may isang maliit na sulat kamay ang bumungad sa kanya ng tuluyan na niya iyong mabuksan.

Happy 18th birthday Niobe

Isinawalang bahala niya ang sulat at nai-excite na hinawi ang may kakintabang puting papel. Kaagad nawala ang kanyang ngiti sa mga labi ng mapagtanto niyang walang laman ang puting box, isinara niya ang takip puting kahon at inalog-alog iyon. Nanlaki ang kanyang mga mata ng marinig niyang may umalog sa loob ng kahon, binuksan niya ulit iyon at nagtatakang kinuha ang nag-iisang vintage key saka iyon ini-angat at sinuri.

What's with the key? She's wonted that her father always gave her saddle shoes according to her size. Magmula ng bata pa siya hanggang sa nagdala siya ay puro saddle shoes ang nireregalo ni Sebastian sa kanya. At para saan ang susi na ito at bakit iyon ang napiling ibigay ni Sebastian sa nag-iisa niyang anak na babae.

Kibit balikat na kinagat ni Niobe ang vintage key saka dali-daling tumalon sa sanga ng punong acacia at patakbong pumasok sa loob ng kanilang bahay.

Vintage Key

Niobe's saddle shoes

Niobe's nightgown or daster