Everhart (Completed)

The Truth

CHAPTER 9

MABILIS ang mga hakbang na umakyat si Niobe papunta sa kanyang kwarto habang dala-dala ang mga sulat ni Sean. She wants to keep it like how she kept the saddle shoes Sean's gift for her. Pero napatigil sa mabilis na paghakbang si Niobe ng mapansin niyang nahuhulog na pala ang sulat na dala-dala niya.

Kaagad niya ang mga itong kinuha at napatigil ulit siya ng makabasa ulit sa likod ng sobre ng isang address na hindi pamilyar sa kanya.

Crawford Institute
Box 6292
Crawford, PA 19086

Isa-isa niyang tiningnan ang likod ng mga sobre at inihulog iyon sa hagdanan hanggang sa makita niyang lahat ng mga iyon ay may address ng Crawford Institute. Patakbo siyang bumaba sa hagdanan at kaagad tumawag ng emergency hotline number.

Naka-ilang dial din siya hanggang sa may sumagot sa kabilang linya

"You've reached the Middlebend Sheriff's Department non-emergency number. If this is an emergency, please hang up and dial 911. Otherwise, please hold for the next available operator." Hindi mapakaling pabalik balik ng lakad na nakadikit ang telepono sa kaliwang tenga na tumawag si Niobe sa hotline number.

Kaagad siyang napalapit sa malaking bintana ng makita niya si Sean na may pasan na ladder at malaking garden scissors. Napahinto din ito sa paglalakad at napatitig sa kanya at nginisihan siya. Kaagad na lumapit si Sean sa bintana at nginitian siya saka ipinakita sa kanya ang garden scissors na nagpapahiwatig na magpuputol ito ng mga dahon sa kahoy.

"Middlebend Sheriff's Department, how may I help you? Hello? Hello? Hello?" Kaagad na ibinaba ni Niobe ang telepono ng hindi niya masabi sabi kung anong pakay niya kung bakit siya napatawag.

"My father had the exact same sunglasses." Napatigil sa pagsasara si Sean ng biglang magsalita si Niobe sa itaas ng hagdanan.

Nawala ang ngiti ni Sean ng makita niya ang kanyang duffel bag na nakalagay sa gitnang baitang ng hagdanan senyales na pinapaalis siya ng kanyang pamangkin.

Nang makumpira niyang kanya nga iyon ay nag-angat siya ng tingin sa dalaga.

"He wore them only when he was driving so they were always in the glove compartment. Now I supposed they're all melted up, along with the rest of the car." Pagpapatuloy sa pagsasalita ni Niobe na ang tinutukoy ay ang sunglasses na suot-suot ng lalaki.

"Please leave before my mother wakes up." Pagpapa-alis nito sa kanya.

Dahan-dahan namang hinubad ni Sean ang suot na eyeglasses at tinitigan ang dalaga.

"Aren't you curious about what happened to Sebastian?" Tanong niya sa pamangkin.

"I'm curious about what happened to Sage." Nawala ang ngiti ni Sean sa mga labi ng banggitin nito ang pangalan ng kanyang nakababatang kapatid.

"That's an inseparable part of what happened to Sebastian. Sebastian was completely taken with Sage. That summer, Sage had just learned how to climb the stairs." Pagkukwento ni Sean sa pamangkin.

"He couldn't resist climbing any staircase he came across." Napatigil sa pagkukwento si Sean ng ma-alala niya noong bata pa siya kung paano niya nakita ang kuya Sebastian at bunsong kapatid na si Sage na masayang naglalaro sa slides.

Dala-dala ang plastic shovel at plastic bucket ay prenteng gumawa ng sand castle ang batang si Sean habang hinahayaan ang bunsong kapatid na naglalaro ng mag-isa sa slides. Napatingin si Sean sa kuya niyang si Sebastian na maiging nagwawalis ng mga dahon sa kalsada habang hinahayaan ang kapatid. Nang makatiyempo ay iginaya ng batang si Sean ang bunsong kapatid na si Sage papaakyat sa slides.